Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۱۵۴
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) جز (←تعداد و نامها: ویرایش یادداشت) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) جز (←کتاب و شریعت: ویرایش در شناسه) |
||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
==کتاب و شریعت == | ==کتاب و شریعت == | ||
تعدادی از پیامبران کتاب آسمانی داشتهاند؛ بنا بر آیات قرآن، [[زبور]] کتاب [[حضرت داوود]]<ref>سوره اسراء، آیه۵۵.</ref>، [[تورات]] کتاب حضرت موسی{{یادداشت| | تعدادی از پیامبران کتاب آسمانی داشتهاند؛ بنا بر آیات قرآن، [[زبور]] کتاب [[حضرت داوود]]<ref>سوره اسراء، آیه۵۵.</ref>، [[تورات]] کتاب حضرت موسی{{یادداشت|قرآن بر نزول تورات بر موسی نازل تصریح نکرده است؛ اما نزول تورات را از جانب خدا دانسته (سوره مائده، آیه۴۴) و نیز نزول الواح بر موسی را تأیید کرده است (سوره اعراف، آیه۱۵۴). برخی از مفسران گفتهاند الواح همان تورات است (طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۸، ص۲۵۰).}}، [[انجیل]] کتاب حضرت عیسی<ref>سوره حدید، آیه۲۷.</ref> و [[قرآن]] کتاب حضرت محمد(ص)<ref>سوره شوری، آیه۷.</ref> بوده است. قرآن کتابی برای حضرت ابراهیم نام نبرده و از عبارت «صُحُف» برای او استفاده کرده است.<ref>سوره اعلی، آیه۱۹.</ref> همچنین برپایه حدیثی، خداوند ۵۰ صحیفه بر [[شیث]]، ۳۰ صحیفه بر [[ادریس]] و ۲۰ صحیفه بر [[ابراهیم]] فرستاده است.<ref>صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۵۲۴.</ref> | ||
مفسران با استناد به آیه «از دین آنچه را به نوح سفارش کرده بود، برای شما تشریع کرد و آنچه را به تو وحی کردیم؛ و آنچه ابراهیم و موسی و عیسی را به آن توصیه نمودیم.»<ref>سوره شوری، آیه۱۳.</ref>، حضرت نوح، ابراهیم، موسی، عیسی و محمد را دارای [[شریعت]] دانستهاند.<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۴۱.</ref>در برخی روایات، علت [[اولوالعزم]] معرفی شدن این پیامبران نیز شریعت داشتن آنان دانسته شده است.<ref> صدوق، عیون اخبار الرضا، ۱۳۷۸ق، ج۲، ص۸۰.</ref> | مفسران با استناد به آیه «از دین آنچه را به نوح سفارش کرده بود، برای شما تشریع کرد و آنچه را به تو وحی کردیم؛ و آنچه ابراهیم و موسی و عیسی را به آن توصیه نمودیم.»<ref>سوره شوری، آیه۱۳.</ref>، حضرت نوح، ابراهیم، موسی، عیسی و محمد را دارای [[شریعت]] دانستهاند.<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۴۱.</ref>در برخی روایات، علت [[اولوالعزم]] معرفی شدن این پیامبران نیز شریعت داشتن آنان دانسته شده است.<ref> صدوق، عیون اخبار الرضا، ۱۳۷۸ق، ج۲، ص۸۰.</ref> |