مراقبه: تفاوت میان نسخه‌ها

مراقبه، مواظبت کردن بنده در انجام اعمال است که بر خلاف دستورات الهی عمل نکند و همچنین توجه به اینکه خداوند متعال بر ظاهر و باطن اعمال و خطورات قلبی وی آگاه است.<ref>نراقی، مهدی ابن بی‌ذر، جامع السعادات، بی‌تا، ج۳، ص ۹۶؛ بحرالعلوم، محمدمهدی بن مرتضی، رساله سیر و سلوک، ۱۴۲۵ق، ص۱۵۰.</ref> علمای اخلاق بر مراقبه بسیار تأکید داشته و آن را از امور ضروری‌ سلوک می‌دانند.<ref>طهرانی، رساله لب اللباب، ۱۴۲۶ق، ص۱۱۳.</ref> در اثر مراقبه، حالتی پیش می‌آید که با معرفت، دل، پیوسته (حضور در محضر) مراقَب (خداوند) را رعایت می‌کند و به او اشتغال و توجه داشته و به وی بازگشت دارد.<ref>فیض کاشانی، ترجمه المحجة البیضاء فی تهذیب الإحیاء، ۱۳۷۹ش، ج۸، ص۱۹۳.</ref>