استجابت دعا: تفاوت میان نسخه‌ها

1. شخصى که خداوند مالى به او عنایت ‏کرده، و او با اسراف و تبذیر و مصرف نابجا اموالش را به هدر می‌دهد ولی از خدا تقاضاى روزى می‌کند.

2. مردى که از سوء خُلق همسر خود و اذیت‌‏هاى پی ‏درپى او به تنگ آمده و از خدامی‌خواهد تا او را از دست آن زن راحت کند، حال آنکه خدا راه طلاق را در پیش روی او گذاشته است.

3. شخصى که از آزار مکرر همسایه‏‌اش شکایت دارد  او را به خاطر آن نفرین‏ می‌کند، در حالى که می‌تواند خانه‏‌اش را بفروشد و در جاى مناسبى منزل اختیار کند.

4. آنکه در خانه نشسته، کار نمی‌کند و از خدا طلب رزق می‌کند در حالى که خداوند راه‌هاى روزى را پیش روى او قرار داده است.

5. کسى که مالى را به دیگرى قرض داده است و مقروض انکار می‌کند. سپس دست‌‏به دعا برداشته و از خدا برگشت مال خویش را می‌‏طلبد، در صورتى که‏‌خداوند به او دستور شاهد گرفتن داده است.  <ref>كلينی، الکافی، چاپ دار الحدیث۷ ج۹۷ ص۵۱۴</ref> دونکته را باید توجه کرد نخست این که اینها فقط نمونه هایی از مواردی است که افراد به گمان این که دعا به معنای تعطیلی کار و تلاش و جدیت و برنامه ریزی است فقط در پی آن هستند که با دعا امورشان سامان یابد و نکته  دیگر این که آن چه در این روایات مطرح شده صرفا برای توجه دادن به این نکته است که هر مشکلی راه حلی دارد نه این که هر کس با همسرش مشکل پیدا کرد فقط به گزینه طلاق فکر کند ویا این که هر کس با همسایه اش مشکلی پیدا کرد فقط در فکر تغییر محل سکونتش باشد.