Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۲۱۵
ویرایش
سید محمدسرور واعظ بهسودی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ویکی سازی) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
| شهر وفات = | | شهر وفات = | ||
| محل دفن = | | محل دفن = | ||
| استادان = [[میر علی احمد حجت]] • [[ | | استادان = [[میر علی احمد حجت]] • [[آیت‌الله خویی]]• [[سید محسن طباطبائی حکیم|آیت‌الله حکیم]] | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| اجازه روایت از = | | اجازه روایت از = | ||
| اجازه اجتهاد از = | | اجازه اجتهاد از = آیت‌الله حکیم | ||
| اجازه روایت به = | | اجازه روایت به = | ||
| اجازه اجتهاد به = | | اجازه اجتهاد به = | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
}} | }} | ||
<div style="text-align:justify"> | <div style="text-align:justify"> | ||
'''سید محمد سرور واعظ بهسودی حسینی'''، مشهور به '''واعظ بهسودی''' از علمای [[افغانستان]]. وی در سال ۱۲۹۵ ش در کجاب [[بهسود]] به دنیا آمد و پس از اتمام تحصیلات مقدماتی، عازم [[نجف]] گردید. سپس بعد از چندین سال شرکت در درس خارج [[سید محسن طباطبائی حکیم| | '''سید محمد سرور واعظ بهسودی حسینی'''، مشهور به '''واعظ بهسودی''' از علمای [[افغانستان]]. وی در سال ۱۲۹۵ ش در کجاب [[بهسود]] به دنیا آمد و پس از اتمام تحصیلات مقدماتی، عازم [[نجف]] گردید. سپس بعد از چندین سال شرکت در درس خارج [[سید محسن طباطبائی حکیم|آیت‌الله حکیم]] و [[سید ابوالقاسم خویی|آیت‌الله خویی]] موفق به دریافت [[اجازه اجتهاد]] از آیت‌الله حکیم گردید و به دستور وی، به افغانستان بازگشت و به فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی پرداخت. | ||
کتاب [[مصباح الاصول]] از تألیفات اوست. واعظ بهسودی در ۱۳۵۷ش به دستور نور محمد ترکی رئیس جمهور دولت کمونیستی افغانستان، به زندان افتاد، و از آن زمان تاکنون از سرنوشت وی خبری در دست نیست. | کتاب [[مصباح الاصول]] از تألیفات اوست. واعظ بهسودی در ۱۳۵۷ش به دستور نور محمد ترکی رئیس جمهور دولت کمونیستی افغانستان، به زندان افتاد، و از آن زمان تاکنون از سرنوشت وی خبری در دست نیست. | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
===تحصیلات در کابل=== | ===تحصیلات در کابل=== | ||
واعظ در حدود ۱۳۱۰ش، برای ادامه تحصیل عازم [[کابل]] گردید. او در پنج سال کتاب‌های مغنی، منطق، [[شرح لمعه]]، [[فرائد الاصول (کتاب)|رسائل]]، [[مکاسب]] و [[کفایة الاصول|کفایه]] را نزد [[میر علی احمد حجت| | واعظ در حدود ۱۳۱۰ش، برای ادامه تحصیل عازم [[کابل]] گردید. او در پنج سال کتاب‌های مغنی، منطق، [[شرح لمعه]]، [[فرائد الاصول (کتاب)|رسائل]]، [[مکاسب]] و [[کفایة الاصول|کفایه]] را نزد [[میر علی احمد حجت|آیت‌الله میرعلی احمد حجت]] و شیخ محسن فراگرفت و خود نیز در این مدت برخی دروسی را که خوانده بود، برای طلاب حوزه آیت‌الله حجت تدریس کرد. سپس به [[بهسود]] بازگشت و مدرسه محمدیه را در آن جا تأسیس نمود. | ||
===تحصیلات در نجف=== | ===تحصیلات در نجف=== | ||
سید محمد سرور پس از یک دهه فعالیت در زادگاهش، به قصد ادامه تحصیل به همراه خانواده عازم [[حوزه علمیه نجف]] گردید. در مسیر راه، مدت کوتاهی در [[حوزه علمیه قم]] توقف کرد و حدود شش ماهی از محضر [[ | سید محمد سرور پس از یک دهه فعالیت در زادگاهش، به قصد ادامه تحصیل به همراه خانواده عازم [[حوزه علمیه نجف]] گردید. در مسیر راه، مدت کوتاهی در [[حوزه علمیه قم]] توقف کرد و حدود شش ماهی از محضر [[آیت‌الله بروجردی]] بهره برد.<ref>[http://nbo.ir/fa-ir/%D8%B3%DB%8C%D8%AF-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%B3%D8%B1%D9%88%D8%B1-%D8%A8%D9%87%D8%B3%D9%88%D8%AF%DB%8C__l-p-۰-۱--۶۸.aspx#_ftn۲ سایت فرهیختگان]</ref> | ||
او در نجف بیشتر در درس [[خارج فقه]] و اصول [[سید ابوالقاسم خویی| | او در نجف بیشتر در درس [[خارج فقه]] و اصول [[سید ابوالقاسم خویی|آیت‌الله خویی]] و [[سید محسن طباطبائی حکیم|آیت‌الله حکیم]] شرکت می‌کرد و در حلقه مباحثه و نقد و نظر [[سید محمد باقر صدر|شهید سید محمد باقر صدر]] و [[سید محمدحسین فضل‌الله]] و غیره نیر مشارکت داشت. وی اوقات دیگرش را به تدریس [[کفایة الاصول|کفایة الاصول]] و تقریر [[درس خارج|خارج اصول]] آیت‌الله خوئی اختصاص داد و توانست کتاب [[مصباح الاصول]] را پدید آورد و [[اجازه اجتهاد]] از آیت‌الله حکیم دریافت نمود. سید محمد سرور واعظ در مباحث [[فقه|فقهی]]، فلسفی، [[کلام امامیه|کلامی]]، علوم [[قرآن]] و [[حدیث]] نیز صاحب نظر بود.<ref> رجوع شود به: ربانی خلخالی، شهدای روحانیت شیعه، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۳۵۴.</ref> | ||
==دستگیری و زندان== | ==دستگیری و زندان== | ||
واعظ در حدود ۱۳۳۳ش با تشویق استادش، [[سید محسن طباطبائی حکیم|آیت‌الله حکیم]] به [[افغانستان]] بازگشت و فعالیت‌های فرهنگی و سیاسی‌اش را بار دیگر آغاز کرد. او در شرایطی به افغانستان بازگشت که یکی از جریان‌های [[شیعه|شیعیان]] افغانستان به رهبری [[سید اسماعیل بلخی]] توسط حکومت وقت سرکوب و بلخی به زندان افکنده شده بود. فعالیت‌های دینی و اجتماعی آیت‌الله واعظ موجب هراس حکومت وقت گردید و در ۱۳۴۰ش به دستور داود، نخست‌وزیر وقت، به مدت سه سال به زندان افتاد. پس از برکناری داود، و روی کار آمدن محمد یوسف، وی با جمعی از روحانیون شیعه از جمله شهید بلخی آزاد شد.<ref> ربانی خلخالی، شهدای روحانیت، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۳۵۵.</ref> | |||
پس از [[کودتای هفت ثور]] (اردیبهشت) ۱۳۵۷ش و روی کار آمدن رژیم کمونیستی در افغانستان، مخالفت رژیم با ارزش‌های اسلامی و فشار و اختناق دو چندان گردید. دستگیری فعالان مسلمان از کابل شروع شد و در کوتاه‌ترین زمان در دیگر مناطق نیز ادامه یافت. آیت‌الله واعظ و صدها روحانی دیگر در زمان حکومت حفیظ‌الله امین، شبانه دستگیر و زندانی شدند. به دنبال اعتراض مردم، آیت‌الله واعظ به طور موقت آزاد گردید، ولی دوباره دستگیر و به مکان نامعلومی انتقال داده شد و تا اکنون از سرنوشت وی اطلاعی نیست. ببرک کارمل، رئیس جمهور کمونیست افغانستان با ادعای اینکه تمامی زندانیان سیاسی به دستور حفیظ الله امین (رییس جمهور سابق حزب کمونیست) به قتل رسیده‌اند، به صورت مزورانه‌ای برای آنان مراسم گرامی داشت و فاتحه برگزار کرد.<ref> ربانی خلخالی، شهدای روحانیت، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۳۵۸.</ref> | پس از [[کودتای هفت ثور]] (اردیبهشت) ۱۳۵۷ش و روی کار آمدن رژیم کمونیستی در افغانستان، مخالفت رژیم با ارزش‌های اسلامی و فشار و اختناق دو چندان گردید. دستگیری فعالان مسلمان از کابل شروع شد و در کوتاه‌ترین زمان در دیگر مناطق نیز ادامه یافت. آیت‌الله واعظ و صدها روحانی دیگر در زمان حکومت حفیظ‌الله امین، شبانه دستگیر و زندانی شدند. به دنبال اعتراض مردم، آیت‌الله واعظ به طور موقت آزاد گردید، ولی دوباره دستگیر و به مکان نامعلومی انتقال داده شد و تا اکنون از سرنوشت وی اطلاعی نیست. ببرک کارمل، رئیس جمهور کمونیست افغانستان با ادعای اینکه تمامی زندانیان سیاسی به دستور حفیظ الله امین (رییس جمهور سابق حزب کمونیست) به قتل رسیده‌اند، به صورت مزورانه‌ای برای آنان مراسم گرامی داشت و فاتحه برگزار کرد.<ref> ربانی خلخالی، شهدای روحانیت، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۳۵۸.</ref> | ||
==فعالیت‌های علمی و فرهنگی== | ==فعالیت‌های علمی و فرهنگی== | ||
واعظ در کنار فعالیت‌های علمی، تدریس، وعظ و خطابه به حل معضلات اجتماعی جامعه خود پرداخت: | |||
# تأسیس مدرسه علمیه کجاب بهسود | # تأسیس مدرسه علمیه کجاب بهسود | ||
# تأسیس مسجد محمدیه [[کابل]]<ref>بختیاری، شیعیان افغانستان، ۱۳۸۵ش، ص۳۸۵.</ref> | # تأسیس مسجد محمدیه [[کابل]]<ref>بختیاری، شیعیان افغانستان، ۱۳۸۵ش، ص۳۸۵.</ref> | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
# مصباح الاصول: این کتاب تقریرات [[درس خارج]] اصول [[سید ابوالقاسم خویی| | # مصباح الاصول: این کتاب تقریرات [[درس خارج]] اصول [[سید ابوالقاسم خویی|آیت‌الله خوئی]] است. | ||
# خاطرات زندان: این کتاب که در زندان‌های [[کابل]] به رشته تحریر درآمده است محصول حلقه‌های درس اخلاق او بوده و در بردارنده موضوعاتی است که در زندان مطرح شده است. | # خاطرات زندان: این کتاب که در زندان‌های [[کابل]] به رشته تحریر درآمده است محصول حلقه‌های درس اخلاق او بوده و در بردارنده موضوعاتی است که در زندان مطرح شده است. | ||
# سیف الاسلام: انگیزه نوشتن و موضوع این کتاب، پاسخ به کتاب سیف الابرار است که شخصی به نام مولوی مبارک به تحریک برخی مسئولین دولتی با تمایلات وهابی، و با هدف ایجاد جدایی و درگیری بین [[شیعه]] و [[سنی]] افغانستان نوشته بود. | # سیف الاسلام: انگیزه نوشتن و موضوع این کتاب، پاسخ به کتاب سیف الابرار است که شخصی به نام مولوی مبارک به تحریک برخی مسئولین دولتی با تمایلات وهابی، و با هدف ایجاد جدایی و درگیری بین [[شیعه]] و [[سنی]] افغانستان نوشته بود. | ||