پرش به محتوا

یونس (پیامبر): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۲۴: خط ۲۴:


==زندگی‌نامه==
==زندگی‌نامه==
یونس بن مَتی از نوادگان [[یعقوب (پیامبر)|یعقوب(ع)]]<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۴۷.</ref> یا فرزندش [[بنیامن|بِنْیامین]]، معرفی شده است.<ref>هاشمی بغدادی، المحبر، دارالآفاق الجدیدة،  ص۳۸۸.</ref> بر همین اساس وی را از [[بنی‌اسرائیل]] دانسته‌اند.<ref>بلعمی، تاریخنامه طبری، ۱۳۷۸ش، ۲، ص۹۷۸.</ref>
یونس بن مَتی از نوادگان [[یعقوب (پیامبر)|یعقوب(ع)]]<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۴۷.</ref> یا فرزندش [[بنیامین|بِنْیامین]]، معرفی شده است.<ref>هاشمی بغدادی، المحبر، دارالآفاق الجدیدة،  ص۳۸۸.</ref> بر همین اساس وی را از [[بنی‌اسرائیل]] دانسته‌اند.<ref>بلعمی، تاریخنامه طبری، ۱۳۷۸ش، ۲، ص۹۷۸.</ref>


در [[قرآن]] و منابع تاریخی به مقام [[نبوت|رسالت]] وی تصریح شده است.<ref>سوره صافات، آیه ۱۳۹؛ بلعمی، تاریخنامه طبری، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۵۸۳.</ref>  
در [[قرآن]] و منابع تاریخی به مقام [[نبوت|رسالت]] وی تصریح شده است.<ref>سوره صافات، آیه ۱۳۹؛ بلعمی، تاریخنامه طبری، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۵۸۳.</ref>  
خط ۳۱: خط ۳۱:
در پنج سوره قرآن از یونس یاد شده است.<ref>سوره نساء، آیه ۱۶۳؛ سوره انعام، آیه ۸۶؛ سوره یونس، آیه ۹۸؛ سوره صافات، آیه ۱۳۹؛ سوره قلم، آیه ۴۸.</ref> در سوره [[سوره انبیاء|انبیاء]] از وی با لقب [[ذوالنون]] یعنی صاحب نهنگ یا همدم نهنگ یاد شده است.<ref>سوره انبیاء، آیه ۸۷ و ۸۸.</ref>
در پنج سوره قرآن از یونس یاد شده است.<ref>سوره نساء، آیه ۱۶۳؛ سوره انعام، آیه ۸۶؛ سوره یونس، آیه ۹۸؛ سوره صافات، آیه ۱۳۹؛ سوره قلم، آیه ۴۸.</ref> در سوره [[سوره انبیاء|انبیاء]] از وی با لقب [[ذوالنون]] یعنی صاحب نهنگ یا همدم نهنگ یاد شده است.<ref>سوره انبیاء، آیه ۸۷ و ۸۸.</ref>
===محل رسالت===
===محل رسالت===
محل زندگی و بعثت او در ۷۸۰ قبل از میلاد در نینوا، شهری در نزدیکی [[موصل]] گفته شده است.<ref>حمیری، الروض المعطار، ۱۹۸۴م،‏ چاپ دوم، ص۵۸۵؛ مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۲۳۷.‏</ref> نینوا شهری باستانی که در گذشته بسیار دور یکی از روستاهای موصل بوده است. رود [[رود دجله |دجله]] فاصله بین نینوا و موصل بوده است.<ref>حمیری، الروض المعطار‏، ۱۹۸۴م،‏ چاپ دوم، ص۵۸۵.‏</ref>  
محل زندگی و بعثت او در ۷۸۰ قبل از میلاد در نینوا، شهری در نزدیکی [[موصل]] گفته شده است.<ref>حمیری، الروض المعطار، ۱۹۸۴م،‏ چاپ دوم، ص۵۸۵؛ مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۲۳۷.‏</ref> نینوا شهری باستانی که در گذشته بسیار دور یکی از روستاهای موصل بوده است. رود [[رود دجله |دجله]] فاصله بین نینوا و موصل بوده است.<ref>حمیری، الروض المعطار‏، ۱۹۸۴م،‏ چاپ دوم، ص۵۸۵.‏</ref>
 
==وعده عذاب اهالی نینوا==
==وعده عذاب اهالی نینوا==
به فرمان خدا یونس به[[نینوا (شمال عراق)|نینوا]] محل زندگی [[بت پرست|بت‌پرستان]] فرستاد. مردم را به [[توحید]] دعوت کرد اما نپذیرفتند. [[خدا]] به اهالی نینوا در صورت نپذیرفتن توحید وعده [[عذاب]] داد. با رد پذیرش توحید، تاریخ عذاب برای آنان مشخص شد. یونس(ع) تاریخ عذاب را به قوم خود اعلام کرد. او با دیدن نشانه‌‌های وقوع عذاب از شهر خارج شد. پادشاه نینوا با مشاهده نشانه‌های عذاب که  از جمله آن پدیدآمدن ابری سرخ‌تر از آتش در آسمان بود متوجه شد که عذاب بر آنان نازل خواهد شد. از این رو مردم را در یک جا جمع کرد. برای آنکه اعلام کند حاضر است  به خدا [[ایمان]] بیاورد دستور داد یونس را احضار کنند. پادشاه از انکار دعوت یونس برای ایمان به خدا و [[دروغ|دروغگو]] خواندن وی در گذشته اظهار پشیمانی کرد.<ref>بلعمی، تاریخنامه طبری، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۵۸۳-۵۸۵.</ref>
به فرمان خدا یونس به[[نینوا (شمال عراق)|نینوا]] محل زندگی [[بت پرست|بت‌پرستان]] فرستاد. مردم را به [[توحید]] دعوت کرد اما نپذیرفتند. [[خدا]] به اهالی نینوا در صورت نپذیرفتن توحید وعده [[عذاب]] داد. با رد پذیرش توحید، تاریخ عذاب برای آنان مشخص شد. یونس(ع) تاریخ عذاب را به قوم خود اعلام کرد. او با دیدن نشانه‌‌های وقوع عذاب از شهر خارج شد. پادشاه نینوا با مشاهده نشانه‌های عذاب که  از جمله آن پدیدآمدن ابری سرخ‌تر از آتش در آسمان بود متوجه شد که عذاب بر آنان نازل خواهد شد. از این رو مردم را در یک جا جمع کرد. برای آنکه اعلام کند حاضر است  به خدا [[ایمان]] بیاورد دستور داد یونس را احضار کنند. پادشاه از انکار دعوت یونس برای ایمان به خدا و [[دروغ|دروغگو]] خواندن وی در گذشته اظهار پشیمانی کرد.<ref>بلعمی، تاریخنامه طبری، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۵۸۳-۵۸۵.</ref>