کاربر ناشناس
عبادت: تفاوت میان نسخه‌ها
←جایگاه عبادت در کتاب مقدس و عهد عتیق
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>M.r.seifi |
||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
عبادت و پرستش به عنوان یک نیاز فطری در وجود انسان‌ها در رأس تکالیف انسانی، مورد تاکید همه شرایع و [[ادیان آسمانی]] قرار گرفته است.<ref>شیاسی ارانی، «جایگاه عبادت در قرآن و عهد عتیق»، ۱۳۹۱ش.</ref> واژه عبادت (worship) در [[کتاب مقدس]] شامل اعمال و رفتاری است که به خاطر تکریم و احترام به [[خداوند]] انجام می‌شود.<ref>محمدیان، دائرة المعارف کتاب مقدس، ۱۳۸۳ش، ص۴۱۴.</ref> در [[عهد عتیق]] از عبادت به عنوان خدمت یاد شده است و بر وظایف ما در برابر خداوند اشاره دارد.<ref>ماسون، قرآن و کتاب مقدس درون مایه‌های مشترک، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۵۹۷.</ref> واژه عبادت در آیات زیادی از عهد عتیق بکار رفته است. در دومین فرمان از فرامین ده‌گانه خداوند بندگان را به عبادت و پرستش خود دعوت و از عبادت غیر خدا نهی کرده است.<ref>(تثنیه، ۵: ۷-۹)</ref> | عبادت و پرستش به عنوان یک نیاز فطری در وجود انسان‌ها در رأس تکالیف انسانی، مورد تاکید همه شرایع و [[ادیان آسمانی]] قرار گرفته است.<ref>شیاسی ارانی، «جایگاه عبادت در قرآن و عهد عتیق»، ۱۳۹۱ش.</ref> واژه عبادت (worship) در [[کتاب مقدس]] شامل اعمال و رفتاری است که به خاطر تکریم و احترام به [[خداوند]] انجام می‌شود.<ref>محمدیان، دائرة المعارف کتاب مقدس، ۱۳۸۳ش، ص۴۱۴.</ref> در [[عهد عتیق]] از عبادت به عنوان خدمت یاد شده است و بر وظایف ما در برابر خداوند اشاره دارد.<ref>ماسون، قرآن و کتاب مقدس درون مایه‌های مشترک، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۵۹۷.</ref> واژه عبادت در آیات زیادی از عهد عتیق بکار رفته است. در دومین فرمان از فرامین ده‌گانه خداوند بندگان را به عبادت و پرستش خود دعوت و از عبادت غیر خدا نهی کرده است.<ref>(تثنیه، ۵: ۷-۹)</ref> | ||
<br /> | <br /> | ||
در عهد عتیق عبادت از جایگاه بالایی برخوردار است به صورتی که خداوند در ضمن میثاق و پیمانی برخورداری [[قوم بنی‌اسرائیل]] از نعمات الهی را منوط به انجام عبادت می‌داند؛<ref>شیاسی ارانی، «جایگاه عبادت در قرآن و عهد عتیق»، ۱۳۹۱ش.</ref> مساله‌ای که در [[قرآن]] نیز به آن اشاره شده است.<ref>سوره بقره، آیه ۸۳.</ref> عبادت در عهد عتیق منحصر به اعمالی از جمله [[قربانی]]، [[صدقه]]، [[روزه]] و... نیست بلکه بسیاری از عرصه‌های زندگی را در برمی‌گیرد و بر هر کاری که انسان به خاطر رضای خدا انجام دهد از جمله جنگ، تفکر، [[دعا]] و... نیز شامل می‌شود.<ref>شیاسی ارانی، «جایگاه عبادت در قرآن و عهد عتیق»، | در عهد عتیق عبادت از جایگاه بالایی برخوردار است به صورتی که خداوند در ضمن میثاق و پیمانی برخورداری [[قوم بنی‌اسرائیل]] از نعمات الهی را منوط به انجام عبادت می‌داند؛<ref>شیاسی ارانی، «جایگاه عبادت در قرآن و عهد عتیق»، ۱۳۹۱ش.</ref> مساله‌ای که در [[قرآن]] نیز به آن اشاره شده است.<ref>سوره بقره، آیه ۸۳.</ref> عبادت در عهد عتیق منحصر به اعمالی از جمله [[قربانی]]، [[صدقه]]، [[روزه]] و... نیست بلکه بسیاری از عرصه‌های زندگی را در برمی‌گیرد و بر هر کاری که انسان به خاطر رضای خدا انجام دهد از جمله جنگ، تفکر، [[دعا]] و... نیز شامل می‌شود.<ref>شیاسی ارانی، «جایگاه عبادت در قرآن و عهد عتیق»، ص۳۰.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس۲}} | {{پانویس۲}} | ||