نامحرم: تفاوت میان نسخه‌ها

از نظر [[مجتهد|فقها]] نگاه کردن به بدن زن نامحرم به جز صورت و دست‌ها تا مچ جایز نیست. همچنین نگاه کردن به صورت و دست‌ها و نیز گوش دادن به صدای زن نامحرم در صورتی که منجر به [[گناه]] شود، [[حرام]] است. بنا به [[فتوا|فتوای]] فقها بر زنان واجب است که تمام بدن خود را از نامحرم بپوشاند. البته در پوشاندن گردی صورت و دست‌ها از انگشتان تا مچ، اختلاف‌نظر است و بیشتر فقیهان پوشاندن آن را واجب نمی‌دانند. همچنین نگاه کردن زن به بدن مرد نامحرم جایز نیست.

لمس بدن نامحرم و نیز خلوت کردن مرد و زن نامحرم، با ترس افتادن در گناه حرام است. در فقه اسلامی، [[ازدواج]] با نامحرم جایز است البته ازدواج با برخی نامحرمان در شرایط خاصی حرام می‌گردد.

==حکم ارتباط با نامحرم==

 

*بنا به نظر فقها لمس بدن نامحرم جایز نیست البته در موارد اضطرار مانند معالجه و نجات جان انسان جایز است<ref> نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۹، ص۱۰۰.</ref> همچنین لمس بدن نامحرم از روی لباس یا حائلی در صورتی که بدون شهوت و قصد لذت، اشکالی ندارد.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۹، ص۹۹؛ مؤسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامی، الموسوعة‌الفقهیة، ۱۴۲۳ق، ج۵، ص۳۸۱.</ref> برخی فقها دست دادن به نامحرم را اگر از روی پارچه و یا با دستکش باشد و به قصد سوئی نباشد و دست نامحرم (چه زن باشد و چه مرد) را فشار ندهد، جایز دانسته‌اند.<ref>خمینی، رساله نجاة العباد، ۱۴۰۹ق، ص۳۶۳.</ref>

 

 

خلوت كردن مرد و زن نامحرم در مكانی که شخص دیگری در آنجا نیست، با ترس افتادن در [[گناه]]، حرام است.<ref>علامه حلی، تذکرة‌الفقها، منشورات المكتبة المرتضوية لإحياء الآثار الجعفریة، ج۲، ص۳۰۳؛ محقق کرکی، جامع‌المقاصد، ۱۴۱۴ق، ج۱۲، ص۲۰۰.</ref> در اینكه با فرض نبود ترس از افتادن در گناه نیز حرام است یا نه، مسئله اختلافی است.<ref>مؤسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامی، الموسوعة‌الفقهیة، ۱۴۲۳ق، ج۵، ص۳۸۸. </ref> برخی از فقها خلوت کردن مرد و زن نامحرم را، فقط در صورتی که ترس افتادن در گناه وجود داشته باشد، حرام دانسته‌اند.<ref>مؤسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامی، الموسوعة‌الفقهیة، ۱۴۲۳ق، ج۵، ص۳۸۸. </ref> بنا به نظر [[آیت الله مکارم شیرازی]] خلوت کردن زن و مرد نامحرم حتی اگر فكر می‌كنند به حرام نمی‌افتند نیز اشكال دارد.<ref>مکارم شیرازی، احکام خانواده، ۱۳۸۹ش، ص۵۷.</ref>

*بنا به نظر فقها سخن گفتن با نامحرم اگر بدون لذت بردن و یا خوف وقوع در حرام باشد، جایز است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۹، ص۹۹.</ref>

*بنا به نظر [[میرزا جواد تبریزی]] سزاوار است که حرف زدن با زن جوان حتی بدون لذت یا خوف وقوع در حرام، ترک شود.<ref>تبریزی، استفتائات جدید، ۱۳۸۵ش، ص۳۶۲. </ref>  

*نوری، میرزاحسین، مستدرک الوسائل، قم، مؤسسة آل البيت عليهم السلام لإحياء التراث، ۱۴۰۸ق.

  | جامعیت = <!--ندارد، دارد-->دارد