پرش به محتوا

طلقاء: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۸۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳۱ اوت ۲۰۱۸
جز
جز (افزایش مطلب)
جز (←‏معنا و مصادیق: تمیزکاری)
خط ۳: خط ۳:


==معنا و مصادیق==
==معنا و مصادیق==
طللقا جمع طلیق به معنای اسیر آزاد شده است.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج۱۰، ص۲۲۷. </ref> پس از آن پیامبر(ص) در سال ۸ق مکه را فتح کرد، گروهی از مخالفان خود را که اسلام آوردند، {{مدرک}}آزاد کرد و آنها را طلقا نامید.<ref>طبری،‌ تاریخ الأمم و الملوک، ‌۱۳۸۷ش، ج۳، ص۶۱؛ مقریزی، إمتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۸، ص۳۸۸.</ref> [[ابوسفیان]]، سهل بن عمرو، حُوَیطب بن عبد العُزَّی و [[معاویة بن ابی‌سفیان]] از جمله آنان بودند.<ref>تهرانی، امام‌شناسی، ۱۴۲۶ق، ج۱۸، ص۲۸۰.</ref> به گفته [[سید محمدحسین حسینی تهرانی]] عالم شیعی قرن چهاردهم، طلقاء پیش از فتح مکه می‌گفتند محمد را با قومش رها کنید، اگر بر آنها غلبه کرد ما هم [[اسلام]] می‌آوریم و اگر آنها بر محمد پیروز شدند قومش ما را از دست او نجات خواهند داد.<ref>تهرانی، امام‌شناسی، ۱۴۲۶ق، ج۱۸، ص۲۸۰.</ref>
طللقا جمع طلیق به معنای اسیر آزاد شده است.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج۱۰، ص۲۲۷. </ref> پیامبر(ص) این اصطلاح را در فتح مکه درباره گروهی از مخالفان خود به کار برد.<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۴۱۲؛ طبری،‌ تاریخ الأمم و الملوک، ‌۱۳۸۷ش، ج۳، ص۶۱.</ref> این گروه از مخالفان پیامبر بودند اما هنگامی که پیامبر مکه را فتح کرد اسلام آوردند، پیامبر آنان را به بردگی نگرفت و طلقا(آزادشدگان) نامید.<ref>مقریزی، إمتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۸، ص۳۸۸</ref> [[ابوسفیان]]، سهل بن عمرو، حُوَیطب بن عبد العُزَّی و [[معاویة بن ابی‌سفیان]] را از این گروه دانسته‌اند.<ref>تهرانی، امام‌شناسی، ۱۴۲۶ق، ج۱۸، ص۲۸۰.</ref> به گفته [[سید محمدحسین حسینی تهرانی|سید محمدحسین تهرانی]] عالم شیعی قرن چهاردهم، طلقاء پیش از فتح مکه می‌گفتند محمد را با قومش رها کنید، اگر بر آنها غلبه کرد ما هم [[اسلام]] می‌آوریم و اگر آنها بر محمد پیروز شدند قومش ما را از دست او نجات خواهند داد.<ref>تهرانی، امام‌شناسی، ۱۴۲۶ق، ج۱۸، ص۲۸۰.</ref>


[[حضرت زینب(س)]] در دوران اسارت بعد از کربلا در [[خطبه حضرت زینب در مجلس یزید|خطبه‌ای]] خطاب به یزید او را ابن الطلقاء خطاب کرد.<ref>طبرسی، الإحتجاج، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۳۰۸.</ref>در دوره‌های بعدی برخی به [[بنی‌امیه]] حزب الطلقاء می‌گفتند.<ref>جوادی، «طلقاء و نقش آنان در تاریخ اسلام»، ص۲.</ref>
[[حضرت زینب(س)]] در دوران اسارت بعد از کربلا در [[خطبه حضرت زینب در مجلس یزید|خطبه‌ای]] خطاب به یزید او را ابن الطلقاء خطاب کرد.<ref>طبرسی، الإحتجاج، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۳۰۸.</ref>در دوره‌های بعدی برخی به [[بنی‌امیه]] حزب الطلقاء می‌گفتند.<ref>جوادی، «طلقاء و نقش آنان در تاریخ اسلام»، ص۲.</ref>