سید محمدباقر صدر: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سید محمد باقر صدر''' <small>(زادهٔ [[سال ۱۳۵۳ هجری قمری|۱۳۵۳ق]]/[[سال ۱۳۱۳ هجری شمسی|۱۳۱۳ش]] و درگذشتهٔ [[سال ۱۴۰۰ هجری قمری|۱۴۰۰ق]]/[[سال ۱۳۵۹ هجری شمسی|۱۳۵۹ش]])</small> [[مرجع تقلید]] و متفکر [[شیعه]] [[عراق|عراقی]] بود که علوم دینی را نزد [[آیت الله خویی]] و برخی از علمای [[نجف]] آموخت. او تحصیلاتش را پیش از ۲۰ سالگی به اتمام رساند و در [[حوزه علمیه نجف]] به تدریس [[علوم دینی]] پرداخت. [[سید محمد صدر]]، [[سید محمدباقر حکیم]]، [[سید کاظم حسینی حائری]] و [[سید محمود هاشمی شاهرودی]]،از شاگردان اویند.

سید محمدباقر صدر در دانش‌هایی چون [[اصول]]، [[فقه]]، فلسفه سیاست و معرفت‌شناسی نظریه‌های جدیدی ارائه داده است. برخی از نظریه‌های مشهور وی عبارت است از: نظریه حق الطاعه، توالد ذاتی معرفت و [[منطقة الفراغ]]. او کتاب‌های فراوانی نیز نوشته است که [[فلسفتنا (کتاب)|فلسفتنا]]، [[اقتصادنا (کتاب)|اقتصادنا]]، [[دروس فی علم الاصول|دروسٌ فی علم الاصول]](مشهور به حلقات) و [[الاسس المنطقیه للاستقراء]] از مهم‌ترین آنها است.