Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۲۱۵
ویرایش
ام‌الکتاب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←به معنای سوره حمد
imported>Mgolpayegani جز (←پیوند به بیرون) |
جز (←به معنای سوره حمد) |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
افزون بر دو معنای پیشین، «ام الکتاب» نامی برای سوره [[فاتحة الکتاب]] معرفی شده است.<ref>سیوطی، الاتقان، ج ۱، ص ۱۱۶.</ref> ظاهراً این نام از سوی [[پیامبر(ص)]] بر این سوره نهاده شده است. در دو [[روایت]]، [[پیامبر(ص)]] سوره حمد را اُمّ الکتاب خوانده است.<ref>. سیوطی، الدرالمنثور، ج۱، ص۱۱۱۲؛ الاتقان، ج۱، ص۱۱۷.</ref> در روایت دیگر [[ابی بن کعب]] می‌گوید: فاتحة الکتاب را بر پیامبر(ص) خواندم. حضرت سوگند یاد کرد که نه در [[تورات]]، نه در [[انجیل]]، نه در [[زبور]] و نه در [[قرآن]] سوره‌ای بسان آن نازل نشده است. آن اُمّ الکتاب و... است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ج ۱، ص ۸۸.</ref> نیز در حدیث دیگری که [[جابر بن عبدالله انصاری|جابر]] از رسول خدا(ص) نقل کرده از سوره حمد با نام اُمّ الکتاب یاد شده است<ref>طبرسی، مجمع البیان، ج ۱، ص ۸۸.</ref>. | افزون بر دو معنای پیشین، «ام الکتاب» نامی برای سوره [[فاتحة الکتاب]] معرفی شده است.<ref>سیوطی، الاتقان، ج ۱، ص ۱۱۶.</ref> ظاهراً این نام از سوی [[پیامبر(ص)]] بر این سوره نهاده شده است. در دو [[روایت]]، [[پیامبر(ص)]] سوره حمد را اُمّ الکتاب خوانده است.<ref>. سیوطی، الدرالمنثور، ج۱، ص۱۱۱۲؛ الاتقان، ج۱، ص۱۱۷.</ref> در روایت دیگر [[ابی بن کعب]] می‌گوید: فاتحة الکتاب را بر پیامبر(ص) خواندم. حضرت سوگند یاد کرد که نه در [[تورات]]، نه در [[انجیل]]، نه در [[زبور]] و نه در [[قرآن]] سوره‌ای بسان آن نازل نشده است. آن اُمّ الکتاب و... است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ج ۱، ص ۸۸.</ref> نیز در حدیث دیگری که [[جابر بن عبدالله انصاری|جابر]] از رسول خدا(ص) نقل کرده از سوره حمد با نام اُمّ الکتاب یاد شده است<ref>طبرسی، مجمع البیان، ج ۱، ص ۸۸.</ref>. | ||
در روایاتی از [[اهل بیت(ع)]] نیز امّ الکتاب به سوره [[فاتحة الکتاب]] گفته شده است؛ از آن جمله [[محمد بن مسعود عیاشی|عیاشی]] در آغاز تفسیر سوره فاتحه از [[امام صادق(ع)]] روایت می‌کند: [[اسم اعظم]] خداوند در امّ الکتاب پراکنده است<ref>عیاشی، تفسیر عیاشی، ج ۱، ص ۱۹.</ref> و در روایتی دیگر از آن حضرت آمده است: چهار بار صدای ناله [[ابلیس]] بلند شد. چهارمین بار هنگامی بود که ام الکتاب یعنی «اَلحَمدُ لِلّهِ رَبِّ العلَمین» نازل شد.< | در روایاتی از [[اهل بیت(ع)]] نیز امّ الکتاب به سوره [[فاتحة الکتاب]] گفته شده است؛ از آن جمله [[محمد بن مسعود عیاشی|عیاشی]] در آغاز تفسیر سوره فاتحه از [[امام صادق(ع)]] روایت می‌کند: [[اسم اعظم]] خداوند در امّ الکتاب پراکنده است<ref>عیاشی، تفسیر عیاشی، ج ۱، ص ۱۹.</ref> و در روایتی دیگر از آن حضرت آمده است: چهار بار صدای ناله [[ابلیس]] بلند شد. چهارمین بار هنگامی بود که ام الکتاب یعنی «اَلحَمدُ لِلّهِ رَبِّ العلَمین» نازل شد.<ref>عیاشی، تفسیر عیاشی، ص ۲۰.</ref> روایتی نیز از [[امام رضا(ع)]] نقل شده که در آن به سوره حمد، اُمّ الکتاب گفته شده است.<ref> بحرانی، البرهان، ج۴، ص۸۴۶؛ حسینی استرآبادی، تأویل الآیات الظاهره، ص۵۳۷.</ref> | ||
در روایت دیگری از امام صادق(ع) که گویا [[تأویل]] و [[تفسیر|تفسیری]] از باطن آیه است، مراد از اُمّ الکتاب در سوره زخرف، سوره حمد معرفی شده است. آن حضرت مرجع ضمیر «إنّه» را [[علی بن ابیطالب(ع)]] دانسته و در پاسخ این پرسش که در کجای اُمّ الکتاب از علی(ع) یاد شده فرمود: در آیه «اِهدِنَا الصِّراطَ المُستَقیم» (حمد،۶)<ref>بحرانی، البرهان، ج۴،ص۸۴۶؛ حسینی استرآبادی، تأویل لآیات الظاهره، ص۵۳۷.</ref> | در روایت دیگری از امام صادق(ع) که گویا [[تأویل]] و [[تفسیر|تفسیری]] از باطن آیه است، مراد از اُمّ الکتاب در سوره زخرف، سوره حمد معرفی شده است. آن حضرت مرجع ضمیر «إنّه» را [[علی بن ابیطالب(ع)]] دانسته و در پاسخ این پرسش که در کجای اُمّ الکتاب از علی(ع) یاد شده فرمود: در آیه «اِهدِنَا الصِّراطَ المُستَقیم» (حمد،۶)<ref>بحرانی، البرهان، ج۴،ص۸۴۶؛ حسینی استرآبادی، تأویل لآیات الظاهره، ص۵۳۷.</ref> | ||