Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۷۶
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) (←ماجرای قربانی: ویرایش صوری) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) (←حسادت و قتل هابیل: ویرایش صوری) |
||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
==حسادت و قتل هابیل== | ==حسادت و قتل هابیل== | ||
پس از آنکه قربانی هابیل پذیرفته شد، قابیل به او [[حسد|حسادت]] کرد و [[قسم|سوگند]] خورد او را خواهد کشت. در مقابل [[هابیل]] | پس از آنکه [[قربانی]] هابیل پذیرفته شد، قابیل به او [[حسد|حسادت]] کرد و [[قسم|سوگند]] خورد او را خواهد کشت. در مقابل [[هابیل]] گفت آنچه که موجب پذیرفتهشدن قربانی میشود، [[تقوا]] است. او در پاسخ به تهدید قابیل، گفت برای اینکه از [[خدا]] میترسد، اقدام به قتل قابیل نخواهد کرد.<ref>طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۱۳۸.</ref> | ||
بر اساس گزارشهای | بر اساس گزارشهای تاریخی، زمانی که هابیل دامهای خود را برای چراندن به بیرون و در نزدیکی کوهی برده بود، قابیل او را در حالی که استراحت میکرد، به شکلی غافلگیرکننده به [[قتل]] رساند.<ref>طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۱۳۸.</ref> قابیل پس از کشتن هابیل، برای پنهانکردن جسد او درمانده شد. برخی از حیوانات درنده قصد حمله به جسد هابیل را داشتند تا آنکه به فرمان خدا دو زاغ آمدند و با هم درگیر شدند. یکی از آنها دیگری را کشت و با منقارش پرنده کشتهشده را دفن کرد. قابیل از این صحنه به درماندگی خود پی برد و اظهار ندامت کرد.<ref>طبری، تاریخ طبری، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۸۶.</ref> [[آیه|آیات]] ۲۹ تا ۳۱ [[سوره مائده]] به ماجرای قتل و دفن هابیل پرداخته است.<ref>سوره مائده، آیه ۲۹-۳۱.</ref> | ||
قابیل پس از کشتن هابیل مورد [[لعن]] [[حضرت آدم علیهالسلام|آدم]] قرار گرفت.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۱۶۶.</ref> او به همراه خواهر خود به عدن، در جنوب [[یمن]] فرار کرد.<ref>طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۱۴۳.</ref> | قابیل پس از کشتن هابیل مورد [[لعن]] [[حضرت آدم علیهالسلام|آدم]] قرار گرفت.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۱۶۶.</ref> او به همراه خواهر خود به عدن، در جنوب [[یمن]] فرار کرد.<ref>طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۱۴۳.</ref> |