کاربر ناشناس
یونس (پیامبر): تفاوت میان نسخهها
جز
←وعده عذاب اهالی نینوا
جز (←ذکر یونسیه) |
imported>Hasaninasab |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
==وعده عذاب اهالی نینوا== | ==وعده عذاب اهالی نینوا== | ||
به فرمان خدا یونس به[[نینوا (شمال عراق)|نینوا]] محل زندگی [[بتپرست|بتپرستان]] فرستاد. مردم را به [[توحید]] دعوت کرد اما نپذیرفتند. [[خدا]] به اهالی نینوا در صورت نپذیرفتن توحید وعده [[عذاب]] داد. با رد پذیرش توحید، تاریخ عذاب برای آنان مشخص شد. یونس(ع) تاریخ عذاب را به قوم خود اعلام کرد. او با دیدن نشانههای وقوع عذاب از شهر خارج شد. پادشاه نینوا با مشاهده نشانههای عذاب که از جمله آن پدیدآمدن ابری سرختر از آتش در آسمان بود متوجه شد که عذاب بر آنان نازل خواهد شد. از این رو مردم را در یک جا جمع کرد. برای آنکه اعلام کند حاضر است به خدا [[ایمان]] بیاورد دستور داد یونس را احضار کنند. پادشاه از انکار دعوت یونس برای ایمان به خدا و [[دروغ|دروغگو]] خواندن وی در گذشته اظهار پشیمانی کرد.<ref>بلعمی، تاریخنامه طبری، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۵۸۳-۵۸۵.</ref> | به فرمان خدا یونس به [[نینوا (شمال عراق)|نینوا]] محل زندگی [[بتپرست|بتپرستان]] فرستاد. مردم را به [[توحید]] دعوت کرد اما نپذیرفتند. [[خدا]] به اهالی نینوا در صورت نپذیرفتن توحید وعده [[عذاب]] داد. با رد پذیرش توحید، تاریخ عذاب برای آنان مشخص شد. یونس(ع) تاریخ عذاب را به قوم خود اعلام کرد. او با دیدن نشانههای وقوع عذاب از شهر خارج شد. پادشاه نینوا با مشاهده نشانههای عذاب که از جمله آن پدیدآمدن ابری سرختر از آتش در آسمان بود متوجه شد که عذاب بر آنان نازل خواهد شد. از این رو مردم را در یک جا جمع کرد. برای آنکه اعلام کند حاضر است به خدا [[ایمان]] بیاورد دستور داد یونس را احضار کنند. پادشاه از انکار دعوت یونس برای ایمان به خدا و [[دروغ|دروغگو]] خواندن وی در گذشته اظهار پشیمانی کرد.<ref>بلعمی، تاریخنامه طبری، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۵۸۳-۵۸۵.</ref> | ||
یونس پس از آنکه متوجه شد مردم برای ایمان به خدا دنبال او میگردند، به سبب آنکه مردم تا پیش از مشاهده نشانههای عذاب ایمان نیاورده بودند از ایمان آنان در آخرین لحظات به خشم آمد و از قوم خود متواری شد. او راه دریا را پیش گرفت تا به وی دست پیدا نکنند.<ref>بلعمی، تاریخنامه طبری، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۵۸۳-۵۸۵.</ref> | یونس پس از آنکه متوجه شد مردم برای ایمان به خدا دنبال او میگردند، به سبب آنکه مردم تا پیش از مشاهده نشانههای عذاب ایمان نیاورده بودند از ایمان آنان در آخرین لحظات به خشم آمد و از قوم خود متواری شد. او راه دریا را پیش گرفت تا به وی دست پیدا نکنند.<ref>بلعمی، تاریخنامه طبری، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۵۸۳-۵۸۵.</ref> |