کاربر ناشناس
ابوالحسن کسایی مروزی: تفاوت میان نسخهها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mgolpayegani جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Mgolpayegani جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
کسائی مروزی از شیعیان و معتقدان به [[اهل بیت(ع)]] بود. وی [[حضرت علی(ع)]] را با تصریح به آیه «[[آیه مودت|مودت قربی]]» و آیه «[[آیه مباهله|مباهله]]» و سوره «[[سوره انسان|هل اتی]]» میستاید و آن حضرت را «رکن مسلمانی»، «ولی بیمانند» و «سرّ ذوالجلال» میداند و همچنین ایشان را «[[امیرالمؤمنین]]»، «امام المتقین»، «امام امت»، «برگزیده امت» توصیف میکند و با صراحت میگوید که [[پیامبر(ص)]] او را ثنا کرد و ستود و همه کارها را به او سپرد.<ref>سرورودی، ص ۲۳۵-۲۶۴</ref> | کسائی مروزی از شیعیان و معتقدان به [[اهل بیت(ع)]] بود. وی [[حضرت علی(ع)]] را با تصریح به آیه «[[آیه مودت|مودت قربی]]» و آیه «[[آیه مباهله|مباهله]]» و سوره «[[سوره انسان|هل اتی]]» میستاید و آن حضرت را «رکن مسلمانی»، «ولی بیمانند» و «سرّ ذوالجلال» میداند و همچنین ایشان را «[[امیرالمؤمنین]]»، «امام المتقین»، «امام امت»، «برگزیده امت» توصیف میکند و با صراحت میگوید که [[پیامبر(ص)]] او را ثنا کرد و ستود و همه کارها را به او سپرد.<ref>سرورودی، ص ۲۳۵-۲۶۴</ref> | ||
کسایی مروزی نخستین شاعری است که ادب پارسی را با درون مایهای از [[غدیر]] زینت بخشیده است.<ref>مقدسان، ص54</ref> او از طلایه داران شعر فارسی به شمار میرود.<ref>میرجعفری، ص۲۸-۲۹</ref> کسایی در ستایش [[امام علی(ع)]] برای نشر ایمان شعر میسروده است.<ref>موسوی گرمارودی، شماره۴۷، دی۱۳۷۹ </ref> | کسایی مروزی نخستین شاعری است که ادب پارسی را با درون مایهای از [[غدیر]] زینت بخشیده است.<ref>مقدسان، ص54</ref> او از طلایه داران شعر فارسی به شمار میرود.<ref>میرجعفری، ص۲۸-۲۹</ref> کسایی در ستایش [[امام علی(ع)]] برای نشر ایمان شعر میسروده است.<ref>موسوی گرمارودی، سیدمصطفی، کسایی مروزی شاعری ولایت مدار، شماره۴۷، دی۱۳۷۹ </ref> | ||
وی در قصیده ای با اشاره به [[حدیث لافتی|حدیث لافتی]] که حدیث مشهور نبوی(ص) است میگوید:<ref>ارحام، ص ۴۰-۴۳</ref> | وی در قصیده ای با اشاره به [[حدیث لافتی|حدیث لافتی]] که حدیث مشهور نبوی(ص) است میگوید:<ref>ارحام، ص ۴۰-۴۳</ref> | ||
{{شعر|نستعلیق}}{{ب|لافتی الّا علی بر خوان و تفسیرش بدان|یا که گفت و یا که داند گفت جز روح الامین}}{{پایان شعر}} | {{شعر|نستعلیق}}{{ب|لافتی الّا علی بر خوان و تفسیرش بدان|یا که گفت و یا که داند گفت جز روح الامین}}{{پایان شعر}} |