اجل معلق: تفاوت میان نسخه‌ها

در زبان عربی به دوره زمانی هر چیزی یا آخر دوره زمانی آن، «اَجَل» می‌گویند.<ref>قرشی، قاموس قرآن، ذیل واژه «اجل».</ref> اجل وقتی درباره انسان به‌کار می‌رود، به‌معنای زمان پایان حیات یا همان زمان مرگ او است.<ref>ابوطالبی، «اجل»، ص؟.</ref> در [[قرآن]] از دو نوع اجل برای انسان سخن آمده است: یکی با قید «مُسَمّیٰ» و دیگری بدون‌قید که [[تفسیر|مفسران]] از آن با نام‌های اجل غیرمسمی، قضای غیرمحتوم<ref>بیات، «اجل معلق و اجل مسمی از منظر آیات و تجلی آن در روایات»، ص۸.</ref> و اجل معلق یاد می‌کنند.<ref>نگاه کنید به طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۷، ص۹ و ج۱۲، ص۳۰.</ref>

برپایه آیات [[قرآن]] و [[حدیث|احادیث]]، انجام‌دادن بعضی از کارها، سبب به‌تأخیرافتادن یا جلوافتادن اجل معلق می‌شود.<ref>ابوطالبی، «اجل».</ref> [[سیدمحمدحسین طباطبایی]] با استناد به آیات سوم و چهارم [[سوره نوح]]، نوشته است: [[عبادت]] خدا، [[تقوا]] و اطاعت از پیامبر، مرگ را به تأخیر می‌اندازد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۲۸.</ref>

در روایات اسلامی، اموری چون [[صدقه]]، [[صله رحم]]، خوش‌رفتاری با همسایگان، ترک [[گناه]]، [[زیارت امام حسین]]، [[شکر]] فراوان و قرائت [[سوره توحید]] پس از هر [[نماز]]، اجل معلق را به‌تأخیر می‌اندازند.<ref>ابوطالبی، «اجل».</ref> همچنین ارتکاب برخی از گناهان مانند [[زنا]]، آزار پدر و مادر، [[قسم دروغ]] و [[قطع رحم|قطع ارتباط با بستگان]] اجل معلق را جلو می‌اندازند.<ref>ابوطالبی، «اجل»، ص؟.</ref>