پرش به محتوا

نماز: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۷ بایت حذف‌شده ،  ‏۹ ژوئن ۲۰۲۳
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۲: خط ۱۲:


==جایگاه و اهمیت==
==جایگاه و اهمیت==
نماز، عمل عبادی مسلمانان است که در [[قرآن]] ۹۸ بار<ref>نوروزی، مقدمه‌ای بر فلسفه نماز، انتشارات یادآوران، ص۱۱۶.</ref> از آن یاد شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به سوره حج، آیه ۴۱؛ سوره بقره، آیه ۳؛ سوره نساء۱۰۳و۱۶۲؛ سوره مائده۶؛ سوره انفال آیات ۲،۳و۴؛ سوره ابراهیم آیه۳۱؛ سوره مومنون آیه ۲؛ سوره نمل آیات ۲و۳.</ref> بنا بر آیات قرآن، نماز عامل بازدارندۀ از گناه،<ref>سوره عنکبوت، آیه ۴۵.</ref> وسیلۀ رستگاری،<ref> سوره اعلی، آیه ۱۵و۱۴.</ref> یاری‌کننده انسان در مشکلات،<ref> سوره بقره، آیه ۴۵.</ref> و از سفارشات مهم [[خدا]] به [[پیامبران]]<ref>سوره مریم، آیه ۳۱.</ref> و از دغدغه‌های [[پیامبران]] به‌ویژه درباره خانواده‌شان<ref> سوره مریم، آیه ۵۵.</ref> است. به گفته [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری]] نمار در همان اوایل [[بعثت]] و در [[مکه]] واجب شده است.<ref>محمدی ری‌شهری، شناخت‌نامه نماز، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۵۸.</ref> بر پایه روایتی که در [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]] نقل شده است پیامبر(ص)، یک روز پس از بعثت، با [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]]، [[حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها|حضرت خدیجه]] و دیگران نماز خوانده است.<ref>نگاه کنید به مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۸، ص۱۷۹-۱۸۰.</ref>
نماز، عمل عبادی مسلمانان است که در [[قرآن]] ۹۸ بار<ref>نوروزی، مقدمه‌ای بر فلسفه نماز، انتشارات یادآوران، ص۱۱۶.</ref> از آن یاد شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به سوره حج، آیه ۴۱؛ سوره بقره، آیه ۳؛ سوره نساء۱۰۳و۱۶۲؛ سوره مائده۶؛ سوره انفال آیات ۲،۳و۴؛ سوره ابراهیم آیه۳۱؛ سوره مومنون آیه ۲؛ سوره نمل آیات ۲و۳.</ref> بنا بر آیات قرآن، نماز عامل بازدارندۀ از گناه،<ref>سوره عنکبوت، آیه ۴۵.</ref> وسیلۀ رستگاری،<ref> سوره اعلی، آیه ۱۵و۱۴.</ref> یاری‌کننده انسان در مشکلات،<ref> سوره بقره، آیه ۴۵.</ref> و از سفارشات مهم [[خدا]] به [[پیامبران]]<ref>برای نمونه نگاه کنید به سوره مریم، آیه ۳۱.</ref> و از دغدغه‌های [[پیامبران]] به‌ویژه درباره خانواده‌شان<ref> نگاه کنید به سوره مریم، آیه ۵۵.</ref> است. به گفته [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری]] (درگذشت ۱۴۰۱ش) حدیث‌پژوه شیعه، نمار در اوایل [[بعثت]] و در [[مکه]] واجب شده است.<ref>محمدی ری‌شهری، شناخت‌نامه نماز، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۵۸.</ref> بر پایه روایتی که در [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]] نقل شده است پیامبر(ص)، یک روز پس از بعثت، با [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]]، [[حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها|حضرت خدیجه]] و دیگران نماز خوانده است.<ref>نگاه کنید به مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۸، ص۱۷۹-۱۸۰.</ref>


نماز از [[ضروری دین|ضروریات دین اسلام]]<ref>وزیری‌فرد، «بررسی انکار ضروری دین و آثار آن در فقه»، ص۱۸۳.</ref> و عبادتی است که به‌فتوای فقیهان در هیچ حالتی نباید ترک شود. <ref>مدرسی، احکام مقدمات نماز، ۱۳۸۷ش، ص۶۱.</ref> و ترک آن از [[گناهان کبیره]]<ref>طیب، اطیب البیان، ۱۳۷۸ش، ج۱۴، ص۱۶۸.</ref> و نشانه [[کفر]] و [[منافق|نفاق]]<ref>پاینده، نهج الفصاحه، ۱۳۸۷ش، ص۲۷۹.</ref> دانسته شده است. در کتاب [[وسائل الشیعة (کتاب)|وسایل الشیعه]] و [[مستدرک الوسائل (کتاب)|مستدرک آن]] بیش از ۱۱۶۰۰ [[حدیث]] در موضوع نماز نقل شده است.{{مدرک}} در کتاب‌های فقهی، بابی با عنوان کتاب الصلاة است که به احکام و آداب نماز اختصاص دارد.<ref>برای نمونه نگاه کنید به نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۷، ص۲ به بعد.</ref> درباره نماز آثاری به صورت مستقل نیز منتشر شده است که آمار آنها را تا سال ۱۳۷۶ش، حدود دوهزار کتاب و رساله و نیز صدها غزل و قصیده گفته‌اند.<ref>صحتی سردرودی، «کتاب‌شناسی گزینشی و توصیفی نماز»، ص۴۲.</ref> تا سال ۲۰۱۹م در جهان حدود سه میلیون ششصد هزار [[مسجد]] برای نمازخواندن احداث شده است.<ref>[https://mawdoo3.com/كم_عدد_المساجد_في_العالم «كم عدد المساجد في العالم»]، اکبر موقع عربی بالعالم.</ref> همچنین در اماکن عمومی و جاده‌ها مکانی به خواندن نماز اختصاص دارد که به آن نمازخانه می‌گویند.{{مدرک}}
نماز از [[ضروری دین|ضروریات دین اسلام]]<ref>وزیری‌فرد، «بررسی انکار ضروری دین و آثار آن در فقه»، ص۱۸۳.</ref> و عبادتی است که به‌فتوای فقیهان در هیچ حالتی نباید ترک شود. <ref>مدرسی، احکام مقدمات نماز، ۱۳۸۷ش، ص۶۱.</ref> و ترک آن از [[گناهان کبیره]]<ref>طیب، اطیب البیان، ۱۳۷۸ش، ج۱۴، ص۱۶۸.</ref> و نشانه [[کفر]] و [[منافق|نفاق]]<ref>پاینده، نهج الفصاحه، ۱۳۸۷ش، ص۲۷۹.</ref> دانسته شده است. در کتاب [[وسائل الشیعة (کتاب)|وسایل الشیعه]] و [[مستدرک الوسائل (کتاب)|مستدرک آن]] بیش از ۱۱۶۰۰ [[حدیث]] در موضوع نماز نقل شده است.{{مدرک}} در کتاب‌های فقهی، بابی با عنوان کتاب الصلاة است که به احکام و آداب نماز اختصاص دارد.<ref>برای نمونه نگاه کنید به نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۷، ص۲ به بعد.</ref> درباره نماز آثاری به صورت مستقل نیز منتشر شده است که آمار آنها را تا سال ۱۳۷۶ش، حدود دوهزار کتاب و رساله و نیز صدها غزل و قصیده گفته‌اند.<ref>صحتی سردرودی، «کتاب‌شناسی گزینشی و توصیفی نماز»، ص۴۲.</ref> تا سال ۲۰۱۹م در جهان حدود سه میلیون ششصد هزار [[مسجد]] برای نمازخواندن احداث شده است.<ref>[https://mawdoo3.com/كم_عدد_المساجد_في_العالم «كم عدد المساجد في العالم»]، اکبر موقع عربی بالعالم.</ref> همچنین در اماکن عمومی و جاده‌ها مکانی به خواندن نماز اختصاص دارد که به آن نمازخانه می‌گویند.{{مدرک}}


=== تعابیر به کار رفته در روایات درباره نماز ===
=== تعابیر به کار رفته در روایات درباره نماز ===
[[پرونده:Amodadin.jpg|بندانگشتی|120px|چپ|خوشنویسی حدیث الصَّلوَةُ عِمَادُ الدِّين، به‌خط عبدالرحیم کهیا ثلث‌نویس اهل ترکیه]]
[[پرونده:Amodadin.jpg|بندانگشتی|120px|چپ|خوشنویسی حدیث الصَّلوَةُ عِمَادُ الدِّين، به‌خط عبدالرحیم کهیا ثلث‌نویس اهل ترکیه{{مدرک}}]]
{{ستون|۳}}
{{ستون|۳}}
*ستون دین<ref>حرعاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۲۷.</ref>
*ستون دین<ref>حرعاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۲۷.</ref>
خط ۳۸: خط ۳۸:
'''رکعت اول'''
'''رکعت اول'''
[[پرونده:رکوع.jpg|بندانگشتی|100px|حالت قرارگرفتن بدن در رکوع]]
[[پرونده:رکوع.jpg|بندانگشتی|100px|حالت قرارگرفتن بدن در رکوع]]
ابتدا [[وضو]] می‌گیریم سپس رو به [[قبله]] ایستاده و [[نیت]]{{یادداشت|برای مثال: "دو رکعت نماز صبح به جا می‌آورم برای رضای خدا قُربةً  اِلَی الله}} می‌کنیم. سپس [[تکبیرة الاحرام]] می‌گوییم یعنی دست‌ها را تا مقابل گوش بالا برده و می‌گوییم: اَللهُ اَکبَر. پس از آن [[سوره فاتحه|سوره حمد]] و سپس سوره دیگری می‌خوانیم. سپس به [[رکوع]] رفته و ذکر رکوع را می‌گوییم و سر از رکوع برمی‌داریم و می‌ایستیم و سپس به [[سجده]] می‌رویم. در سجده ذکر سجده را می‌گوییم. سپس روی دو زانو می‌نشینیم و دوباره به سجده رفته و ذکر سجده را می‌خوانیم.<ref>نگاه کنید به سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی وزارت آموزش و پرورش، هدیه‌های آسمان، ۱۴۰۱ش، ص۵۳-۵۴.</ref> ذکر رکوع «سبحان ربی العظیم وبحمده» و ذکر سجده «سبحان ربی الاعلی وبحمده» یا گفتن سه بار «سبحان الله» در هر کدام از رکوع و سجده است.<ref>خمینی، رساله توضیح المسائل، ۱۳۹۱ش، ص۱۶۱-۱۶۳.</ref>
ابتدا [[وضو]] می‌گیریم سپس رو به [[قبله]] ایستاده و [[نیت]] می‌کنیم. سپس [[تکبیرة الاحرام]] می‌گوییم یعنی دست‌ها را تا مقابل گوش بالا برده و می‌گوییم: اَللهُ اَکبَر. پس از آن [[سوره فاتحه|سوره حمد]] و سپس سوره دیگری می‌خوانیم. سپس به [[رکوع]] رفته و ذکر رکوع را می‌گوییم و سر از رکوع برمی‌داریم و می‌ایستیم و سپس به [[سجده]] می‌رویم. در سجده ذکر سجده را می‌گوییم. سپس روی دو زانو می‌نشینیم و دوباره به سجده رفته و ذکر سجده را می‌خوانیم.<ref>نگاه کنید به سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی وزارت آموزش و پرورش، هدیه‌های آسمان، ۱۴۰۱ش، ص۵۳-۵۴.</ref> ذکر رکوع «سبحان ربی العظیم وبحمده» و ذکر سجده «سبحان ربی الاعلی وبحمده» یا گفتن سه بار «سبحان الله» در هر کدام از رکوع و سجده است.<ref>خمینی، رساله توضیح المسائل، ۱۳۹۱ش، ص۱۶۱-۱۶۳.</ref>


'''رکعت دوم'''
'''رکعت دوم'''