کاربر ناشناس
عبدالعلی مزاری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Fayaz جز (کوتاه کردن مطالب) |
imported>Fayaz جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
مزاری در [[۱ تیر]](سرطان) ۱۳۵۹ش از [[امام خمینی]] اجازه دریافت و مصرف وجوهات شرعی را در [[مزار شریف]] و مناطق اطراف دریافت نمود.<ref>ویژه‌نامه شاهد یاران، ۱۳۸۹ش</ref> | مزاری در [[۱ تیر]](سرطان) ۱۳۵۹ش از [[امام خمینی]] اجازه دریافت و مصرف وجوهات شرعی را در [[مزار شریف]] و مناطق اطراف دریافت نمود.<ref>ویژه‌نامه شاهد یاران، ۱۳۸۹ش</ref> | ||
==فعالیت‌های سیاسی | ==فعالیت‌های سیاسی== | ||
اولین فعالیت‌های سیاسی عبدالعلی مزاری در قالب حزبی را می‌توان مربوط به اوایل سال ۱۳۵۳، در حزب حسینی دانست. نقش مزاری در این حزب گرچه روشن نیست، اما اساس‌نامه حزب حسینی به روشنی نشانگر مبانی فکری او در آن روزهاست؛ ایجاد و برپایی [[حکومت اسلامی]] و مبارزه بر اساس مبانی اسلامی، از رویکردهای اصلی مزاری در حزب حسینی بوده است. | اولین فعالیت‌های سیاسی عبدالعلی مزاری در قالب حزبی را می‌توان مربوط به اوایل سال ۱۳۵۳، در حزب حسینی دانست. نقش مزاری در این حزب گرچه روشن نیست، اما اساس‌نامه حزب حسینی به روشنی نشانگر مبانی فکری او در آن روزهاست؛ ایجاد و برپایی [[حکومت اسلامی]] و مبارزه بر اساس مبانی اسلامی، از رویکردهای اصلی مزاری در حزب حسینی بوده است. | ||
[[پرونده:2 shahid.jpg|بندانگشتی|عبدالعلی مزاری(راست) و [[سید عباس موسوی]](دبیرکل سابق [[حزب الله لبنان]])]] | [[پرونده:2 shahid.jpg|بندانگشتی|عبدالعلی مزاری(راست) و [[سید عباس موسوی]](دبیرکل سابق [[حزب الله لبنان]])]] | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
حزب وحدت اسلامی پس از تشکیل دولت اسلامی [[مجاهد|مجاهدین]]، در این دولت عضو بود و با گروه‌های اصلی آن، حزب جمعیت اسلامی افغانستان به رهبری ربانی و نیز گروه شورای نظار به ریاست احمدشاه مسعود روابط حسنه داشت. اما پس از عدم پایبندی آنان به توافق‌نامه‌ها بویژه عدم واگذاری کامل سهم [[شیعه|شیعیان]] [[هزاره]] در دولت، حزب وحدت به رهبری مزاری تصمیم گرفت از دولت خارج شود. پس از آن بود که مناطق شیعه‌نشین کابل زیر حملات نیروهای ربانی و مسعود و نیروهای حزب اتحاد اسلامی به فرماندهی عبدالرسول سیاف ـ با اندیشه‌های وهابی ـ قرار گرفت. در یکی از بزرگ‌ترین این حملات در [[۲۲ بهمن]](حوت) ۱۳۷۱ش، در محله افشار در غرب کابل، صدها تن از ساکنان غیرنظامی هزاره و شیعه این محله قتل عام شد. <ref>بهمنی قاجار، جایگاه سیاسی و اجتماعی شیعیان در افغانستان، ۱۳۹۲ش، ص ۴۱</ref> | حزب وحدت اسلامی پس از تشکیل دولت اسلامی [[مجاهد|مجاهدین]]، در این دولت عضو بود و با گروه‌های اصلی آن، حزب جمعیت اسلامی افغانستان به رهبری ربانی و نیز گروه شورای نظار به ریاست احمدشاه مسعود روابط حسنه داشت. اما پس از عدم پایبندی آنان به توافق‌نامه‌ها بویژه عدم واگذاری کامل سهم [[شیعه|شیعیان]] [[هزاره]] در دولت، حزب وحدت به رهبری مزاری تصمیم گرفت از دولت خارج شود. پس از آن بود که مناطق شیعه‌نشین کابل زیر حملات نیروهای ربانی و مسعود و نیروهای حزب اتحاد اسلامی به فرماندهی عبدالرسول سیاف ـ با اندیشه‌های وهابی ـ قرار گرفت. در یکی از بزرگ‌ترین این حملات در [[۲۲ بهمن]](حوت) ۱۳۷۱ش، در محله افشار در غرب کابل، صدها تن از ساکنان غیرنظامی هزاره و شیعه این محله قتل عام شد. <ref>بهمنی قاجار، جایگاه سیاسی و اجتماعی شیعیان در افغانستان، ۱۳۹۲ش، ص ۴۱</ref> | ||
===ظهور [[طالبان]] و شهادت مزاری=== | |||
{{نوشتار اصلی|طالبان}} | {{نوشتار اصلی|طالبان}} | ||
پس از ظهور طالبان و رشد سریع آن که با تصرف مناطق جنوبی و رسیدن به کابل ادامه یافت؛ درگیری نیروهای ربانی و احمدشاه مسعود و متحدین‌ش، با حزب وحدت اسلامی شدت یافت. مزاری برای ایجاد درگیری بین این نیروها و طالبان، و نیز به دلیل خوش‌بینی به طالبان ـ که افکار واقعی خود را تا آن زمان آشکار نکرده بود ـ تصمیم گرفت موافقت‌نامه‌ای با این گروه امضا کند. بر اساس این توافق، حزب وحدت باید مواضع خط مقدم و سلاح‌های سنگین خود را به طالبان واگذار می‌کرد و نیروهای این گروه، به عنوان نیروی حائل بین مواضع حزب وحدت در غرب [[کابل]] و نیروهای مسعود مستقر می‌شدند. مزاری به توافق عمل کرد، اما طالبان با ورود به کابل، به توافق پشت پا زد و در پی خلع سلاح کامل سربازان حزب وحدت، و تصرف همه مناطق تحت کنترل آنان برآمد. سپس رهبر حزب وحدت و برخی از یاران نزدیکش را دستگیر کرده و به قندهار فرستاد. مزاری در [[۲۲ اسفند]] (حوت) ۱۳۷۳ش در بین راه و در هلی‌کوپتر، همراه یارانش توسط طالبان شهید شد. | پس از ظهور طالبان و رشد سریع آن که با تصرف مناطق جنوبی و رسیدن به کابل ادامه یافت؛ درگیری نیروهای ربانی و احمدشاه مسعود و متحدین‌ش، با حزب وحدت اسلامی شدت یافت. مزاری برای ایجاد درگیری بین این نیروها و طالبان، و نیز به دلیل خوش‌بینی به طالبان ـ که افکار واقعی خود را تا آن زمان آشکار نکرده بود ـ تصمیم گرفت موافقت‌نامه‌ای با این گروه امضا کند.<ref>موسوی، هزاره‌های افغانستان، ۱۳۸۷ش، ص۲۵۹-۲۶۰.</ref> بر اساس این توافق، حزب وحدت باید مواضع خط مقدم و سلاح‌های سنگین خود را به طالبان واگذار می‌کرد و نیروهای این گروه، به عنوان نیروی حائل بین مواضع حزب وحدت در غرب [[کابل]] و نیروهای مسعود مستقر می‌شدند.<ref>موسوی، هزاره‌های افغانستان، ۱۳۸۷ش، ص۲۵۹-۲۶۰.</ref> مزاری به توافق عمل کرد، اما طالبان با ورود به کابل، به توافق پشت پا زد و در پی خلع سلاح کامل سربازان حزب وحدت، و تصرف همه مناطق تحت کنترل آنان برآمد.<ref>موسوی، هزاره‌های افغانستان، ۱۳۸۷ش، ص۲۵۹-۲۶۰.</ref> سپس رهبر حزب وحدت و برخی از یاران نزدیکش را دستگیر کرده و به قندهار فرستاد. مزاری در [[۲۲ اسفند]] (حوت) ۱۳۷۳ش در بین راه و در هلی‌کوپتر، همراه یارانش توسط طالبان شهید شد.<ref>موسوی، هزاره‌های افغانستان، ۱۳۸۷ش، ص۲۵۹-۲۶۰.</ref> | ||
==پس از شهادت== | ===پس از شهادت=== | ||
پیکر شهید مزاری به [[مزارشریف]] انتقال یافته، و در آنجا به خاک سپرده شد. [[تشییع جنازه]] او از [[غزنی]] به این شهر، بر دوش هزاران نفر و بصورت پیاده، در سرمای کوهستان، با طی مسافت صدها کیلومتر انجام شد.<ref>ویژه‌نامه شاهد یاران، ۱۳۸۹ش</ref> مقبره‌ای برای مزاری در نزدیکی [[زیارت‌گاه سخی]] در [[مزار شریف]] ساخته شد. با اشغال مزار شریف بدست [[طالبان]] در تابستان ۱۳۷۷ش، مقبره او را منفجر کردند.<ref>ویژه‌نامه شاهد یاران، ۱۳۸۹ش</ref> | پیکر شهید مزاری به [[مزارشریف]] انتقال یافته، و در آنجا به خاک سپرده شد. [[تشییع جنازه]] او از [[غزنی]] به این شهر، بر دوش هزاران نفر و بصورت پیاده، در سرمای کوهستان، با طی مسافت صدها کیلومتر انجام شد.<ref>ویژه‌نامه شاهد یاران، ۱۳۸۹ش</ref> مقبره‌ای برای مزاری در نزدیکی [[زیارت‌گاه سخی]] در [[مزار شریف]] ساخته شد. با اشغال مزار شریف بدست [[طالبان]] در تابستان ۱۳۷۷ش، مقبره او را منفجر کردند.<ref>ویژه‌نامه شاهد یاران، ۱۳۸۹ش</ref> | ||