کاربر ناشناس
خیمه‌گاه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
ساخت ضریح در خیمه گاه
imported>Mahdiemadi جز (پرونده خیمه گاه) |
imported>Mahdiemadi جز (ساخت ضریح در خیمه گاه) |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
پس از شهادت امام حسین(ع)، سپاه دشمن به خیمه‌ها هجوم آورد و اسب، شتر، اثاث، جامه‌ها و زینت‌های زنان را به غنیمت گرفتند. آنان در این کار بر یکدیگر سبقت گرفتند.<ref>قمی، نفس المهموم، ص۴۷۹.</ref> عمر سعد دستور داد زنان حرم را در چادری جمع کردند و تعدادی را بر محافظت آنان گماشت.<ref>قمی، نفس المهموم، ص۴۸۲.</ref> بر اساس گزارش های تاریخی همه خیمه‌ها به آتش کشیده شد و خیمه‌ای که [[امام سجاد علیه السلام|امام زین العابدین]] و زنان حرم را در آن جمع کرده بودند به عنوان آخرین خیمه توسط سپاه عمر سعد به آتش کشیده شد.<ref>کوفی، فتوح، ج۵، ص۱۳۸؛سید طاووس، لهوف، ص۱۸۰.</ref> روایتی از [[امام رضا علیه السلام|امام رضا(ع)]] نیز وجود دارد که در مورد خیمه‌ها فرمودند: «وأُضرمت فی مضاربنا النّار» (ترجمه: خیمه‌های ما را به آتش کشیدند.)<ref>ابن‌شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ج۲، ۲۰۶.</ref> | پس از شهادت امام حسین(ع)، سپاه دشمن به خیمه‌ها هجوم آورد و اسب، شتر، اثاث، جامه‌ها و زینت‌های زنان را به غنیمت گرفتند. آنان در این کار بر یکدیگر سبقت گرفتند.<ref>قمی، نفس المهموم، ص۴۷۹.</ref> عمر سعد دستور داد زنان حرم را در چادری جمع کردند و تعدادی را بر محافظت آنان گماشت.<ref>قمی، نفس المهموم، ص۴۸۲.</ref> بر اساس گزارش های تاریخی همه خیمه‌ها به آتش کشیده شد و خیمه‌ای که [[امام سجاد علیه السلام|امام زین العابدین]] و زنان حرم را در آن جمع کرده بودند به عنوان آخرین خیمه توسط سپاه عمر سعد به آتش کشیده شد.<ref>کوفی، فتوح، ج۵، ص۱۳۸؛سید طاووس، لهوف، ص۱۸۰.</ref> روایتی از [[امام رضا علیه السلام|امام رضا(ع)]] نیز وجود دارد که در مورد خیمه‌ها فرمودند: «وأُضرمت فی مضاربنا النّار» (ترجمه: خیمه‌های ما را به آتش کشیدند.)<ref>ابن‌شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ج۲، ۲۰۶.</ref> | ||
== | ==زیارتگاه شیعیان== | ||
[[پرونده:قدیمی ترین تصویر خیمه‌گاه- 1909 میلادی.jpg|بندانگشتی|250px|<small>تصویری منسوب به خیمه‌گاه که مراسم عزاداری در آن برگزار شده است. این تصویر متعلق به سال ۱۹۰۹م/۱۳۲۷ق است که در صورت صحت انتساب آن یکی از قدیمی‌ترین تصاویر خیمه‌گاه است.</small>]] | |||
امروزه مکانی در جنوب غربی [[حرم امام حسین (ع)]] با نام خیمه‌گاه وجود دارد که شیعیان به زیارت آن می‌روند. در مورد بنای ساخته شده در منابع کهن تاریخی گزارشی یافت نشده است. | امروزه مکانی در جنوب غربی [[حرم امام حسین (ع)]] با نام خیمه‌گاه وجود دارد که شیعیان به زیارت آن می‌روند. در مورد بنای ساخته شده در منابع کهن تاریخی گزارشی یافت نشده است. | ||
===خیمه‌گاه در طول تاریخ=== | ===خیمه‌گاه در طول تاریخ=== | ||
*'''خیمه‌گاه در سفرنامه جهانگرد آلمانی''' | *'''خیمه‌گاه در سفرنامه جهانگرد آلمانی''' | ||
قدیمی ترین گزارش مربوط به «کارستن نیبور» جهانگرد آلمانی در قرن دوازده هجری است. او در سال ۱۷۶۵م/[[سال ۱۱۷۹ قمری|۱۱۷۹ق]] در سفری به منطقه غرب [[آسیا]] وارد [[عراق]] شد و از شهر [[کربلا]] دیدن کرد. او در گزارش خود از شهر کربلا به منطقه خیمه‌گاه اشاره کرده است. بر اساس گزارش وی منطقه خیمه‌گاه در خروجی کربلا به [[کوفه]] واقع شده است. خیمه‌گاه در این دوره بوستانی در حومه شهر کربلا(شهر قدیمی کربلا) بوده است که در آن چاهی پرآب قرار داشته است. به گفته این جهانگرد در محل خیمه‌گاه بنای ویرانه وجود داشته است و بنای قدیمی کوچک که قبر [[قاسم بن حسن]] و برخی از [[شهدای کربلا]] بوده نزدیک خیمه‌گاه قرار داشته است.<ref>کارستن نیبور، رحلة الى شبه الجزیرة العربیة و الى بلاد اخری مجاورة لها، ترجمه منذر عبیر، ۲۰۰۷م، ص۲۲۰و ۲۲۱.</ref> | قدیمی ترین گزارش مربوط به «کارستن نیبور» جهانگرد آلمانی در قرن دوازده هجری است. او در سال ۱۷۶۵م/[[سال ۱۱۷۹ قمری|۱۱۷۹ق]] در سفری به منطقه غرب [[آسیا]] وارد [[عراق]] شد و از شهر [[کربلا]] دیدن کرد. او در گزارش خود از شهر کربلا به منطقه خیمه‌گاه اشاره کرده است. بر اساس گزارش وی منطقه خیمه‌گاه در خروجی کربلا به [[کوفه]] واقع شده است. خیمه‌گاه در این دوره بوستانی در حومه شهر کربلا(شهر قدیمی کربلا) بوده است که در آن چاهی پرآب قرار داشته است. به گفته این جهانگرد در محل خیمه‌گاه بنای ویرانه وجود داشته است و بنای قدیمی کوچک که قبر [[قاسم بن حسن]] و برخی از [[شهدای کربلا]] بوده نزدیک خیمه‌گاه قرار داشته است.<ref>کارستن نیبور، رحلة الى شبه الجزیرة العربیة و الى بلاد اخری مجاورة لها، ترجمه منذر عبیر، ۲۰۰۷م، ص۲۲۰و ۲۲۱.</ref> | ||
*'''ساخت بنا در قرن دوازدهم''' | *'''ساخت بنا در قرن دوازدهم''' | ||
در سال [[سال ۱۲۱۷هجری قمری|۱۲۱۷ق]] میرزا ابوطالب خان، جهانگرد معروف، به خیمه‌گاه اشاره می‌کند که همسر میرزا محمدشفیع بندپی مازندرانی ملقب به آصف‌الدوله، صدراعظم [[فتحعلی شاه]] [[قاجاریه|قاجار]] بنایی روی آن احداث کرده بود. در کنار آن نیز رواقی در حال احداث بود که به سبب فوت آصف‌الدوله ناتمام ماند. | در سال [[سال ۱۲۱۷هجری قمری|۱۲۱۷ق]] میرزا ابوطالب خان، جهانگرد معروف، به خیمه‌گاه اشاره می‌کند که همسر میرزا محمدشفیع بندپی مازندرانی ملقب به آصف‌الدوله، صدراعظم [[فتحعلی شاه]] [[قاجاریه|قاجار]] بنایی روی آن احداث کرده بود. در کنار آن نیز رواقی در حال احداث بود که به سبب فوت آصف‌الدوله ناتمام ماند. | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
*'''اقدامات گسترده عمرانی در خیمه‌گاه''' | *'''اقدامات گسترده عمرانی در خیمه‌گاه''' | ||
پس از سقوط [[ | پس از سقوط حکومت [[صدام حسین]] در [[عراق]] همزمان با بازسازی اماکن زیارتی در کربلا، بنای قدیمی که در طول قرن‌های سیزدهم و چهارم هجری ایجاد شده بود، بازسازی و توسعه یافت. ساخت گنبد بزرگ و چند گنبد کوچک که هر کدام نشانه یک خیمه است و احداث صحن مسقف در این خیمه‌گاه از جمله این اقدامات است. آخرین طرح بازسازی خیمه‌گاه، ساخت چند ضریح کوچک در چند نقطه خیمه‌گاه است. این ضریح‌ها قرار است در مکان‌هایی که منسوب به خیمه‌های [[امام حسین(ع)]] [[حضرت عباس علیه السلام|حضرت عباس (ع)]]، [[امام سجاد علیه السلام|امام زین العابدین(ع)]]، [[حضرت زینب(س)]] و [[قاسم بن حسن | ||
]] است، نصب شود.<ref>[http://fa.atabat.org/view/3114/ساخت-چهار-پنجره-ضریح-خیمه-گاه-کربلای-معلی ساخت چهار پنجره ضریح خیمه گاه در کربلای معلی، پایگاه اطلاع رسانی ستاد بازسازی عتبات عالیات، تاریخ ثبت خبر: ۲۶ خرداد ۱۳۹۳، تاریخ مراجعه: ۸ آبان ۱۳۹۶.]</ref> | |||
==وضعیت کنونی خیمه‌گاه== | ==وضعیت کنونی خیمه‌گاه== | ||