کاربر ناشناس
غازانخان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Rahmani (ویرایش متن) |
imported>Rahmani بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۱۲: | خط ۱۱۲: | ||
از قایع مهم دوران غازانخان لشکرکشی به سمت [[مصر]] و [[شام]] بود. این جنگها بر خلاف جنگهای دوران هلاکو صبغه مذهبی میان مسلمانان و بودائیان نداشت، بلکه جنبه سیاسی داشت. غازانخان به جهت حفظ قلمرو ایلخانی که قبلا توسط هلاکو و سرداران او به تصرف درآمده بود، به مقابله با حاکم مصر پرداخت. وی در سال ۶۹۹ق از [[آذربایجان]] به سمت شام لشکرکشی نمود. در [[ربیع الاول]] همین سال در نزدیکی حمص در محل مجمعالمروج با مصریان مواجه و توانست با همراهی امیرچوپان و امیرقتلغشاه بر شام و [[فلسطین]] مستولی شود. <ref>حسینی خاتون آبادی، وقايع السنين و الاعوام وقايع السنين و الاعوام، ۱۳۵۲، ص ۳۷۱-۳۷۶</ref> | از قایع مهم دوران غازانخان لشکرکشی به سمت [[مصر]] و [[شام]] بود. این جنگها بر خلاف جنگهای دوران هلاکو صبغه مذهبی میان مسلمانان و بودائیان نداشت، بلکه جنبه سیاسی داشت. غازانخان به جهت حفظ قلمرو ایلخانی که قبلا توسط هلاکو و سرداران او به تصرف درآمده بود، به مقابله با حاکم مصر پرداخت. وی در سال ۶۹۹ق از [[آذربایجان]] به سمت شام لشکرکشی نمود. در [[ربیع الاول]] همین سال در نزدیکی حمص در محل مجمعالمروج با مصریان مواجه و توانست با همراهی امیرچوپان و امیرقتلغشاه بر شام و [[فلسطین]] مستولی شود. <ref>حسینی خاتون آبادی، وقايع السنين و الاعوام وقايع السنين و الاعوام، ۱۳۵۲، ص ۳۷۱-۳۷۶</ref> | ||
پس از این پیروزی برای دفع مغولان جغتایی مجبور به بازگشت به ایران شد. این | پس از این پیروزی برای دفع مغولان جغتایی مجبور به بازگشت به ایران شد. این پیشآمد سبب تسخیر مجدد برخی مناطق بوسیله لشکریان مصر شد.<ref>پیرنیا و اقبال آشتیانی، تاریخ ایران از آغاز تا انقراض سلسله قاجار، ۱۳۸۰، ص ۵۱۰-۵۱۱</ref> | ||
جنگ دیگر وی، حمله به مصر در سال ۷۰۱ق یا ۷۰۲ق بود. لشکر وی در محل مرجالصفر در عوطه دمشق با لشکریان [[الملکالناصر محمد]](۶۹۸-۷۰۸) پسر [[سیفالدینقلاوون]] پادشاه مصر روبرو شدند و نتیجه این جنگ شکست سنگین لشکریان غازانخان بود. تعداد زیادی از سربازان و امیران لشگر غازان در این نبرد اسیر و کشته شدند و امیرچوپان و امیرقتلغشاه با رسوایی تمام به اردوی غازانخان بازگشتند.<ref>پیرنیا و اقبال آشتیانی، تاریخ ایران از آغاز انقراض سلسله قاجار، ۱۳۸۰، ص ۵۱۱</ref> | جنگ دیگر وی، حمله به مصر در سال ۷۰۱ق یا ۷۰۲ق بود. لشکر وی در محل مرجالصفر در عوطه دمشق با لشکریان [[الملکالناصر محمد]](۶۹۸-۷۰۸) پسر [[سیفالدینقلاوون]] پادشاه مصر روبرو شدند و نتیجه این جنگ شکست سنگین لشکریان غازانخان بود. تعداد زیادی از سربازان و امیران لشگر غازان در این نبرد اسیر و کشته شدند و امیرچوپان و امیرقتلغشاه با رسوایی تمام به اردوی غازانخان بازگشتند.<ref>پیرنیا و اقبال آشتیانی، تاریخ ایران از آغاز انقراض سلسله قاجار، ۱۳۸۰، ص ۵۱۱</ref> |