الفخری فی انساب الطالبیین (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

'''الفخري في أنساب الطالبيّين''' كتابی عربی نوشته [[اسماعیل بن حسین مروزی|سید عزیزالدین قاضى مروزی ازوارقانی]]‏ درباره نسب [[خاندان ابوطالب]] يعنى فرزندان [[علی بن ابی طالب|علی]] (ع)، [[جعفر بن ابی طالب|جعفر]] و [[عقیل بن ابی طالب|عقيل]] تأليف شده است.

سيد عزيزالدين ابوطالب اسماعيل بن حسين حسينى مروزى ازوارقاني نيشابورى عالم، نسب شناس، اديب و قاضى در سال 572ق در شهر [[مرو]] متولد شد. اجداد وى از [[مدینه]] به [[قم]] آمده و از آنجا به مرو مهاجرت كرده بودند. فهرست نويسان و تذكره نويسان [[شیعه]] و [[سنی]] از او يه عظمت ياد كرده اند. او براى كسب علم به شهرهاى زيادى از جمله [[شیراز]]، [[هرات]]، [[شوشتر]]، [[یزد]]، [[رامهرمز]] و [[بغداد]] مسافرت كرد و با عالمان و دانشمندان آن بلاد ملاقات نمود. وى علاوه بر تبحّر و تخصص در [[علم انساب]] در ادب و شاعرى نيز مهارت داشت.<ref>الفخری، ص 6 - 18.</ref>

اثر ديگرى با عنوان «[[آداب السلطانیه|الفخرى فى الآداب السلطانية و الدول الاسلامية]]» نوشته محمد بن على بن طباطبا معروف به [[ابن طقطقی]] (م 709) وجود دارد كه بخشى از آن پند و اندرز به فرمانروايان و دولتمردان است و ادامه آن به بيان خلاصه‏ اى از رويدادهاى تاريخ اسلام مى ‏پردازد.<ref>الذریعة، ج 16، ص 125.</ref> شهرت دو اثر به «الفخرى» گاه سبب خلط بين آن دو مى‏ گردد.

نويسنده پس از مقدمه‏ اى در نسب پيامبر اكرم (ص)، به آل ابی‏‌طالب مى‏ پردازد. نسب [[اميرالمؤمنين]] (ع) بيشترين حجم كتاب را به خود اختصاص داده و شامل اعقاب فرزندان آن حضرت است. ترتيب انساب آنگونه كه معمول است در اين كتاب نيامده و پس از اعقاب [[امام کاظم]] (ع) با عنوان انساب موسويه، به نسل [[امام صادق]] (ع) مى‌پردازد. در خاتمه كتاب هم از برخى مشاهير كه به القابى معروف‏‌اند ياد مى‏‌شود. اين القاب، القاب ويژه شخص مى‏‌باشد كه فرزندان وى بدان‏ ها ملقب نمى‏‌شوند، نظير علويه، حسينيون، باقريه، موسويه و ...<ref>نرم افزار سیره معصومان.</ref>

در ابتداى چاپ فعلى اين كتاب، رساله‏ اى با عنوان «الضوء البدرى فى حياة صاحب الفخرى» نوشته [[آيت الله مرعشى نجفى]] آمده و شرح حالى از مؤلف كتاب ارائه داده است.