Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۰۲۶
ویرایش
جز (←پیامبر) |
جز (←تعداد و نامها) |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==تعداد و نامها== | ==تعداد و نامها== | ||
درباره تعداد پیامبران روایات مختلفی وجود دارد | درباره تعداد پیامبران روایات مختلفی وجود دارد. بنا به گفته [[علامه طباطبایی]] روایت مشهور تعداد آنان را ۱۲۴ هزار تن دانسته است.<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۴۴.</ref> در این روایت، ۳۱۳ نفر از پیامبران، رسول{{یادداشت|بنابر قول مشهور، نبی مفهومی عامتر از رسول است؛ هر رسولی نبی است، اما همه انبیاء رسول نیستند.(مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ۱۳۶۰ش، ج۳، ص۱۱۶؛ طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۴۴.) رسول در خواب و بیداری وحی را دریافت میکند، اما نبی تنها در خواب.(عسکری، معجم الفروق اللغویة، ۱۳۸۴ش، ص۳۶۲.) وحی بر رسول را [[جبرئیل]] ابلاغ میکند، اما وحی بر نبی از طریق فرشتگان دیگر یا [[الهام]] قلبی و یا [[رؤیای صادقه]] صورت میپذیرد.(جرجانی، التعریفات، ۱۴۱۲ق، ص ۱۰۵.) البته برخی معتقدند رسول و نبی، مترادف هستند.(ماوردی، اعلام النبوة، ۱۹۸۷م، ص۵۱.)}}، ۶۰۰ تن انبیای بنیاسرائیل و چهار تن (هود، صالح، شعیب و محمد) عرب دانسته شدهاند.<ref>برای مطالعه روایت نگاه کنید به: صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۵۲۴؛ صدوق، معانی الاخبار، ۱۴۰۳ق، ص۳۳۳؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۷ق، ج۱۱، ص۳۲، ج۷۴، ص۷۱.</ref> در برخی روایات دیگر تعداد پیامبران هشت هزار،<ref>طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۳۹۷؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۷ق، ج۱۱، ص۳۱.</ref> ۳۲۰ هزار، <ref> مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۷ق، ج۱۱، ص۶۰.</ref> و ۱۴۴ هزار تن<ref>شیخ مفید، الاختصاص، ۱۴۱۳ق، ص۲۶۳؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۷ق، ج۱۶، ص۳۵۲.</ref> نیز ذکر شده است. [[مجلسی]] احتمال داده است عدد ۸۰۰۰ مربوط به پیامبران بزرگ باشد.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۷ق، ج۱۱، ۳۱.</ref> | ||
قرآن از برخی پیامبران نام برده است.<ref>سوره نساء، آیه۱۶۴.</ref> [[آدم]]، [[نوح]]، [[ادریس]]، [[هود]]، [[صالح]]، [[ابراهیم]]، [[لوط]]، [[اسماعیل]]، [[الیسع]]، [[ذوالكفل]]، [[الیاس]]، [[یونس]]، [[اسحاق]]، [[یعقوب]]، [[یوسف]]، [[شعیب]]، [[موسی]]، [[هارون]]، [[داوود]]، [[سلیمان]]، [[ایوب]]، [[زكریا]]، [[یحیی]]، [[عیسی]] و [[محمد(ص)]] پیامبرانی هستند که نام آنان در قرآن آمده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۴۱.</ref> برخی از مفسران معتقدند نام [[اسماعیل بن حزقیل]]{{یادداشت| اسماعیل بن حزقیل از پیامبران بنیاسرائیل است علامه طباطبایی معتقد است که منظور قرآن از اسماعیل در آیه «واذكُر فِى الكِتبِ اِسمعيلَ اِنَّهُ كانَ صادِقَ الوَعدِ و كانَ رَسولاً نَبيـّا»(سوره مریم، آیه۵۴.).(طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۴، ص۶۳.)}} نیز در قرآن آمده است.<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۴، ص۶۳.</ref> | قرآن از برخی پیامبران نام برده است.<ref>سوره نساء، آیه۱۶۴.</ref> [[آدم]]، [[نوح]]، [[ادریس]]، [[هود]]، [[صالح]]، [[ابراهیم]]، [[لوط]]، [[اسماعیل]]، [[الیسع]]، [[ذوالكفل]]، [[الیاس]]، [[یونس]]، [[اسحاق]]، [[یعقوب]]، [[یوسف]]، [[شعیب]]، [[موسی]]، [[هارون]]، [[داوود]]، [[سلیمان]]، [[ایوب]]، [[زكریا]]، [[یحیی]]، [[عیسی]] و [[محمد(ص)]] پیامبرانی هستند که نام آنان در قرآن آمده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۴۱.</ref> برخی از مفسران معتقدند نام [[اسماعیل بن حزقیل]]{{یادداشت| اسماعیل بن حزقیل از پیامبران بنیاسرائیل است علامه طباطبایی معتقد است که منظور قرآن از اسماعیل در آیه «واذكُر فِى الكِتبِ اِسمعيلَ اِنَّهُ كانَ صادِقَ الوَعدِ و كانَ رَسولاً نَبيـّا»(سوره مریم، آیه۵۴.) اسماعیل بن حزقیل است.(طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۴، ص۶۳.)}} نیز در قرآن آمده است.<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۴، ص۶۳.</ref> | ||
گفته شده، قرآن از اوصاف برخی پیامبران مانند [[عزیر]]، [[ارمیا]] و شموئیل یاد کرده اما نامشان را ذکر نکرده است.<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۳۱۳.</ref> در قرآن سورهای به نام [[سوره انبیاء|انبیاء]] و تعدادی از سورهها به نام یونس، هود، یوسف، ابراهیم، محمد و نوح نامگذاری شدهاند. | گفته شده، قرآن از اوصاف برخی پیامبران مانند [[عزیر]]، [[ارمیا]] و شموئیل یاد کرده اما نامشان را ذکر نکرده است.<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۳۱۳.</ref> در قرآن سورهای به نام [[سوره انبیاء|انبیاء]] و تعدادی از سورهها به نام یونس، هود، یوسف، ابراهیم، محمد و نوح نامگذاری شدهاند. | ||
در روایات از [[شیث]]،<ref>صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۵۲۴.</ref> [[حزقیل]]،<ref>قطب راوندی، قصص الانبیاء، ۱۴۰۹ق، ص۲۵۴۱-۲۴۲.</ref> [[حبقوق]]،<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۱۶۳. </ref>[[دانیال]]،<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۳، ص۴۴۸. </ref> [[جرجیس]]،<ref>قطب راوندی، قصص النبیاء، ۱۴۰۹ق، ص۲۳۸.</ref>عزیر،<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۳، ص۴۴۸. </ref>حنظله<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۱۵۶.</ref> و ارمیا <ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۳۷۳؛ قطب راوندی، قصص الانبیاء،۱۴۰۹ق، ص۲۲۴.</ref> به عنوان پیامبر | در روایات از [[شیث]]،<ref>صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۵۲۴.</ref> [[حزقیل]]،<ref>قطب راوندی، قصص الانبیاء، ۱۴۰۹ق، ص۲۵۴۱-۲۴۲.</ref> [[حبقوق]]،<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۱۶۳. </ref>[[دانیال]]،<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۳، ص۴۴۸. </ref> [[جرجیس]]،<ref>قطب راوندی، قصص النبیاء، ۱۴۰۹ق، ص۲۳۸.</ref>عزیر،<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۳، ص۴۴۸. </ref>حنظله<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۱۵۶.</ref> و ارمیا <ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۳۷۳؛ قطب راوندی، قصص الانبیاء،۱۴۰۹ق، ص۲۲۴.</ref> به عنوان پیامبر یاد شده است. در پیامبری افرادی همچون [[خضر]]،<ref>نگاه کنید به: طوسی، التبیان، دار احیا التراث العربی، ج۷، ص۸۲.</ref> [[خالد بن سنان]]<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۴۴۸-۴۵۱.</ref> و [[ذی القرنین]]<ref>فخر رازی، مفایتح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۲۱، ص۴۹۵.</ref> اختلافنظر است. | ||
نام برخی پیامبران در [[تورات]] نیز آمده است. البته یهودیان نبوت را به معنای پیشگویی میدانند و ۱۷ کتاب پایانی [[عهد عتیق]] به پیشگویی امور در آینده میپردازد<ref> طاهری آکردی، یهودیت، ۱۳۹۰ش، ص۱۷۳.</ref> و به [[دانیال]]، حزقیال، ارمیا، اشعیا، هوشع، یوئیل، عاموس، عوبدیا، یونس، میکاه، ناحوم، حبقوق، صفنیا، حجی، [[زکریا]] و ملاکی از پیامبران بنی اسرائیل، منسوب است. | نام برخی پیامبران در [[تورات]] نیز آمده است. البته یهودیان نبوت را به معنای پیشگویی میدانند و ۱۷ کتاب پایانی [[عهد عتیق]] به پیشگویی امور در آینده میپردازد<ref> طاهری آکردی، یهودیت، ۱۳۹۰ش، ص۱۷۳.</ref> و به [[دانیال]]، حزقیال، ارمیا، اشعیا، هوشع، یوئیل، عاموس، عوبدیا، یونس، میکاه، ناحوم، حبقوق، صفنیا، حجی، [[زکریا]] و ملاکی از پیامبران بنی اسرائیل، منسوب است. | ||
{{نام پیامبران در قرآن}} | {{نام پیامبران در قرآن}} | ||
== معجزات== | == معجزات== | ||
[[معجزه]]، از راههای شناخت پیامبران از مدعیان دروغین نبوت است؛ معجزه کار خارق العادهای است که از جانب خدا و به دست پیامبر انجام میشود، و با ادعای نبوت و تحدی همراه است.<ref>مفید، النکت الاعتقادیه، ۱۴۱۳ق، ص۳۵.</ref> | [[معجزه]]، از راههای شناخت پیامبران از مدعیان دروغین نبوت است؛ معجزه کار خارق العادهای است که از جانب خدا و به دست پیامبر انجام میشود، و با ادعای نبوت و تحدی همراه است.<ref>مفید، النکت الاعتقادیه، ۱۴۱۳ق، ص۳۵.</ref> |