Automoderated users، confirmed، مدیران
۱۳۷
ویرایش
جز (←زندگی و تحصیلات) |
جز (←زندگی و تحصیلات) |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
شیخ محمد خیابانی در ۱۲۹۷ق در [[خامنه]] در آذربایجان شرقی به دنیا آمد. پدرش، حاجی عبدالحمید، در پتروفسک، از شهرهای [[قفقاز]]، به تجارت اشتغال داشت. | شیخ محمد خیابانی در ۱۲۹۷ق در [[خامنه]] در آذربایجان شرقی به دنیا آمد. پدرش، حاجی عبدالحمید، در پتروفسک، از شهرهای [[قفقاز]]، به تجارت اشتغال داشت. | ||
تحصیلات ابتدایی را در زادگاه خود گذراند، سپس به پتروفسک رفت و در تجارتخانه پدرش به کار پرداخت. وی مدتی بعد به [[ایران]] بازگشت و در [[تبریز]] به تحصیل علوم دینی روی آورد و [[فقه]] و [[اصول]] را از حاجی میرزا ابوالحسن آقا انگجی فراگرفت.<ref>. بادامچی، شیخ محمد خیابانی، در شرح حال و اقدامات شیخ محمد خیابانی، ص۲۳، آذری، قیام شیخ محمد خیابانی در تبریز، ص۱۰.</ref> محمد بر خلاف دیگر [[طلاب]] که به فراگیری فقه و اصول قناعت میکردند، ریاضیات و [[فلسفه|حکمت]] و طبیعیات و تاریخ و ادبیات را نیز آموخت .<ref>بادامچی، شیخ محمد خیابانی، در شرح حال و اقدامات شیخ محمد خیابانی، ص ۲۳، کسروی، قیام شیخ محمد خیابانی، ص۹۱.</ref> او در [[مدرسه طالبیه تبریز]] به تدریس پرداخت. | تحصیلات ابتدایی را در زادگاه خود گذراند، سپس به پتروفسک رفت و در تجارتخانه پدرش به کار پرداخت. وی مدتی بعد به [[ایران]] بازگشت و در [[تبریز]] به تحصیل علوم دینی روی آورد و [[فقه]] و [[اصول]] را از حاجی میرزا ابوالحسن آقا انگجی فراگرفت.<ref>. بادامچی، شیخ محمد خیابانی، در شرح حال و اقدامات شیخ محمد خیابانی، ص۲۳، آذری، قیام شیخ محمد خیابانی در تبریز، ص۱۰.</ref> محمد بر خلاف دیگر [[طلاب]] که به فراگیری فقه و اصول قناعت میکردند، ریاضیات و [[فلسفه|حکمت]] و طبیعیات و تاریخ و ادبیات را نیز آموخت.<ref>بادامچی، شیخ محمد خیابانی، در شرح حال و اقدامات شیخ محمد خیابانی، ص ۲۳، کسروی، قیام شیخ محمد خیابانی، ص۹۱.</ref> او در [[مدرسه طالبیه تبریز]] به تدریس پرداخت. | ||
وی پیشنماز مسجد کریمخان محله خیابان تبریز و چندی نیز پیشنماز [[مسجد جامع تبریز]] بود.<ref>بادامچی، شیخ محمد خیابانی، در شرح حال و اقدامات شیخ محمد خیابانی، ص۲۴.</ref> | وی پیشنماز مسجد کریمخان محله خیابان تبریز و چندی نیز پیشنماز [[مسجد جامع تبریز]] بود.<ref>بادامچی، شیخ محمد خیابانی، در شرح حال و اقدامات شیخ محمد خیابانی، ص۲۴.</ref> |