کاربر ناشناس
سینهزنی (آیین): تفاوت میان نسخهها
اصلاح پاورقی و منابع
imported>S.j.mousavi جز (درج لینک زبانها) |
imported>M.r.seifi (اصلاح پاورقی و منابع) |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
==تاریخچه سینهزنی== | ==تاریخچه سینهزنی== | ||
عزاداری به صورت زدن به سینه، از صدر اسلام مرسوم بوده است و نقل شده است که برخی زنان مسلمان در عزای [[پیامبر اسلام(ص)]] به سر و سینه خود میزدند و عزاداری میکردند.<ref>ابن حنبل، | عزاداری به صورت زدن به سینه، از صدر اسلام مرسوم بوده است و نقل شده است که برخی زنان مسلمان در عزای [[پیامبر اسلام(ص)]] به سر و سینه خود میزدند و عزاداری میکردند.<ref>ابن حنبل، ۱۴۱۶ق، ج۶، ص۲۷۴</ref> پس از شهادت [[امام حسین(ع)]]، عزاداری بسته به فرهنگهای مختلف، اشکال گوناگون یافت که از جمله آنها سینهزنی بود. به نظر میرسد سینهزنی، علاوه بر عزاداری، نوعی ریاضت است که سینهزن، خود را در رنجی که امام حسین(ع) تحمل کرد، سهیم میکند.<ref>حیدری، تاریخ و جلوههای عزاداری امام حسین(ع) در ایران، ۱۳۹۱ش، ص۱۰۸</ref> سینهزنی در میان عرب رواج داشته است<ref>محدثی، فرهنگ عاشورا، ۱۳۸۸ش، ص۲۵۷</ref> و با رسمیشدن مذهب شیعه در ایران در عصر [[صفویه]]، مراسم سینهزنی در ایران توسعه یافت و نقل شده مردم از شدت تأثر از نقل موعظهکنندگان، با مشت بر سینه خود میکوبیدند.<ref>فیگوئرا، سفرنامه فیگوئرا، ۱۳۶۳ش، ص۳۰۹</ref> همچنین در نقلی دیگر بیان شده است که در [[اصفهان]] (مرکز صفویان) مردم به تبعیت از آواز نوحهخوانان، ضمن حرکت دایرهای، پا بر زمین کوبیده و سینه میزدند.<ref>کمپفر، در دربار شاهنشاه ایران، ۱۳۵۰ش، ص۱۷۹</ref> | ||
در عصر قاجار، به خصوص [[ناصرالدین شاه قاجار]]، دستههای عزاداری با آداب و تشریفات و تجمل بسیار به راه میافتادند و در فواصل، دسته سینهزنها با آهنگ موزون سینه میزدند و حتی در اندرونی شاهان قاجار نیز خانمها نوحهخوانی و سینهزنی میکردند.<ref>مشحون، موسیقی مذهبی ایران، ۱۳۵۰ش، | در عصر قاجار، به خصوص [[ناصرالدین شاه قاجار]]، دستههای عزاداری با آداب و تشریفات و تجمل بسیار به راه میافتادند و در فواصل، دسته سینهزنها با آهنگ موزون سینه میزدند و حتی در اندرونی شاهان قاجار نیز خانمها نوحهخوانی و سینهزنی میکردند.<ref>مشحون، موسیقی مذهبی ایران، ۱۳۵۰ش، ص۲۶؛ محدثی، فرهنگ عاشورا، ۱۳۸۸ش، ص۲۵۷</ref> | ||
در دوران معاصر، سینهزنی، بخش عمده برخی مجالس عزاداری را تشکیل میدهد که بهدلیل مداحیهای شورانگیز، مورد توجه جوانان واقع شده است. | در دوران معاصر، سینهزنی، بخش عمده برخی مجالس عزاداری را تشکیل میدهد که بهدلیل مداحیهای شورانگیز، مورد توجه جوانان واقع شده است. | ||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
در سؤالی که درباره عزاداری و سینهزنی از علماء و [[مراجع تقلید]] شده است، [[سیدابوالقاسم خویی|آیتالله خویی]] بیان داشته که: «آنچه که مصداق عزاداری و سوگواری است و اظهار مصیبت درباره ایشان محسوب باشد، مندوب و مرغوب فیه ([[مستحب]]) بوده، مانعی ندارد.» دیگر علما و مراجع نیز فتوای این عالم بزرگوار را تأیید و امضا کردند.<ref>معتمدی کاشانی، عزاداری سنتی شیعیان، ۱۳۸۳ش، ج۷، ص۲۵۳-۲۷۸</ref> | در سؤالی که درباره عزاداری و سینهزنی از علماء و [[مراجع تقلید]] شده است، [[سیدابوالقاسم خویی|آیتالله خویی]] بیان داشته که: «آنچه که مصداق عزاداری و سوگواری است و اظهار مصیبت درباره ایشان محسوب باشد، مندوب و مرغوب فیه ([[مستحب]]) بوده، مانعی ندارد.» دیگر علما و مراجع نیز فتوای این عالم بزرگوار را تأیید و امضا کردند.<ref>معتمدی کاشانی، عزاداری سنتی شیعیان، ۱۳۸۳ش، ج۷، ص۲۵۳-۲۷۸</ref> | ||
علمایی مانند [[سیدمحمدحسین فضلالله]]، سینهزنی خشن را حرام میدانند و برخی مراجع مانند [[آیت الله خامنهای]] و [[آیت الله مکارم شیرازی]]، نیز بیان داشتهاند برهنهشدن در سینهزنی، برازنده مجالس عزاداری نیست؛ به خصوص در مکانهای عمومی و در حضور زنان.<ref>مظاهری، فرهنگ سوگ شیعی، ۱۳۹۵ش، | علمایی مانند [[سیدمحمدحسین فضلالله]]، سینهزنی خشن را حرام میدانند و برخی مراجع مانند [[آیت الله خامنهای]] و [[آیت الله مکارم شیرازی]]، نیز بیان داشتهاند برهنهشدن در سینهزنی، برازنده مجالس عزاداری نیست؛ به خصوص در مکانهای عمومی و در حضور زنان.<ref>مظاهری، فرهنگ سوگ شیعی، ۱۳۹۵ش، ص۲۹۹، ۳۰۰</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== |