دعای عهد: تفاوت میان نسخه‌ها

دعای عهد دعایی است که از امام صادق(ع) روایت شده است و سید بن طاووس در مصباح الزائر، ابن مشهدی در المزارالکبیر<ref>ابن مشهدی، ص 666ـ663</ref> کفعمی در مصباح<ref>کفعمی، مصباح، ص 552ـ550</ref> و بلدالامین<ref>کفعمی، بلدالامین، ص 83</ref> و مجلسی در بحارالانوار<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج83، ص284</ref> و زادالمعاد<ref>مجلسی، زادالمعاد، ص 542</ref> این دعا را نقل کرده اند. نقل این دعا توسط عالمان بزرگی همچون سید بن طاوس(ره)، کفعمی(ره) و علامه مجلسی نشان از اعتماد آنان به دعای عهد دارد؛ و محتوای این دعا در ادعیه دیگر مورد تأیید قرار گرفته است.

دعای عهد مشتمل بر درود مخصوص از طرف خواننده دعا و نیز از سوی تمامی مردان و زنان مؤمن در شرق و غرب جهان و خشکی و دریا، و از پدر و مادر و فرزند، به پیشگاه حضرت امام مهدی(عج) است سپس عهد و پیمان و بیعت با آن حضرت را تجدید می کند و پایداری بر این پیمان را تا روز قیامت اظهار می دارد آنگاه از خداوند درخواست می کند که اگر مرگ من فرا برسد در حالی که امام زمان ظهور نکرده باشد پس از ظهور او مرا از قبرم بر آور، و به یاری آن حضرت سعادتمند کن و بعد از این درخواست دیدار امام با عبارت ظریفی بیان شده و دعا برای تعجیل ظهور و فَرَج و برپایی حکومت حقه و سامان یافتن جهان و زنده شدن حقایق دین و اهل ایمان پایان بخش این دعا است.<ref>دائره المعارف تشیع، ج7، ص 531</ref>

امام صادق(ع) می فرمایند: هرکس چهل صبحگاه این دعا را بخواند از یاوران حضرت قائم خواند بود و اگر پیش از ظهور آن حضرت بمیرد خدای تعالی او را زنده خواهد کرد تا در رکاب آن جناب جهاد نماید و به شماره هر کلمه از آن هزار حسنه برایش نوشته می شود و هزار کار بد از او محو می گردد.