Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۲۱۵
ویرایش
جز (←در باره مؤلف: ویکیسازی) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
[[سید مرتضی عسکری|عسکری]] بر این باور است که تاریخ اسلام، از ابتدای [[بعثت]] تا بیعت با [[یزید بن معاویه]] بهدرستی درک نخواهد شد، مگر اینکه احادیث امالمؤمنین عایشه _ که خود از منابع مهم تاریخ صدر اسلام است _ پیشتر و بیطرفانه و تنها برای درک حقیقت، مطالعه و ارزیابی شود. به باور او اساس فهم پارهای از آیات [[قرآن]] و [[فقه]] اسلامی که در بیان هریک از آنها به احادیث نقل شده از عایشه استناد میشود، بر مطالعه قبلی در آن احادیث استوار است. علامه عسکری معتقد است اگر به بهانه رعایت اتحاد، جلوی تلاشهای علمی و تاریخی گرفته شود، حقایق [[اسلام]]، پشت پرده جمود فکری و تعصب خشک باقی میماند و باز اختلاف و دو دستگی بین مسلمانان رخ مینماید. از اینرو وی آثار خود را در تضاد با همبستگی [[مسلمانان]] نمیداند، بلکه زمینهای برای فهم درست آیات قرآن و روایات پیامبر(ص) میداند.<ref>عسکری، نقش عایشه در تاریخ اسلام، ج ۱، صص ۳۹-۳۱</ref> | [[سید مرتضی عسکری|عسکری]] بر این باور است که تاریخ اسلام، از ابتدای [[بعثت]] تا بیعت با [[یزید بن معاویه]] بهدرستی درک نخواهد شد، مگر اینکه احادیث امالمؤمنین عایشه _ که خود از منابع مهم تاریخ صدر اسلام است _ پیشتر و بیطرفانه و تنها برای درک حقیقت، مطالعه و ارزیابی شود. به باور او اساس فهم پارهای از آیات [[قرآن]] و [[فقه]] اسلامی که در بیان هریک از آنها به احادیث نقل شده از عایشه استناد میشود، بر مطالعه قبلی در آن احادیث استوار است. علامه عسکری معتقد است اگر به بهانه رعایت اتحاد، جلوی تلاشهای علمی و تاریخی گرفته شود، حقایق [[اسلام]]، پشت پرده جمود فکری و تعصب خشک باقی میماند و باز اختلاف و دو دستگی بین مسلمانان رخ مینماید. از اینرو وی آثار خود را در تضاد با همبستگی [[مسلمانان]] نمیداند، بلکه زمینهای برای فهم درست آیات قرآن و روایات پیامبر(ص) میداند.<ref>عسکری، نقش عایشه در تاریخ اسلام، ج ۱، صص ۳۹-۳۱</ref> | ||
== | ==خلاصهای از محتوای کتاب== | ||
=== | ===بحثهای مقدماتی=== | ||
مؤلف در این بخش نخست به سرگذشت [[احادیث]] [[رسول خدا]](ص) اشاره میکند که عدهای حتی از روی خیر خواهی و ثواب روایاتی را به دروغ به [[پیامبر(ص)]] نسبت میدادند و در این زمینه حدیثی را که [[ابو حامد غزالی]] نقل نموده ذکر میکند؛ غزالی مینویسد: گاهی رسول خدا(ص) دست خود را بر ران [[عایشه]] میزد و میگفت:ای عایشه با من سخن بگو! نظریه [[عدالت صحابه]] از دیگر مباحث این بخش است، عسکری بر اساس تصریح [[قرآن کریم]] و وجود شواهد تاریخی فراوان، نتیجه میگیرد که برخی از صحابه مؤمنانی بودهاند که خدا و رسول خدا آنان را به نیکی ستودهاند، و در بین صحابه [[منافق|منافقانی]] نیز بودهاند که تا حد ترور رسول خدا(ص) کوشیدند، پس نمیتواند نظریه عدالت تمام صحابه را درست دانست. از دیگر مطالب قابل تأمل این بخش اینکه آنچهام المؤمنین عایشه به تنهایی از پیامبر اکرم(ص) روایت کرده است بالغ بر ۲۲۱۰ حدیث است، در حالی که از سایر [[همسران رسول خدا]] تنها ۶۱۲ حدیث نقل شده است. | مؤلف در این بخش نخست به سرگذشت [[احادیث]] [[رسول خدا]](ص) اشاره میکند که عدهای حتی از روی خیر خواهی و ثواب روایاتی را به دروغ به [[پیامبر(ص)]] نسبت میدادند و در این زمینه حدیثی را که [[ابو حامد غزالی]] نقل نموده ذکر میکند؛ غزالی مینویسد: گاهی رسول خدا(ص) دست خود را بر ران [[عایشه]] میزد و میگفت:ای عایشه با من سخن بگو! نظریه [[عدالت صحابه]] از دیگر مباحث این بخش است، عسکری بر اساس تصریح [[قرآن کریم]] و وجود شواهد تاریخی فراوان، نتیجه میگیرد که برخی از صحابه مؤمنانی بودهاند که خدا و رسول خدا آنان را به نیکی ستودهاند، و در بین صحابه [[منافق|منافقانی]] نیز بودهاند که تا حد ترور رسول خدا(ص) کوشیدند، پس نمیتواند نظریه عدالت تمام صحابه را درست دانست. از دیگر مطالب قابل تأمل این بخش اینکه آنچهام المؤمنین عایشه به تنهایی از پیامبر اکرم(ص) روایت کرده است بالغ بر ۲۲۱۰ حدیث است، در حالی که از سایر [[همسران رسول خدا]] تنها ۶۱۲ حدیث نقل شده است. | ||
خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
عسکری نخست بازتاب این روایات را در مهمترین منابع حدیثی و تاریخی اهل سنت مانند [[صحاح سته]] و [[سیره ابن هشام]] و [[تاریخ طبری]] نشان داده، سپس به شرح حال تک تک افرادی که در روایات عایشه نامی از آنها برده شده پرداخته است و نهایتا به بررسی سندی و محتوایی احادیث مذکور پرداخته است. به نظر [[سید مرتضی عسکری|عسکری]] هدف تبلیغی این گونه روایات، برجسته کردن نقش عایشه نزد پیامبر(ص) است؛ هرچند که این امر، شخصیت و کرامت رسول خدا(ص) را زیر سؤال ببرد!! وی میگوید: آنچه که درباره مسابقه رسول خدا(ص) با ام المؤمنین عایشه روایت شده است کاری است که هیچ فرمانده سپاهی با سپاه خود انجام نمیدهد. حال چگونه ممکن است پیامبر حکیم و خردمند اسلام آن را انجام دهد؟! | عسکری نخست بازتاب این روایات را در مهمترین منابع حدیثی و تاریخی اهل سنت مانند [[صحاح سته]] و [[سیره ابن هشام]] و [[تاریخ طبری]] نشان داده، سپس به شرح حال تک تک افرادی که در روایات عایشه نامی از آنها برده شده پرداخته است و نهایتا به بررسی سندی و محتوایی احادیث مذکور پرداخته است. به نظر [[سید مرتضی عسکری|عسکری]] هدف تبلیغی این گونه روایات، برجسته کردن نقش عایشه نزد پیامبر(ص) است؛ هرچند که این امر، شخصیت و کرامت رسول خدا(ص) را زیر سؤال ببرد!! وی میگوید: آنچه که درباره مسابقه رسول خدا(ص) با ام المؤمنین عایشه روایت شده است کاری است که هیچ فرمانده سپاهی با سپاه خود انجام نمیدهد. حال چگونه ممکن است پیامبر حکیم و خردمند اسلام آن را انجام دهد؟! | ||
===احادیث عایشه و دیگر صحابه | ===احادیث عایشه و دیگر صحابه درباره سیره رسول خدا=== | ||
نویسنده در این بخش تنها به چهار دسته از روایات عایشه که درباره سیره رسول خدا(ص) نقل نموده است، بسنده کرده و به بررسی آنها پرداخته است؛ دسته اول روایاتی که میگوید: پیامبر به غنا و آوازه خوانی گوش فرا میداد! دسته دوم: روایاتی که میگوید: مردم به امور دنیایی خو از پیامبر داناترند. دسته سوم: روایاتی که میگوید: پیامبر آیاتی از قرآن کریم را فراموش کرد. دسته چهارم: روایاتی که میگوید: هرکس را پیامبر لعنت کند و دشنام دهد، رحمت و پاکیاش افزاید. | نویسنده در این بخش تنها به چهار دسته از روایات عایشه که درباره سیره رسول خدا(ص) نقل نموده است، بسنده کرده و به بررسی آنها پرداخته است؛ دسته اول روایاتی که میگوید: پیامبر به غنا و آوازه خوانی گوش فرا میداد! دسته دوم: روایاتی که میگوید: مردم به امور دنیایی خو از پیامبر داناترند. دسته سوم: روایاتی که میگوید: پیامبر آیاتی از قرآن کریم را فراموش کرد. دسته چهارم: روایاتی که میگوید: هرکس را پیامبر لعنت کند و دشنام دهد، رحمت و پاکیاش افزاید. | ||
خط ۹۲: | خط ۹۲: | ||
==مدارک و منابع کتاب== | ==مدارک و منابع کتاب== | ||
مؤلف در نگارش این کتاب علاوه بر استناد به آیات [[قرآن کریم]]، از مهمترین منابع حدیثی و تاریخی [[اهل سنت]] استفاده نموده است که به برخی از مهمترین آنها به ترتیب تاریخ نگارش آنها عبارتند از: | مؤلف در نگارش این کتاب علاوه بر استناد به آیات [[قرآن کریم]]، از مهمترین منابع حدیثی و تاریخی [[اهل سنت]] استفاده نموده است که به برخی از مهمترین آنها به ترتیب تاریخ نگارش آنها عبارتند از: | ||
{{ستون-شروع| | {{ستون-شروع|۳}} | ||
# الموطأ، مالک بن انس، ۱۶۹ هجری. | # الموطأ، مالک بن انس، ۱۶۹ هجری. | ||
# المغازی، محمد بن عمر واقدی، ۲۰۸ هجری. | # المغازی، محمد بن عمر واقدی، ۲۰۸ هجری. |