کاربر ناشناس
غازانخان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Rahmani (ویرایش پیوندها) |
imported>Rahmani بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
با شروع حکومت غازانخان بر ایران، آبادانی شهرها و روستاها آغاز شده، وی قوانینی با عنوان قوانین غازانی که کامل کننده قوانین چنگیزی بود را برپا نمود. پس از حمله مغول به ایران بسیاری از شهرها تخریب، کشاورزی و دامداری و صنعت از بین رفته بود. همچنین با تسلط برخی حاکمان مغول نه تنها این امور اصلاح نشده، که خرابی بیشتری به جای مانده بود.<ref>ملکم، تاریخ کامل ایران، ۱۳۸۰، ج 1۱ص ۲۸۹؛ خواند میر، تاریخ حبیب السیر، ۱۳۸۰، ج ۳، ص ۹۳؛ اقبال آشتیانی، تاریخ مغول، ۱۳۸۴، ص ۲۸۵</ref> | با شروع حکومت غازانخان بر ایران، آبادانی شهرها و روستاها آغاز شده، وی قوانینی با عنوان قوانین غازانی که کامل کننده قوانین چنگیزی بود را برپا نمود. پس از حمله مغول به ایران بسیاری از شهرها تخریب، کشاورزی و دامداری و صنعت از بین رفته بود. همچنین با تسلط برخی حاکمان مغول نه تنها این امور اصلاح نشده، که خرابی بیشتری به جای مانده بود.<ref>ملکم، تاریخ کامل ایران، ۱۳۸۰، ج 1۱ص ۲۸۹؛ خواند میر، تاریخ حبیب السیر، ۱۳۸۰، ج ۳، ص ۹۳؛ اقبال آشتیانی، تاریخ مغول، ۱۳۸۴، ص ۲۸۵</ref> | ||
از این دستورالعمل میتوان به: ممنوع کردن دریافت منفعت | از این دستورالعمل میتوان به: ممنوع کردن دریافت [[منفعت پول]]، ممنوع کردن [[شربخمر]] و [[بدمستی]] در ملاعام، انتخاب قضات عادل در عدلیه، تعیین [[مهریه]] مشخص به میزان 19/5 دینار، تعیین و تطبیق سالهای شمسی و قمری اشاره کرد.<ref>ملکم، تاریخ کامل ایران، ۱۳۸۰، ج ۱، ص ۲۸۹؛ خواند میر، تاریخ حبیب السیر، ۱۳۸۰، ج ۳،ص ۹۳؛ اقبال آشتیانی، تاریخ مغول، ۱۳۸۴، ص ۲۸۶</ref> | ||
از دیگر امور حکومتی که باعث آبادانی و بهتر شدن وضع معیشت مردم شد: جمع آوری مالیات و سامان دادن به نوع دریافت و موظفی ماموران دریافت مالیات، بخشودگی و تخفیف مالیات جهت اشخاصی که به آبادانی شهرها کمک | از دیگر امور حکومتی که باعث آبادانی و بهتر شدن وضع معیشت مردم شد: جمع آوری [[مالیات]] و سامان دادن به نوع دریافت و موظفی ماموران دریافت مالیات، بخشودگی و تخفیف مالیات جهت اشخاصی که به آبادانی شهرها کمک میکردند، تقسیم اراضی و دریافت بخشی از سهم محصول جهت ادراه لشگریان و نیز تعیین وجه مشخص جهت لشکریان، دستور به عدم دریافت کمک مالی بوسیله نزدیکان و ماموران شخصیتهای حکومتی، حفر چاه و ترمیم و بازسازی قناتها، بنای کاروانسرا جهت مسافران، ایجاد ایلچیخانه و ایلچی برای فرمانداران حکومتی و انتقال اخبار و نامهها، تعیین عیار برای سکه و طلا و اوزان مشخص برای کیل و وزن و ضرب سکه متحدالشکل در سراسر ایران، قلعوقمع راهزنانی که در دوران حاکمان مغول راهها را ناامن نموده بودند و تعین راهدار و نیز عوارض خاص جهت عبور از راههای ایمن، است.<ref>ملکم، تاریخ کامل ایران، ۱۳۸۰، ج ۱، ص ۲۸۹؛ خواند میر، تاریخ حبیب السیر، ۱۳۸۰، ج ۳، ص ۹۳؛ اقبال آشتیانی، تاریخ مغول، ۱۳۸۴، ص ۲۸۶</ref> | ||
یکی از اقدامات خیر غازانخان بنای گرمابه و مسجد در تمام شهرها و روستاها بود. بخشی از عایدات گرمابه جهت رسیدگی و نگهداری مساجد وقف میگردید.<ref>راوندی، تاريخ اجتماعى ايران، ۱۳۸۲، ج ۵، ص ۵۰۱</ref> دومین حکمی که غازانخان پس از قبول اسلام و الزام آن جهت حکام و منصب داران حکومتی صادر کرد، رعایت [[عدالت]] و منع امرا و اکابر از [[ظلم]] به زیردستان بود. کتاب های زیادی او را شخصی [[عادل]] در اجرای حقوق مردم عادی بیان نمودهاند. وی در صورت اطلاع از دریافت [[رشوه]] توسط ماموران حکومتی آنان را به شدت تنبیه و توبیخ مینمود. همچنین وی شخصی کوشا در حفظ [[وقف|موقوفات]] و ترویج اسلام بودهاست.<ref>نخجوانی، دستورالکاتب فی تعیین المراتب، ۱۹۷۹م، ص ۱۸۱-۱۸۲</ref> کتاب های متعددی این خصوصیت های وی را بیان نمودهاند.<ref>مستوفی، تاریخ گزیده، ۱۳۶۴، ص ۵۷۹؛ ملکم، تاریخ کامل ایران، ۱۳۸۰، ص ۲۸۹-۲۹۳</ref> | یکی از اقدامات خیر غازانخان بنای [[گرمابه]] و [[مسجد]] در تمام شهرها و روستاها بود. بخشی از عایدات گرمابه جهت رسیدگی و نگهداری مساجد [[وقف]] میگردید.<ref>راوندی، تاريخ اجتماعى ايران، ۱۳۸۲، ج ۵، ص ۵۰۱</ref> دومین حکمی که غازانخان پس از قبول اسلام و الزام آن جهت حکام و منصب داران حکومتی صادر کرد، رعایت [[عدالت]] و منع امرا و اکابر از [[ظلم]] به زیردستان بود. کتاب های زیادی او را شخصی [[عادل]] در اجرای حقوق مردم عادی بیان نمودهاند. وی در صورت اطلاع از دریافت [[رشوه]] توسط ماموران حکومتی آنان را به شدت تنبیه و توبیخ مینمود. همچنین وی شخصی کوشا در حفظ [[وقف|موقوفات]] و ترویج اسلام بودهاست.<ref>نخجوانی، دستورالکاتب فی تعیین المراتب، ۱۹۷۹م، ص ۱۸۱-۱۸۲</ref> کتاب های متعددی این خصوصیت های وی را بیان نمودهاند.<ref>مستوفی، تاریخ گزیده، ۱۳۶۴، ص ۵۷۹؛ ملکم، تاریخ کامل ایران، ۱۳۸۰، ص ۲۸۹-۲۹۳</ref> | ||
==روابط با دیگر کشورها== | ==روابط با دیگر کشورها== |