منذر بن جارود: تفاوت میان نسخه‌ها

منذر بن جارود هنگام آغاز قیام [[امام حسین(ع)]] از بزرگان [[بصره]] بوده است.<ref>دینوری، الأخبار الطوال، ۱۹۶۰م، ج۱، ص۲۳۲.</ref> امام حسین(ع) در نامه‌ای به بزرگان بصره از جمله منذر دعوت به همراهی نمود. وی نامه و نامه‌رسان ([[سلیمان بن رزین]]) را تسلیم عبیدالله کرد.<ref>دینوری، الأخبار الطوال، ۱۹۶۰م، ج۱، ص۲۳۱.</ref> درباره رفتار او با سلیمان بن رزین دو نظر وجود دارد. عده‌ای معتقدند که منذر به گمان آنکه نامه از جانب [[عبیدالله بن زیاد]]([[سال ۳۳ هجری قمری|۳۳]]-[[سال ۶۷ هجری قمری|۶۷ق]]) بوده چنین عملی را مرتکب شده است.<ref>ابن اعثم، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۵، ص۳۷.</ref> اما برخی دیگر این اقدام را متأثر از هم‌سوئی وی با عبیدالله می‌دانند. اینان شاهد این هم‌سوئی را [[تزویج]] دختر منذر با ابن زیاد می‌دانند.<ref> مکارم شیرازی، پیام امام امیرالمؤمنین(ع)، ج۱۱، ص۳۸۴.</ref>