کاربر ناشناس
غزوه خیبر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Fouladi جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Fouladi بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
در سده‌های نخست هجری، ناحیه خیبر از توابع [[مدینه]] و جزء منطقه [[حجاز]] به شمار می‌رفت. <ref>ابن خردادبه، ص ۱۲۸-۱۲۹؛ مقدسی، ص ۶۹ </ref>و با مدینه هشت منزل و به قولی سه روز راه فاصله داشت. در راه مدینه به خیبر، در جایی به نام نقب یردوح، [[مسجد پیامبر]] قرار داشت. دومه نخستین حد خیبر بود و پس از آن، قلعه‌های خیبر قرار داشتند.<ref>بکری، همانجا؛ برای اطلاع درباره راه مدینه به خیبر: حربی، ص ۵۳۹-۵۴۱؛ ابن حائک، همانجا</ref> | در سده‌های نخست هجری، ناحیه خیبر از توابع [[مدینه]] و جزء منطقه [[حجاز]] به شمار می‌رفت. <ref>ابن خردادبه، ص ۱۲۸-۱۲۹؛ مقدسی، ص ۶۹ </ref>و با مدینه هشت منزل و به قولی سه روز راه فاصله داشت. در راه مدینه به خیبر، در جایی به نام نقب یردوح، [[مسجد پیامبر]] قرار داشت. دومه نخستین حد خیبر بود و پس از آن، قلعه‌های خیبر قرار داشتند.<ref>بکری، همانجا؛ برای اطلاع درباره راه مدینه به خیبر: حربی، ص ۵۳۹-۵۴۱؛ ابن حائک، همانجا</ref> | ||
==زمینه‌های | == زمینه‌های جنگ == | ||
در سال چهارم، پس از آنکه [[پیامبر اسلام]] یهودیان [[بنی نضیر]] را به سبب خیانت از مدینه بیرون راند، برخی از آنان از جمله حیب بن اخطب، سلام بن ابی الحقیق و کنانة بن ربیع بن ابی الحقیق روانه خیبر شدند. آنان سال بعد به [[مکه]] رفتند و [[قریش]] را به جنگ با پیامبر برانگیختند. <ref>واقدی، ج ۲، ص ۴۴۱-۴۴۲؛ ابن هشام، ج ۳، ص ۲۰۱، ۲۲۵؛ بلاذری، ۱۹۹۶-۲۰۰، ج ۱، ص ۴۰۹؛ نیز: صلاح تجانی، ص ۵۶-۵۷، ۹۲؛ </ref>بدین گونه خیبر کانون خطر و توطئه بر ضد امت نوپای اسلامی شد. <ref>صلاح تجانی، ص ۹۳-۹۴؛ وات، ص ۲۱۲</ref> در [[شعبان]] [[سال ششم]] نیز چون پیامبر خبر یافت که قبیله بنی سعد بن بکر، از همسایگان عرب خیبر، برای یاری کردن یهودیان خیبر جمع شده‌اند، [[حضرت علی]] علیه السلام را با گروهی به سوی آنان فرستاد. با حمله آن حضرت، دشمن گریخت و غنایمی به دست [[اسلام|مسلمانان]] افتاد. همچنین در [[رمضان]] همان سال، در [[سریه|سریهای]] به فرماندهی [[عبدالله بن عیتک]]، [[سلام بن ابی الحقیق]] به جرم برانگیختن احزاب بر ضد پیامبر و مسلمانان به قتل | در سال چهارم، پس از آنکه [[پیامبر اسلام]] یهودیان [[بنی نضیر]] را به سبب خیانت از مدینه بیرون راند، برخی از آنان از جمله حیب بن اخطب، سلام بن ابی الحقیق و کنانة بن ربیع بن ابی الحقیق روانه خیبر شدند. آنان سال بعد به [[مکه]] رفتند و [[قریش]] را به جنگ با پیامبر برانگیختند. <ref>واقدی، ج ۲، ص ۴۴۱-۴۴۲؛ ابن هشام، ج ۳، ص ۲۰۱، ۲۲۵؛ بلاذری، ۱۹۹۶-۲۰۰، ج ۱، ص ۴۰۹؛ نیز: صلاح تجانی، ص ۵۶-۵۷، ۹۲؛ </ref>بدین گونه خیبر کانون خطر و توطئه بر ضد امت نوپای اسلامی شد. <ref>صلاح تجانی، ص ۹۳-۹۴؛ وات، ص ۲۱۲</ref> در [[شعبان]] [[سال ششم]] نیز چون پیامبر خبر یافت که قبیله بنی سعد بن بکر، از همسایگان عرب خیبر، برای یاری کردن یهودیان خیبر جمع شده‌اند، [[حضرت علی]] علیه السلام را با گروهی به سوی آنان فرستاد. با حمله آن حضرت، دشمن گریخت و غنایمی به دست [[اسلام|مسلمانان]] افتاد. همچنین در [[رمضان]] همان سال، در [[سریه|سریهای]] به فرماندهی [[عبدالله بن عیتک]]، [[سلام بن ابی الحقیق]] به جرم برانگیختن احزاب بر ضد پیامبر و مسلمانان به قتل رسید. در همین زمان، [[عبدالله بن رواحه]] در مأموریتی به خیبر، به دستور پیامبر به تحقیق درباره وضع یهودیان پرداخت. <ref>واقدی، ج ۲، ص ۵۲۶-۵۶۳؛ ابن هشام، ج ۳، ص ۲۸۶-۲۸۸</ref> | ||
پس از آن، یهودیان خیبر | |||
پس از آن، یهودیان خیبر اُسَیر بن زارِم/ یُسَیر بن رِزام را به امارت برگزیدند و او در تحریک قبایل عرب همچون [[قبیله غطفان|غَطَفان]]، برای جنگ با پیامبر کوشید و با یاری آنان قصد داشت به مدینه حمله کند. از این رو پیامبر در [[شوال]] سال 6ق، بار دیگر عبدالله بن رواحه را با گروهی به خیبر فرستاد که در نتیجه آن اُسَیر و جمعی از یهودیانِ همراه او کشته شدند.<ref>واقدی، ج ۲، ص ۵۶۶-۵۶۸؛ ابن هشام، ج ۴، ص ۲۶۶-۲۶۷؛ ابن سعد، ج ۲، ص ۹۲؛ وات، ص ۲۱۲، ۲۱۳</ref> | |||
علاوه بر این‌ها، پس از اخراج یهودیان [[بنی قریظه]] از مدینه و برقراری آرامش و انعقاد معاهده بین سایر یهودیان مدینه با پیامبر، یهودیان خیبر، که سران بنی نضیر در میان آن‌ها زندگی می‌کردند به دنبال انتقام جویی از پیامبر بودند و اموال خود را برای برانگیختن اعراب همسایه از جمله قبیله نیرومند [[غطفان]] هزینه می‌کردند تا آن‌ها را بر ضد مسلمانان با خود متحد سازند. این سبب کافی بود تا پیامبر به فاصله کمی از [[صلح حدیبیه ]] به خیبر حمله کند. <ref>وات ص ۲۱۶-۲۱۸</ref> | |||
علاوه بر این‌ها، پس از اخراج یهودیان [[بنی قریظه]] از مدینه و برقراری آرامش و انعقاد معاهده بین سایر یهودیان مدینه با پیامبر، یهودیان خیبر، که سران بنی نضیر در میان آن‌ها زندگی می‌کردند به دنبال انتقام جویی از پیامبر بودند و اموال خود را برای برانگیختن اعراب همسایه از جمله قبیله نیرومند [[غطفان]] هزینه می‌کردند تا آن‌ها را بر ضد مسلمانان با خود متحد سازند. این سبب کافی بود تا پیامبر به فاصله کمی از [[صلح حدیبیه]] به خیبر حمله کند. <ref>وات ص ۲۱۶-۲۱۸</ref> | |||
==زمان غزوه خیبر== | ==زمان غزوه خیبر== | ||