پرش به محتوا

عبادت: تفاوت میان نسخه‌ها

۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۷ ژوئن ۲۰۲۰
جز
خط ۱۵: خط ۱۵:
برای چرایی عبادت [[خداوند]] چند علت ذکر شده است. هدف خلقت جهان، یاد و ذکر خدا و نیاز انسان به خدا از جمله دلائل عبادت قرار داده شده است.
برای چرایی عبادت [[خداوند]] چند علت ذکر شده است. هدف خلقت جهان، یاد و ذکر خدا و نیاز انسان به خدا از جمله دلائل عبادت قرار داده شده است.
* '''هدف خلقت جهان:''' عبودیت و بندگی خدا هدف اصلی از خلقت جهان قرار داده شده است. بر اساس برخی از آیات قرآن، خداوند [[جن]] و انس را برای عبادت خلق کرده است؛<ref>سوره ذاریات، آیه ۵۶.</ref> به همین دلیل زمانی که انسان از این هدف منحرف می‌شود، خداوند [[پیامبران|پیامبرانی]] را مبعوث می‌کند تا انسان را از تحت عبادت طاغوت نجات داده، به هدف اصلی خلقت خود باز گرداند.<ref>سوره نحل، آیه۳۶.</ref> عبودیت و پرستش خداوند چیزی است که در [[فطرت|فطرت انسان]] قرار داده شده و با سرشت او عجین شده است؛ ولی گاه از مسیر صحیح خود خارج شده و باعث پرستش موجوداتی از قبیل بت و انسان‌های دیگر می‌شود.<ref>مطهری، آزادی معنوی، ۱۳۷۸ش، ص۱۰۹.</ref> [[امام علی(ع)]] در این باره هدف [[بعثت پیامبر(ص)]] را خارج کردن بندگان خدا از عبادت بت‌ها به سوی عبادت خداوند می‌داند.<ref>نهج‌البلاغه، تصحیح صبحی صالح، خطبه ۱۴۷، ص۲۰۴.</ref>
* '''هدف خلقت جهان:''' عبودیت و بندگی خدا هدف اصلی از خلقت جهان قرار داده شده است. بر اساس برخی از آیات قرآن، خداوند [[جن]] و انس را برای عبادت خلق کرده است؛<ref>سوره ذاریات، آیه ۵۶.</ref> به همین دلیل زمانی که انسان از این هدف منحرف می‌شود، خداوند [[پیامبران|پیامبرانی]] را مبعوث می‌کند تا انسان را از تحت عبادت طاغوت نجات داده، به هدف اصلی خلقت خود باز گرداند.<ref>سوره نحل، آیه۳۶.</ref> عبودیت و پرستش خداوند چیزی است که در [[فطرت|فطرت انسان]] قرار داده شده و با سرشت او عجین شده است؛ ولی گاه از مسیر صحیح خود خارج شده و باعث پرستش موجوداتی از قبیل بت و انسان‌های دیگر می‌شود.<ref>مطهری، آزادی معنوی، ۱۳۷۸ش، ص۱۰۹.</ref> [[امام علی(ع)]] در این باره هدف [[بعثت پیامبر(ص)]] را خارج کردن بندگان خدا از عبادت بت‌ها به سوی عبادت خداوند می‌داند.<ref>نهج‌البلاغه، تصحیح صبحی صالح، خطبه ۱۴۷، ص۲۰۴.</ref>
* '''یاد و [[ذکر خدا]]:''' به یاد خدا بودن و ذکر او را گفتن یکی از اهداف عبادت ذکر شده است. در آیه ۱۴ [[سوره طه]] خداوند خطاب به [[موسی(ع)]] ضمن معرفی خود به عنوان خدایی یکتا و تأکید بر [[توحید|وحدانیت]] خود، از موسی(ع) می‌خواهد که خدا را عبادت کند و [[نماز]] را برپا دارد تا یاد و ذکر خدا همیشه با او همراه باشد.{{مدرک}} [[مفسرین]] کلمه «فاعبدنی» در آیه را [[فروع دین|رکن عمل]] (فروع دین) که رکن دوم [[ایمان]] است، می‌دانند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۴، ص۱۴۰؛ فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰، ج۲۲، ص۱۹.</ref>
* '''یاد و [[ذکر خدا]]:''' به یاد [[خدا]] بودن یکی از اهداف عبادت ذکر شده است.<ref>نگاه کنید به: مطهری، «فلسفه عبادت»، ص۱۳-۱۷.</ref> به گفته [[مرتضی مطهری]] اصل فلسفه تشریع عبادات، یاد و ذکر خداست که به دنبال آن یاد خود بودن و خود را بازیافتن حاصل می‌شود و انسان در اثر آن دو روشنایی و قدرت ویژه‌ای به دست می‌آورد.<ref>نگاه کنید به: مطهری، «فلسفه عبادت»، ص۱۳.</ref> در [[آیه]] ۱۴ [[سوره طه]] هدف و غایت [[نماز]] که سنبل اصلی عبادت است، ذکر و یاد خدا معرفی شده است.<ref>نگاه کنید به: مطهری، «فلسفه عبادت»، ص۱۴-۶۷.</ref>


== انواع عبادت ==
== انواع عبادت ==
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۰۰

ویرایش