سید محمدباقر صدر: تفاوت میان نسخه‌ها

شهید صدر نظریه [[حق الطاعه]] را در مقابل  نظریه مشهورِ [[قبح عقاب بلا بیان]] مطرح کرده است.  بر طبق نظریه حق الطاعه، در شبهات بدوی، یعنی در مواردی که احتمال وجود تکلیف هست، اما دلیلی برای آن وجود ندارد، عقل به برائت حکم نمی‌کند و احتیاط را لازم می‌داند. استدلال او این است که حق خداوند بر بندگانش محدود نیست و تنها مواردی را شامل نمی‌شود که ما به تکلیف یقین داریم؛ بلکه  مواردی را نیز که احتمال وجود تکلیف می‌دهیم، دربرمی‌گیرد. بنابراین در این‌گونه موارد، حکم عقل، لزوم احتیاط است.<ref>اسلامی، «مکتب اصولی شهید آیت الله صدر»، ۱۳۸۵ش، ص۱۵۳؛ لاریجانی، «نظریه حق الطاعه»، ۱۳۸۱ش، ص۱۲.</ref>  

لازم است گفته شود که شهید صدر نیز مانند دیگر اصولیان، برائت شرعی را در این موارد می‌پذیرد؛ یعنی معتقد است که هر چند عقل به برائت حکم نمی‌کند، آیات و روایات، احتیاط را لازم نمی‌دانند و به برائت حکم می‌دهند.<ref>لاریجانی، «نظریه حق الطاعه»، ۱۳۸۱ش، ص۱۳.</ref>