زبیر بن عوام: تفاوت میان نسخه‌ها

برخی روایت کرده اند که پیامبر فرمود: «الزُّبَیْرُ ابْنُ عَمَّتِی، وَ حَوَارِییَّ مِنْ أُمَّتِی‏»<ref>شیبانی، مسند احمد، ۱۴۲۱ق٬ ج۲۲، ص ۲۷۲</ref>؛یعنی زبیر پسر عمه و یاورم از امت من است.

این روایت در منابع اولیه شیعی نقل نشده است،<ref>مدنی شیرازی، الطراز الأول و الکناز لما علیه من لغة العرب المعول‏،۱۳۸۴ش٬ ج۷، ص ۳۴۵</ref> اما با فرض پذیرش سند روایت، تشبیه زبیر به «حواری»، به جهت یاری رساندن و کمک‌های او به پیامبر(ص) بوده است.<ref>راغب أصفهانى، مفردات ألفاظ القرآن‏، ۱۴۱۲ق٬ ص۲۶۳</ref>

===قبل از هجرت===

===در مدینة النبی===

از جمله گزارش‌هایی که در مورد زبیر نقل شده است٬ حضور او در سنگسار مردی بود که خود به زنا اقرار کرده بود. مردم به فرمان پیامبر او را برای اجرای حکم بردند٬ ولی او از حفره فرار کرد. زبیر با استخوان شتری او را زد و بر زمین افکند و مردم سنگسارش کردند. وقتی خبر به پیامبر رسید٬ فرمود چرا اجازه ندادید برود؟ او خودش اقرار کرده بود و می‌توانست از اقرارش برگردد. اگر '''علی''' در کنارتان بود هرگز گمراه نمی‌شدید.<ref>ثقة الاسلام كلينى، الكافي، ۱۳۶۵ش٬ ج۵ ٬ ص۱۸۵</ref>

===پیمان برادری===

یکی از اقداماتی که پیامبر(ص) پس از [[هجرت به مدینه]]، انجام داد برقراری [[عقد اخوت]] بین مسلمانان بود، در آن هنگام، بین زبیر و [[عبدالله بن مسعود]] پیمان برادری بسته شد.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۷۵.</ref> در روایتی دیگر، پیمان برادری میان زبیر و [[سلمه بن سلامه بن وقش|سَلَمَة بن سَلامَة بن وَقش]] یاد شده است.<ref> تاریخ ابن خلدون، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۴۲۳.</ref>

===بدگویی عمر از زبیر===

{{اعضای شورای شش نفره}}

===مشارکت در قتل عثمان===

'''ابن عقده''' در ''کتاب الولایه'' زبیر را از جمله راویان حدیث غدیر ذکر کرده است. نیز نقل کرده چون علی در [[شورای شش نفره]] [[عمر بن خطاب|عمر]] آنان را قسم داد که آیا شنیده اند که رسول خدا درباره من فرمود [[حدیث غدیر|«{{عربی|مَنْ کُنْتُ مَولاهُ فَهذا عَلِی مَولاهُ}}» ]]؟ زبیر و نیز بقیه سخن آن حضرت را تایید کردند.<ref>ابن عقده٬ کتاب الولایه٬ ۱۴۲۴ق٬ ص ۱۵۰ و ۱۶۴</ref>

====در کنار علی(ع)==

===شورش بر علیه علی===

پس از قتل عثمان، جمعیت زیادی که طلحه و زبیر نیز در میان آنان بودند، به خانه حضرت علی(ع) هجوم برده و گفتند ما آمده‌ایم تا با شما به خلافت [[بیعت]] کنیم. پس از اصرار زیاد، حضرت علی(ع) پذیرفت.<ref> مفید، الجمل، ۱۴۱۳ق، ص۱۳۰.</ref> زبیر در این واقعه به همراهی طلحه، بیعت [[مهاجران]] را تضمین کرد<ref>یعقوبی، تاریخ، دار صادر، ج۲، ص۱۶۷.</ref> اما دیری نپایید که از نظر خود برگشت و به مخالفت با خلافت حضرت علی برخاست.<ref>یعقوبی، تاریخ، دار صادر، ج۲، ص۱۶۹.</ref> زبیر به همراه طلحه وقتی شنید [[عایشه]] نیز در مکه نسبت به انتخاب حضرت علی(ع) به خلافت ناخشنود است، به بهانه [[عمره]] از [[مدینه]] بیرون آمدند.{{مدرک}}

<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۹، ص۴۳۰.</ref>

زبیر پس از این دیدار نزدیک پسرش '''عبد الله''' رفت و بدو گفت من از میدان جنگ می‌روم چه '''علی''' امری را به یادم آورد که از آن غافل بودم.<ref>دینوری، الأخبار الطوال، ۱۳۳۰ق، ص۱۴۸</ref>

==کشته شدن زبیر==

* مدنی شیرازی، على خان بن أحمد، الطراز الأول و الکناز لما علیه من لغة العرب المعول‏، مشهد، مؤسسة آل البیت(ع) لإحیاء التراث‏،  چاپ اول‏، ۱۳۸۴ش.

* راغب أصفهانى، حسین بن محمد، مفردات ألفاظ القرآن‏، محقق و مصحح: داوودى، صفوان عدنان، بیروت، دار القلم، الدار الشامیة،  چاپ اول، ۱۴۱۲ق.

{{پایان}}

[[id:Zubair bin 'Awwam]]

[[Category:بدریون]]

[[Category:مهاجران به مدینه]]