۱۷٬۱۳۹
ویرایش
فرشته: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
فرشتگان، موجوداتی که بین خدا و عالم محسوس واسطه‌اند و خدا آنها را موکل بر عالم کرده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۷، ص۶.</ref> ملائکه جمع ملک به معنای رسالت (فرستادن) است.<ref>طریحی، مجمع‌البحرین، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۲۹۲.</ref> | فرشتگان، موجوداتی که بین خدا و عالم محسوس واسطه‌اند و خدا آنها را موکل بر عالم کرده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۷، ص۶.</ref> ملائکه جمع ملک به معنای رسالت (فرستادن) است.<ref>طریحی، مجمع‌البحرین، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۲۹۲.</ref> | ||
درباره ماهیت فرشتگان اختلاف‌نظر وجود دارد. متکلمان، آنها را اجسام لطیف و نورانی دانسته که می‌توانند به صورت‌ها و اشکال مختلف در‌آیند.<ref>مکارم شیرازی، پیام امام امیرالمومنین، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۱۶۱.</ref> [[علامه مجلسی]] این نظر را به همه مسلمانان به جز تعدادی از فلاسفه نسبت داده است و اضافه کرده که انبیا و اوصیا آنها را می‌دیده‌اند.<ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۶، ص۲۰۲-۲۰۳.</ref> البته گروهی از فلاسفه ملائکه را مجرد از جسم و جسمانیات دانسته و معتقدند آنها اوصافی دارند که در جسم نمی‌گنجد.<ref>مکارم شیرازی، پیام امام امیرالمومنین، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۱۶۱.</ref> به گفته [[علامه طباطبایی]] آنچه در روایات درباره مشاهده ملائکه در شکل‌ها و صورت‌های جسمانی آمده تمثل است<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۷، ص۱۳.</ref> همچنین به گفته او اینکه فرشته و [[جن]] اجسام لطیفی‌اند که به صورت‌ها و اشکال مختلف درمی‌آیند، دلیل معتبری ندارد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۷، ص۱۳.</ref> بر پایه روایتی از [[امام صادق(ع)]] ملائکه از نور آفریده شده‌اند.<ref> مجلسی، بحارالانوار، ج۵۸، ص۳۰۶، ح۱۵.</ref> | درباره ماهیت فرشتگان اختلاف‌نظر وجود دارد. متکلمان، آنها را اجسام لطیف و نورانی دانسته که می‌توانند به صورت‌ها و اشکال مختلف در‌آیند.<ref>مکارم شیرازی، پیام امام امیرالمومنین، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۱۶۱.</ref> [[علامه مجلسی]] این نظر را به همه مسلمانان به جز تعدادی از فلاسفه نسبت داده است و اضافه کرده که انبیا و اوصیا آنها را می‌دیده‌اند.<ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۶، ص۲۰۲-۲۰۳.</ref> البته گروهی از فلاسفه ملائکه را مجرد از جسم و جسمانیات دانسته و معتقدند آنها اوصافی دارند که در جسم نمی‌گنجد.<ref>مکارم شیرازی، پیام امام امیرالمومنین، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۱۶۱.</ref> به گفته [[علامه طباطبایی]] آنچه در روایات درباره مشاهده ملائکه در شکل‌ها و صورت‌های جسمانی آمده تمثل است<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۷، ص۱۳.</ref> همچنین به گفته او اینکه مشهور شده که فرشته و [[جن]] اجسام لطیفی‌اند که به صورت‌ها و اشکال مختلف درمی‌آیند، دلیل معتبری ندارد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۷، ص۱۳.</ref> بر پایه روایتی از [[امام صادق(ع)]] ملائکه از نور آفریده شده‌اند.<ref> مجلسی، بحارالانوار، ج۵۸، ص۳۰۶، ح۱۵.</ref> | ||
== اهمیت و جایگاه== | == اهمیت و جایگاه== | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
بنابر روایات ملائکه پرتعدادترین مخلوقات خدایند.<ref> بحرانی، البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۴، ص۵۳۵.</ref> و در روایات زیادی از کثرت آنها سخن به میان آمده است. در احادیث آمده است که آفرینش ملائکه پس از خلقت نور [[پیامبر(ص)]] و [[امامان(ع)]] بوده است.<ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۱۵، ص۸ و ج۱۸، ص۳۴۵ و ج۲۴، ص ۸۸.</ref> | بنابر روایات ملائکه پرتعدادترین مخلوقات خدایند.<ref> بحرانی، البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۴، ص۵۳۵.</ref> و در روایات زیادی از کثرت آنها سخن به میان آمده است. در احادیث آمده است که آفرینش ملائکه پس از خلقت نور [[پیامبر(ص)]] و [[امامان(ع)]] بوده است.<ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۱۵، ص۸ و ج۱۸، ص۳۴۵ و ج۲۴، ص ۸۸.</ref> | ||
گروهی از مشرکان فرشتگان را می‌پرستیدند با این حال آنها را مخلوق خدا دانسته اما معتقد بودند که آنها استقلال در عمل دارند و رب موجودات پایینتر از خود هستند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۹، ص۳۸.</ref> و برخی از مشرکان نیز آنها را دختران خدا می‌پنداشتند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۹، ص۱۷۱.</ref> | |||
===ملائکه در دیگر ادیان=== | ===ملائکه در دیگر ادیان=== | ||
از ملائکه در ادیان دیگر نیز سخن به میان آمده است. در دین [[زرتشت]] فرشتگان مخلوق اهورامزدایند و هر امشاسپند (لقب فرشتگان بلندمرتبه دین زرتشت) مظهر یکی از صفت‌های او است. در یهود، فرشتگان به منزله بندگان خدایند که دستورهای او را در زمین اجرا می‌کنند و [[وحی]] را به انسان‌ها می‌رسانند. بنابر انجیل فرشتگان پیش از انسان آفریده شده و نگاهبان انسانند. البته درود فرستادن و پرستش برخی فرشتگان مانند میکائیل، در کلیسا‌های مسیحی رایج است.<ref> The Encyclopedia of Religion, volume1, p:2830, Oxford, New York, (1986 به نقل از مطهری‌نیا، «بازنمایی فرشتگان الهی در رسانه(۱) (جبرائیل و میکائیل)».</ref> | از ملائکه در ادیان دیگر نیز سخن به میان آمده است. در دین [[زرتشت]] فرشتگان مخلوق اهورامزدایند و هر امشاسپند (لقب فرشتگان بلندمرتبه دین زرتشت) مظهر یکی از صفت‌های او است. در یهود، فرشتگان به منزله بندگان خدایند که دستورهای او را در زمین اجرا می‌کنند و [[وحی]] را به انسان‌ها می‌رسانند. بنابر انجیل فرشتگان پیش از انسان آفریده شده و نگاهبان انسانند. البته درود فرستادن و پرستش برخی فرشتگان مانند میکائیل، در کلیسا‌های مسیحی رایج است.<ref> The Encyclopedia of Religion, volume1, p:2830, Oxford, New York, (1986 به نقل از مطهری‌نیا، «بازنمایی فرشتگان الهی در رسانه(۱) (جبرائیل و میکائیل)».</ref> | ||
==وظایف == | ==وظایف == | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
=== تجرد=== | === تجرد=== | ||
به باور فیلسوفان ملائکه مجردند. نداشتن خواص ماده همچون قوه شهوت و غضب،<ref> علامه حلی، کشف المراد، ۱۴۱۳ق، ص۳۶۰.</ref> تغییر، تحول، تکامل، عارض شدن خستگی، قابلیت اشاره حسی و اشغال فضا از دلایل تجرد آنان ذکر شده است.{{مدرک}} هرچند که [[ملاصدرا]] برخلاف تعدادی از مفسران که فرشتگان را دارای مقام ثابتی می‌دانند<ref>برای نمونه نگاه کنید به علامه طباطبایی، المیزان، ج۱۷، ص۱۷۶؛ فخررازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۲۶، ص۳۶۲.</ref> علم و کمال گروهی از آنان را قابل افزایش می‌داند.<ref>ملاصدرا، تفسیر القرآن الکریم، ۱۳۶۶ش، ج۲، ص۳۷۱.</ref> [[امام علی(ع)]] گروهی از فرشتگان را داناترین و نزدیکترین خلق به خدا... معرفی کرده که نه خواب بر دیدگانشان مسلط می‌شود، نه سهو بر عقل و نه خستگی بر بدن‌هایشان.<ref> قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۲۰۷.</ref> | به باور فیلسوفان ملائکه مجردند.<ref>نگاه کنید به فیاض لاهیجی، گوهر مراد، ۱۳۸۳ش، ص۴۲۷.</ref> نداشتن خواص ماده همچون قوه شهوت و غضب،<ref> علامه حلی، کشف المراد، ۱۴۱۳ق، ص۳۶۰.</ref> تغییر، تحول، تکامل، عارض شدن خستگی، قابلیت اشاره حسی و اشغال فضا از دلایل تجرد آنان ذکر شده است.{{مدرک}} هرچند که [[ملاصدرا]] برخلاف تعدادی از مفسران که فرشتگان را دارای مقام ثابتی می‌دانند<ref>برای نمونه نگاه کنید به علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۷، ص۱۷۶؛ فخررازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۲۶، ص۳۶۲.</ref> علم و کمال گروهی از آنان را قابل افزایش می‌داند.<ref>ملاصدرا، تفسیر القرآن الکریم، ۱۳۶۶ش، ج۲، ص۳۷۱.</ref> [[امام علی(ع)]] گروهی از فرشتگان را داناترین و نزدیکترین خلق به خدا... معرفی کرده که نه خواب بر دیدگانشان مسلط می‌شود، نه سهو بر عقل و نه خستگی بر بدن‌هایشان.<ref> قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۲۰۷.</ref> | ||
===بال داشتن=== | ===بال داشتن=== | ||
بنا بر آیات قرآن<ref>برای نمونه نگاه کنید به سوره فاطر، آیه۱. </ref>و روایات فرشتگان دارای بال هستند بنا بر روایتی از [[ابن عباس]]، پیامبر(ص) در [[معراج]] جبرئیل را با ششصد بال مشاهده کرده است.<ref>طبرس& مجمع البیان، ج۸، ص ۶۲۵</ref> درباره اینکه منظور از بال فرشتگان چیست نظرات مختلفی ارائه شده است: | بنا بر آیات قرآن<ref>برای نمونه نگاه کنید به سوره فاطر، آیه۱. </ref>و روایات فرشتگان دارای بال هستند بنا بر روایتی از [[ابن عباس]]، پیامبر(ص) در [[معراج]] جبرئیل را با ششصد بال مشاهده کرده است.<ref>طبرس& مجمع البیان، ج۸، ص ۶۲۵.</ref> درباره اینکه منظور از بال فرشتگان چیست نظرات مختلفی ارائه شده است: | ||
* علامه طباطبایی معتقد است منظور از بال داشتن فرشتگان این است که آنها به چیزی مجهزند که با آن از آسمان به زمین و از زمین به آسمان می‌روند، نه اینکه بالی مانند بال پرندگان داشته باشند.<ref> علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۷، ص۷.</ref> | * علامه طباطبایی معتقد است منظور از بال داشتن فرشتگان این است که آنها به چیزی مجهزند که با آن از آسمان به زمین و از زمین به آسمان می‌روند، نه اینکه بالی مانند بال پرندگان داشته باشند.<ref> علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۷، ص۷.</ref> | ||
| خط ۹۳: | خط ۹۳: | ||
*علامه حلی، حسن بن یوسف، کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد، تصحیح حسن حسن‌زاده آملی، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، ۱۴۱۳ق. | *علامه حلی، حسن بن یوسف، کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد، تصحیح حسن حسن‌زاده آملی، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، ۱۴۱۳ق. | ||
*علامه مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق. | *علامه مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق. | ||
* | *فخررازی، محمد بن عمر، مفاتیح الغیب، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۲۰ق. | ||
*قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، تصحیح طیب موسوی جزائری، قم، دارالکتاب، چاپ سوم، ۱۴۰۴ق. | *قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، تصحیح طیب موسوی جزائری، قم، دارالکتاب، چاپ سوم، ۱۴۰۴ق. | ||
*مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق. | *مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق. | ||
*مکارم شیرازی و دیگران، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش. | *مکارم شیرازی و دیگران، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش. | ||
*مکارم شیرازی، ناصر، الامثل فی تفسیر کتاب‌الله المنزل، قم، مدرسه امام علی بن | *مکارم شیرازی، ناصر، الامثل فی تفسیر کتاب‌الله المنزل، قم، مدرسه امام علی بن ابی‌طالب، ۱۴۲۱ق. | ||
*مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین | *مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین علیه‌السلام، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۸۷ش. | ||
*ملاصدرا، محمد بن ابراهیم، تفسیر القرآن الکریم، تحقیق محمد خواجوی، قم، بیدار، ۱۳۶۶ش. | *ملاصدرا، محمد بن ابراهیم، تفسیر القرآن الکریم، تحقیق محمد خواجوی، قم، بیدار، ۱۳۶۶ش. | ||
*ملاصدرا، محمد بن ابراهیم، مفاتیح الغیب، تهران، وزارت فرهنگ و آموزش عالی، انجمن اسلامی حکمت و فلسفه ایران و مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرنگی، ۱۳۶۳ش. | *ملاصدرا، محمد بن ابراهیم، مفاتیح الغیب، تهران، وزارت فرهنگ و آموزش عالی، انجمن اسلامی حکمت و فلسفه ایران و مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرنگی، ۱۳۶۳ش. | ||