نقش عایشه در احادیث اسلام (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

نویسنده در این بخش به نقش عایشه در ناب سازی احادیث رسول خدا(ص) اشاره می‌کند و مواردی را نقل می‌کند که عایشه به تصحیح اشتباه دیگر راویان پرداخته است. ابودرداء، [[ابوهریره]]، عروه بن زبیر، [[عمر بن خطاب]]، [[عبد لله بن عمر|عبد الله بن عمر]]، عبد الله بن عمرو بن العاص، [[کعب الاحبار]]، [[مروان بن حکم]] از جمله راویانی هستند که از سوی ام المؤمنین عایشه مورد نقد قرار گرفته‌اند.

بخش پایانی این کتاب به بهره برداری‌های [[مستشرقین]] از این روایات ساختگی پرداخته است و نشان داده که چگونه مستشرقین با روش‌های حیله گرانه خویش و تحت عنوان بحث علمی به جنگ با [[اسلام]] بر خاسته‌اند. وی به عنوان نمونه به برخی اظهار نظر‌های مغرضانه افرادی چون [[مونتگمری وات]]، [[کارل بروکلمان]]، [[ف. بوهل]]، [[یوسف شاخت]] و [[ر.ف. بودلی]] اشاره می‌کند. بروکلمان در کتابش '''تاریخ الشعوب الاسلامیه''' بر پایه [[افسانه غرانیق]] می‌گوید: ولی ظاهر آنست که [[پیامبر]] در سال‌های اولیه به مقام الهه‌های کعبه اعتراف کرده است. او در یکی از آیاتی که به وحی شده به آنها اشاره کرده و گفته است: '''تلک الغرانیق العلی''' ولی پس از آنکه شعور این پیامبر نسبت به وحدانیت تقویت شد بی‌درنک در روز دوم آن را انکار کرد و از آن بیزاری جست.

یوسف شاخت، مستشرق هلندی نیز می‌گوید: برخلاف آنکه امکان دخالت شیطان در تخلیط [[قرآن]] وجود داشته، هیچ کس در آن دوران، در قطعیت ثبوت و تنزیه آن از خطا و اشتباه تردید نکرده است.