میزان: تفاوت میان نسخه‌ها

میزان یکی از [[مواقف قیامت]] است که در آن به سنجش مجموع اعمال و اعتقادات انسان پرداخته می‌شود<ref>طهرانی، معادشناسی، ج۸، ص۱۵۷</ref> و درجات [[بهشت]] یا [[جهنم]] فرد متناسب با آن خواهد بود. بر اساس آیات ۹-۸ [[سوره اعراف]]،{{یادداشت|{{عربی|«فَمَن ثَقُلَتْ مَوَازِینُهُ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِینُهُ فَأُوْلَـئِكَ الَّذِینَ خَسِرُواْ أَنفُسَهُم»|ترجمه=کسانی که میزان‌های (عمل) آنها سنگین است، همان رستگارانند و کسانی که میزان‌های (عمل) آنها سبک است، افرادی هستند که سرمایه وجود خود را از دست داده‌اند».}})سوره اعراف، آیات۹-۸)}} [[حسنات|اعمال حسنه]] باعث سنگین شدن ترازوی اعمال و [[گناه|گناهان]] باعث سبک شدن ترازوی اعمال می‌شوند نه اینکه حسنات را در یک کفه ترازو قرار دهند و گناهان را در کفه دیگر.<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۸، ص۱۱.</ref> هریک از اعمال نیز برای خود معیار سنجش مجزایی دارند و هر عمل با مصداق کامل همان عمل سنجیده می‌شود، [[نماز]] فرد با نماز کامل سنجیده می‌شود و [[روزه]] با روزه کامل؛ به عبارت دیگر، هر انسان با [[انسان کامل]] مورد سنجش قرار گرفته و هر عملش با عملی که انسان کامل انجام داده و کامل‌ترین مصداق عمل است سنجیده می‌شود. بر این اساس، «میزان» در قیامت انسان کامل خواهد بود.{{مدرک}}

بر این اساس، میزان اعمال هر امت، پیامبران و جانشینان آنان خواهد بود.<ref>منشور جاوید، بی‌تا، ج۵، ص۴۶۸.</ref>

از مهم‌ترین عوامل سنگین شدن میزان در قیامت می‌توان به این موارد اشاره کرد:

{{ستون شروع|۳}}

* محبت [[حضرت علی(ع)]]{{یادداشت| إِنَّ وَزْنَ عَلِی ثَقِیلٌ [وَ] مَا وُضِعَ حُبُّ عَلِی فِی مِیزَانِ أَحَدٍ إِلَّا رَجَحَ عَلَی سَیئَاتِهِ، وَ لاوُضِعَ بُغْضُهُ فِی مِیزَانِ أَحَدٍ إِلَّا رَجَحَ عَلَی حَسَنَاتِهِ. التفسیر المنسوب إلی الإمام الحسن العسكری علیه‌السلام، ۱۴۰۹ق، ص۲۱.}}  

* اخلاق حسنه{{یادداشت|{{عربی|«ما یوضَعُ فی میزانِ امْرِی یوْمَ القیامَةِ اَفْضَلُ مِنْ حُسْنِ الخُلْقِ»|ترجمه=در میزان هیچ انسانی روز رستاخیز چیزی گرانبهاتر از خُلق نیکو نیست.}} بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۷، ص۲۵۰.}}  

* مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، چاپ سوم، دار احیاء التراث العربی، بیروت، ۱۴۰۳ ق.

* كراجكی، محمد بن علی، معدن الجواهر و ریاضة الخواطر، محقق: احمدحسینی، چاپ دوم، المكتبة المرتضویة، تهران، ۱۳۵۳ش.

* عروسی حویزی، ابن جمعه، تفسیر نورالثقلین، به کوشش رسولی محلاتی، چهارم، اسماعیلیان، ۱۳۷۳ش.

* طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان فی تفسیرالقرآن، سوم، بیروت، اعلمی، افست، قم، انتشارات اسلامی، ۱۳۹۳ق.

* سبحانی، جعفر، منشور جاوید (تفسیر موضوعی)، اول، قم، مؤسسه امام صادق(علیه‌السلام)، [بی تا].

{{پایان}}