پرش به محتوا

خوف و رجاء: تفاوت میان نسخه‌ها

۵۷۳ بایت حذف‌شده ،  ‏۳ دسامبر ۲۰۱۴
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Lohrasbi
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Eahmadian
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''خوف و رجاء'''اصطلاحی است در [[قرآن]]، [[حدیث]] و [[عرفان]]. خوف و رجاء از ویژگی هایی است که بر اساس تعالیم قرآنی و روایات معصومین شایسته است که مؤمن بدان متصف شود.
'''خوف و رجاء''' اصطلاحی در [[قرآن]]، [[حدیث]] و [[عرفان]] و اخلاق به معنای ترس از خدا و در همان حال امید به بخشایش و مهربانی او.
 
آگاهی از کوتاهی خویش در ادای وظیفه بندگی ـ آن گونه که شایسته مقام خدا است ـ و توجه به مقام خدا و قدرت مطلق الهی برای مجازات بندگان از عوامل پدید آمدن حال خوف و رجاء در مومن است.
بر اساس تعاریف علمای اخلاق، خوف ناراحتی و دردی است که در اثر آگاهی از امری ناپسند در آینده، در قلب انسان پدید می‌آید و در مقابل، رجا راحتی و آرامشی است که در اثر آگاهی از امری مطلوب در آینده، در قلب انسان ایجاد می‌شود. معرفت به خدا و صفات او (یعنی معرفت به این امر که اگر خداوند بخواهد همۀ آدمیان را در دم هلاک کند چیزی نمی‌تواند مانع او شود) یا آگاهی بنده از اعمال نادرست و گناهانی که مرتکب شده است و یا اموری دیگر می‌تواند عوامل ایجاد خوف در دل مؤمن باشد.


غزالی پس از توصیف حال بنده خائف گفته است خائف واقعی کسی است که دست از معاصی بشوید و تن به طاعات و عبادات دهد تا گذشته را تلافی کند و حالی پیدا کند که لذات در نظرش رنگ ببازند و معاصی مطلوبش در نظر او مکروه جلوه کنند، قلبش خاشع گردد و کبر و حِقد و حسد را کنار بگذارد و به مراقبه و محاسبه و مجاهده مشغول شود. بدین گونه، او به نکته اساسی در این باب اشاره می‌کند؛ این که بنده در کسب صفت خوف باید جانب اعتدال را رعایت کند و اصلاً خوف پسندیده خوف معتدل است.
غزالی پس از توصیف حال بنده خائف گفته است خائف واقعی کسی است که دست از معاصی بشوید و تن به طاعات و عبادات دهد تا گذشته را تلافی کند و حالی پیدا کند که لذات در نظرش رنگ ببازند و معاصی مطلوبش در نظر او مکروه جلوه کنند، قلبش خاشع گردد و کبر و حِقد و حسد را کنار بگذارد و به مراقبه و محاسبه و مجاهده مشغول شود. بدین گونه، او به نکته اساسی در این باب اشاره می‌کند؛ این که بنده در کسب صفت خوف باید جانب اعتدال را رعایت کند و اصلاً خوف پسندیده خوف معتدل است.
کاربر ناشناس