۱۷٬۸۲۹
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (افزایش مطلب) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←معنا و مصادیق: تمیزکاری) |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
==معنا و مصادیق== | ==معنا و مصادیق== | ||
طللقا جمع طلیق به معنای اسیر آزاد شده است.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج۱۰، ص۲۲۷. </ref> | طللقا جمع طلیق به معنای اسیر آزاد شده است.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج۱۰، ص۲۲۷. </ref> پیامبر(ص) این اصطلاح را در فتح مکه درباره گروهی از مخالفان خود به کار برد.<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۴۱۲؛ طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ۱۳۸۷ش، ج۳، ص۶۱.</ref> این گروه از مخالفان پیامبر بودند اما هنگامی که پیامبر مکه را فتح کرد اسلام آوردند، پیامبر آنان را به بردگی نگرفت و طلقا(آزادشدگان) نامید.<ref>مقریزی، إمتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۸، ص۳۸۸</ref> [[ابوسفیان]]، سهل بن عمرو، حُوَیطب بن عبد العُزَّی و [[معاویة بن ابیسفیان]] را از این گروه دانستهاند.<ref>تهرانی، امامشناسی، ۱۴۲۶ق، ج۱۸، ص۲۸۰.</ref> به گفته [[سید محمدحسین حسینی تهرانی|سید محمدحسین تهرانی]] عالم شیعی قرن چهاردهم، طلقاء پیش از فتح مکه میگفتند محمد را با قومش رها کنید، اگر بر آنها غلبه کرد ما هم [[اسلام]] میآوریم و اگر آنها بر محمد پیروز شدند قومش ما را از دست او نجات خواهند داد.<ref>تهرانی، امامشناسی، ۱۴۲۶ق، ج۱۸، ص۲۸۰.</ref> | ||
[[حضرت زینب(س)]] در دوران اسارت بعد از کربلا در [[خطبه حضرت زینب در مجلس یزید|خطبهای]] خطاب به یزید او را ابن الطلقاء خطاب کرد.<ref>طبرسی، الإحتجاج، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۳۰۸.</ref>در دورههای بعدی برخی به [[بنیامیه]] حزب الطلقاء میگفتند.<ref>جوادی، «طلقاء و نقش آنان در تاریخ اسلام»، ص۲.</ref> | [[حضرت زینب(س)]] در دوران اسارت بعد از کربلا در [[خطبه حضرت زینب در مجلس یزید|خطبهای]] خطاب به یزید او را ابن الطلقاء خطاب کرد.<ref>طبرسی، الإحتجاج، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۳۰۸.</ref>در دورههای بعدی برخی به [[بنیامیه]] حزب الطلقاء میگفتند.<ref>جوادی، «طلقاء و نقش آنان در تاریخ اسلام»، ص۲.</ref> |
ویرایش