پرش به محتوا

پیامبران: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۸
جز
←‏پیامبر: انتقال مطالب به یادداشت
جز (←‏پیامبر: انتقال مطالب به یادداشت)
خط ۴: خط ۴:
==پیامبر==
==پیامبر==
{{اصلی|نبوت}}
{{اصلی|نبوت}}
پیامبر، انسانی است که خداوند او را برای هدایت دیگران برگزیده است و به وسیله وحی با او در ارتباط است.{{مدرک}} دریافت و ابلاغ وحی، داشتن [[علم غیب]]،<ref>طوسی، التبیان، داراحیاء التراث العربی، ج۲، ص۴۵۹.</ref> و [[معصوم]] بودن<ref>مفید، عدم سهو النبی، ۱۴۱۳ق، ص۲۹و۳۰؛ سید مرتضی، تنزیه الأنبیاء، ۱۳۸۷ش، ص۳۴.</ref> از ویژگی‌های پیامبران است.  
پیامبر، انسانی است که خداوند او را برای هدایت دیگران برگزیده است و به وسیله وحی با او در ارتباط است.{{مدرک}} دریافت و ابلاغ وحی، داشتن [[علم غیب]]،<ref>طوسی، التبیان، داراحیاء التراث العربی، ج۲، ص۴۵۹.</ref> و [[معصوم]] بودن<ref>مفید، عدم سهو النبی، ۱۴۱۳ق، ص۲۹و۳۰؛ سید مرتضی، تنزیه الأنبیاء، ۱۳۸۷ش، ص۳۴.</ref> از ویژگی‌های پیامبران است. {{یادداشت|بیشتر متکلمان اسلامی، بر این باورند که پیامبران در همه امور و مراحل زندگی از گناه و خطا معصوم‌اند،<ref>مفید، عدم سهو النبی، ۱۴۱۳ق، ص۲۹و۳۰؛ سید مرتضی، تنزیه الأنبیاء، ۱۳۸۷ش، ص۳۴.</ref> چراکه اگر پیامبر از خطا و گناه مصون نباشد، اعتماد مردم به او از بین می‌رود و هدف از فرستادن پیامبران نقض می‌شود.<ref>مصباح یزدی، آموزش عقائد، ۱۳۸۴ش، ص۱۹۳-۱۹۴.</ref>  از این‌رو مواردی را که در [[قرآن]] از [[استغفار]] پیامبران و بخشایش خدا سخن آمده،<ref>برای نمونه نگاه کنید به: سوره قصص، آیه ۱۶؛ سوره انبیاء، آیه۸۷؛ سوره طه، آیه۱۲۱.</ref> مانند کشتن مرد مصری توسط حضرت موسی،<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۶، ص۴۲، ۴۳.</ref> رها کردن رسالت توسط حضرت یونس<ref> طباطبایی، المیزان،۱۴۱۷ق، ج۱۴، ص۳۱۵. </ref> و خوردن میوه ممنوعه توسط حضرت آدم<ref>طبرسی، مجمع‌البیان، ۱۳۷۲، ج۷، ص۵۶؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۳۲۳.</ref> را به [[ترک اولی]] تفسیر کرده‌اند.  اما برخی متکلمان، عصمت پیامبران را فقط در امور مربوط به نبوت لازم می‌دانند.<ref>صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۶۰.</ref> از این دیدگاه به نظریه [[سهو النبی]] یاد می‌شود.}}


بیشتر متکلمان اسلامی، بر این باورند که پیامبران در همه امور و مراحل زندگی از گناه و خطا معصوم‌اند،<ref>مفید، عدم سهو النبی، ۱۴۱۳ق، ص۲۹و۳۰؛ سید مرتضی، تنزیه الأنبیاء، ۱۳۸۷ش، ص۳۴.</ref> چراکه اگر پیامبر از خطا و گناه مصون نباشد، اعتماد مردم به او از بین می‌رود و هدف از فرستادن پیامبران نقض می‌شود.<ref>مصباح یزدی، آموزش عقائد، ۱۳۸۴ش، ص۱۹۳-۱۹۴.</ref>  از این‌رو مواردی را که در [[قرآن]] از [[استغفار]] پیامبران و بخشایش خدا سخن آمده،<ref>برای نمونه نگاه کنید به: سوره قصص، آیه ۱۶؛ سوره انبیاء، آیه۸۷؛ سوره طه، آیه۱۲۱.</ref> مانند کشتن مرد مصری توسط حضرت موسی،<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۶، ص۴۲، ۴۳.</ref> رها کردن رسالت توسط حضرت یونس<ref> طباطبایی، المیزان،۱۴۱۷ق، ج۱۴، ص۳۱۵. </ref> و خوردن میوه ممنوعه توسط حضرت آدم<ref>طبرسی، مجمع‌البیان، ۱۳۷۲، ج۷، ص۵۶؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۳۲۳.</ref> را به [[ترک اولی]] تفسیر کرده‌اند.  اما برخی متکلمان، عصمت پیامبران را فقط در امور مربوط به نبوت لازم می‌دانند.<ref>صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۶۰.</ref> از این دیدگاه به نظریه [[سهو النبی]] یاد می‌شود.
==تعداد  و نام‌ها==
==تعداد  و نام‌ها==
درباره تعداد پیامبران روایات مختلفی وجود دارد: بنا به گفته علامه طباطبایی روایت مشهور تعداد آنان را ۱۲۴ هزار تن می‌داند.<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۴۴.</ref> در این روایت، ۳۱۳ نفر از پیامبران، رسول{{یادداشت|بنابر قول مشهور، نبی مفهومی عام‌تر از رسول است؛ هر رسولی نبی است، اما همه انبیاء رسول نیستند.(مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ۱۳۶۰ش، ج۳، ص۱۱۶؛ طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۴۴.) رسول در خواب و بیداری وحی را دریافت می‌کند، اما نبی تنها در خواب.(عسکری، معجم الفروق اللغویة، ۱۳۸۴ش، ص۳۶۲.) وحی بر رسول را [[جبرئیل]] ابلاغ می‌کند، اما وحی بر نبی از طریق فرشتگان دیگر یا [[الهام]] قلبی و یا [[رؤیای صادقه]] صورت می‌پذیرد.(جرجانی، التعریفات، ۱۴۱۲ق، ص ۱۰۵.) البته برخی معتقدند رسول و نبی، مترادف هستند.(ماوردی، اعلام النبوة، ۱۹۸۷م، ص۵۱.)}}، ۶۰۰ تن انبیای بنی‌اسرائیل و چهار تن (هود، صالح، شعیب و محمد) عرب دانسته شده‌اند.<ref>برای مطالعه روایت نگاه کنید به:‌ صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۵۲۴؛ صدوق، معانی الاخبار، ۱۴۰۳ق، ص۳۳۳؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۷ق، ج۱۱، ص۳۲، ج۷۴، ص۷۱.</ref> در برخی روایات دیگر تعداد پیامبران هشت هزار،<ref>طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۳۹۷؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۷ق، ج۱۱، ص۳۱.</ref>  ۳۲۰ هزار، <ref> مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۷ق، ج۱۱، ص۶۰.</ref> و ۱۴۴ هزار تن<ref>شیخ مفید، الاختصاص، ۱۴۱۳ق، ص۲۶۳؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۷ق، ج۱۶، ص۳۵۲.</ref> ذکر شده است. مجلسی احتمال داده است که عدد ۸۰۰۰ مربوط به پیامبران بزرگ باشد.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۷ق، ج۱۱، ۳۱.</ref>  
درباره تعداد پیامبران روایات مختلفی وجود دارد: بنا به گفته علامه طباطبایی روایت مشهور تعداد آنان را ۱۲۴ هزار تن می‌داند.<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۴۴.</ref> در این روایت، ۳۱۳ نفر از پیامبران، رسول{{یادداشت|بنابر قول مشهور، نبی مفهومی عام‌تر از رسول است؛ هر رسولی نبی است، اما همه انبیاء رسول نیستند.(مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ۱۳۶۰ش، ج۳، ص۱۱۶؛ طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۴۴.) رسول در خواب و بیداری وحی را دریافت می‌کند، اما نبی تنها در خواب.(عسکری، معجم الفروق اللغویة، ۱۳۸۴ش، ص۳۶۲.) وحی بر رسول را [[جبرئیل]] ابلاغ می‌کند، اما وحی بر نبی از طریق فرشتگان دیگر یا [[الهام]] قلبی و یا [[رؤیای صادقه]] صورت می‌پذیرد.(جرجانی، التعریفات، ۱۴۱۲ق، ص ۱۰۵.) البته برخی معتقدند رسول و نبی، مترادف هستند.(ماوردی، اعلام النبوة، ۱۹۸۷م، ص۵۱.)}}، ۶۰۰ تن انبیای بنی‌اسرائیل و چهار تن (هود، صالح، شعیب و محمد) عرب دانسته شده‌اند.<ref>برای مطالعه روایت نگاه کنید به:‌ صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۵۲۴؛ صدوق، معانی الاخبار، ۱۴۰۳ق، ص۳۳۳؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۷ق، ج۱۱، ص۳۲، ج۷۴، ص۷۱.</ref> در برخی روایات دیگر تعداد پیامبران هشت هزار،<ref>طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۳۹۷؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۷ق، ج۱۱، ص۳۱.</ref>  ۳۲۰ هزار، <ref> مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۷ق، ج۱۱، ص۶۰.</ref> و ۱۴۴ هزار تن<ref>شیخ مفید، الاختصاص، ۱۴۱۳ق، ص۲۶۳؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۷ق، ج۱۶، ص۳۵۲.</ref> ذکر شده است. مجلسی احتمال داده است که عدد ۸۰۰۰ مربوط به پیامبران بزرگ باشد.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۷ق، ج۱۱، ۳۱.</ref>