پرش به محتوا

مسبحات: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۳۳۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳۱ مارس ۲۰۱۹
اضافه کردن نظر شش سوره در مورد تعداد مسبحات
imported>Saeedzamani
(ارجاع به نسخه مورد استفاده نرم افزارهای نور)
imported>Saeedzamani
(اضافه کردن نظر شش سوره در مورد تعداد مسبحات)
خط ۱: خط ۱:
'''مُسَبِّحات''' [[سوره|سوره‌هایی]] از [[قرآن]] هستند که ابتدای آنها با [[تسبیح]] [[خدا|خداوند]] آغاز می‌شود. بر اساس دیدگاه مشهور، مسبحات شامل هفت سورهٔ [[سوره اسراء|اِسراء]]، [[سوره حدید|حَدید]]، [[سوره حشر|حَشْر]]، [[سوره صف|صَفْ]]، [[سوره جمعه|جمعه]]، [[سوره تغابن|تَغابُن]] و [[سوره اعلی|اَعْلی]] است. اما برخی تعداد مسبحات را پنج یا نه سوره دانسته‌اند. پرداختن به [[اصول دین]]، یکی از مضامین مشترک مسبحات است. بر اساس برخی [[روایات]]، پیامبر(ص) هر شب پیش از خواب سوره‎های مسبحات را قرائت می‌کرد.
'''مُسَبِّحات''' [[سوره|سوره‌هایی]] از [[قرآن]] هستند که ابتدای آنها با [[تسبیح]] [[خدا|خداوند]] آغاز می‌شود. بر اساس دیدگاه مشهور، مسبحات شامل هفت سورهٔ [[سوره اسراء|اِسراء]]، [[سوره حدید|حَدید]]، [[سوره حشر|حَشْر]]، [[سوره صف|صَفْ]]، [[سوره جمعه|جمعه]]، [[سوره تغابن|تَغابُن]] و [[سوره اعلی|اَعْلی]] است. اما برخی تعداد مسبحات را پنج یا شش یا نه سوره دانسته‌اند. پرداختن به [[اصول دین]]، یکی از مضامین مشترک مسبحات است. بر اساس برخی [[روایات]]، پیامبر(ص) هر شب پیش از خواب سوره‎های مسبحات را قرائت می‌کرد.
{{جعبه نقل قول| عنوان =منزلت مسبحات در روایت ائمه(ع)| نقل‌قول = [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]]:{{سخ}}{{حدیث|منْ قَرَأَ الْمُسَبِّحَاتِ کلَّهَا قَبْلَ أَنْ ینَامَ لَمْ یمُتْ حَتَّی یدْرِک الْقَائِمَ وَ إِنْ مَاتَ کانَ فِی جِوَارِ مُحَمَّدٍ النَّبِی(ص)|ترجمه=«کسی که مسبحات را پیش از خواب قرائت کند نمی‌میرد تا آنکه [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام قائم(ع)]] را درک کند و اگر بمیرد در کنار رسول خدا(ص) خواهد بود.}}|تاریخ بایگانی| منبع = <small>صدوق، ثواب الاعمال، ۱۳۷۳ش، ص۱۳۸.</small>| تراز = چپ| عرض = ۵۰۰px| اندازه خط = ۱۴px|رنگ پس‌زمینه=#ffeebb| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}  
{{جعبه نقل قول| عنوان =منزلت مسبحات در روایت ائمه(ع)| نقل‌قول = [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]]:{{سخ}}{{حدیث|منْ قَرَأَ الْمُسَبِّحَاتِ کلَّهَا قَبْلَ أَنْ ینَامَ لَمْ یمُتْ حَتَّی یدْرِک الْقَائِمَ وَ إِنْ مَاتَ کانَ فِی جِوَارِ مُحَمَّدٍ النَّبِی(ص)|ترجمه=«کسی که مسبحات را پیش از خواب قرائت کند نمی‌میرد تا آنکه [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام قائم(ع)]] را درک کند و اگر بمیرد در کنار رسول خدا(ص) خواهد بود.}}|تاریخ بایگانی| منبع = <small>صدوق، ثواب الاعمال، ۱۳۷۳ش، ص۱۳۸.</small>| تراز = چپ| عرض = ۵۰۰px| اندازه خط = ۱۴px|رنگ پس‌زمینه=#ffeebb| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}  


خط ۹: خط ۹:
*'''نظریه مشهور، هفت سوره:''' بر اساس دیدگاه مشهور سوره‌های مفصلات شامل هفت سوره [[سوره اسراء|اسراء]]، [[سوره حدید|حَدید]]، [[سوره حشر|حَشْر]]، [[سوره صف|صَفْ]]، [[سوره جمعه|جمعه]]، [[سوره تغابن|تَغابُن]] و [[سوره اعلی|اعلی]] است.<ref>سیوطی، الإتقان، ۱۳۶۳ش، ج۳، ص۳۶۱؛ زرکشی، البرهان، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۲۵۴؛رامیار، تاریخ قرآن، ۱۳۶۳ش، ص۵۹۶.</ref>
*'''نظریه مشهور، هفت سوره:''' بر اساس دیدگاه مشهور سوره‌های مفصلات شامل هفت سوره [[سوره اسراء|اسراء]]، [[سوره حدید|حَدید]]، [[سوره حشر|حَشْر]]، [[سوره صف|صَفْ]]، [[سوره جمعه|جمعه]]، [[سوره تغابن|تَغابُن]] و [[سوره اعلی|اعلی]] است.<ref>سیوطی، الإتقان، ۱۳۶۳ش، ج۳، ص۳۶۱؛ زرکشی، البرهان، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۲۵۴؛رامیار، تاریخ قرآن، ۱۳۶۳ش، ص۵۹۶.</ref>
*'''دیدگاه علامه مجلسی و طباطبایی، پنج سوره:''' [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] و [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] معتقدند سوره‌هایی که ابتدای آنها با فعل گذشته (ماضی) سَبَّحَ و فعل حال (مضارع) یسَبِّحُ آغار می‌شوند مسبحات هستند از این رو تنها به پنج سوره حدید، حشر، صف، جمعه و تغابن گفته می‌شود.<ref>مجلسی، مرآةالعقول، ۱۳۶۳ش، ج۱۲، ص۵۰۸؛ طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۹، ص۱۴۴.</ref> [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] نیز همین دیدگاه را پذیرفته است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۳، ص۲۹۲.</ref>  
*'''دیدگاه علامه مجلسی و طباطبایی، پنج سوره:''' [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] و [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] معتقدند سوره‌هایی که ابتدای آنها با فعل گذشته (ماضی) سَبَّحَ و فعل حال (مضارع) یسَبِّحُ آغار می‌شوند مسبحات هستند از این رو تنها به پنج سوره حدید، حشر، صف، جمعه و تغابن گفته می‌شود.<ref>مجلسی، مرآةالعقول، ۱۳۶۳ش، ج۱۲، ص۵۰۸؛ طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۹، ص۱۴۴.</ref> [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] نیز همین دیدگاه را پذیرفته است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۳، ص۲۹۲.</ref>  
*'''دیدگاه سید علی قاضی طباطبائی، جوادی آملی و حسن زاده آملی، شش سوره:''' سید علی قاضی طباطبائی تاکید داشت که شاگردانش شش سوره حديد و حشر و صف و جمعه و تغابن و اعلى‏ را هر شب به عنوان مسبحات بخوانند<ref>حسن زاده، هزار و یک نکته، ۱۳۶۵ش، ص۶۰۵</ref> این سوره‌ها سوره‌هایی هستند که پس از بسم الله آنها یکی از افعال سَبَّحَ، یسَبِّحُ و سبِّح‏ است. حسن زاده آملی و جوادی آملی نیز این شش سوره را به عنوان مسبحات ذکر کرده‌اند.<ref>حسن زاده آملی، رساله نور على نور، ۱۳۷۱ش، ص۲۹؛ جوادى آملى، «تفسیر سوره حشر»، ص۷</ref>
*'''دیدگاه آیت‌الله معرفت، نه سوره:''' [[محمدهادی معرفت|محمد هادی معرفت]] از پژوهشگران معاصر علوم قرآن تعداد مسبحات را نه سوره دانسته است. او علاوه بر هفت سوره مشهور دو سوره [[سوره فرقان|فرقان]] و [[سوره ملک|ملک]] را نیز ضمیمه کرده است.<ref>معرفت، التمهید فی علوم‌القرآن، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۲۹۳.</ref> این دو سوره با تسبیح خداوند آغاز نمی‌شوند.<ref>سوره فرقان، آیه۱؛ سوره ملک، آیه۱.</ref>
*'''دیدگاه آیت‌الله معرفت، نه سوره:''' [[محمدهادی معرفت|محمد هادی معرفت]] از پژوهشگران معاصر علوم قرآن تعداد مسبحات را نه سوره دانسته است. او علاوه بر هفت سوره مشهور دو سوره [[سوره فرقان|فرقان]] و [[سوره ملک|ملک]] را نیز ضمیمه کرده است.<ref>معرفت، التمهید فی علوم‌القرآن، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۲۹۳.</ref> این دو سوره با تسبیح خداوند آغاز نمی‌شوند.<ref>سوره فرقان، آیه۱؛ سوره ملک، آیه۱.</ref>


خط ۲۸: خط ۲۹:
{{منابع}}
{{منابع}}
*آل‌رسول، سوسن؛ اعتصامی، سیده زهرا، سوره‌شناسی مسبحات، فصلنامه فدک، سال۱، ش۱، بهار ۱۳۸۹ش، ص۵۲.
*آل‌رسول، سوسن؛ اعتصامی، سیده زهرا، سوره‌شناسی مسبحات، فصلنامه فدک، سال۱، ش۱، بهار ۱۳۸۹ش، ص۵۲.
*جوادى آملى، مرتضى، «تفسیر سوره حشر»، نشریه پاسدار اسلام، ش۱۸۳ و ۱۸۴، ۱۳۷۶ش، ص۷-۱۱.
*حسن زاده آملى، حسن، هزار و یک نکته، تهران‌، رجاء، چاپ پنجم‌، ۱۳۶۵ش.
*حسن زاده آملى، حسن، رساله نور على نور در ذكر و ذاكر و مذكور، قم، تشيع، چاپ ششم، ۱۳۷۱ش.
*رامیار، محمود، تاریخ قرآن، تهران، امیرکبیر، چاپ سوم، ۱۳۶۳ش.
*رامیار، محمود، تاریخ قرآن، تهران، امیرکبیر، چاپ سوم، ۱۳۶۳ش.
*زرکشی، بدرالدین، البرهان فی العلوم القرآن، بیروت، دار المعرفة، چاپ دوم، ۱۴۱۵ق.
*زرکشی، بدرالدین، البرهان فی العلوم القرآن، بیروت، دار المعرفة، چاپ دوم، ۱۴۱۵ق.
کاربر ناشناس