خلیل بن احمد فراهیدی: تفاوت میان نسخه‌ها

درباره [[مذهب]] وی در منابع متقدم اظهار نظر واضحی نشده است. مرزبانی از خود خلیل نقل کرده است که وقتی از عمان به بصره آمد، به صُفریه (از شعب [[خوارج]] [[اباضیه|اباضی]]) گرایش داشته است تا این که نزد ایوب سختیانی می‌رود و به راهنمایی او مذهب [[اهل سنّت]] را برمی‌گزیند.<ref>مرزبانی، کتاب نورالقبس المختصر من المقتبس، ص۵۶؛ ابن عبدربه، کتاب العقد الفرید، ج۲، ص۲۱۷</ref> همچنین مرزبانی حکایتی نقل کرده است که نشانه مخالفت خلیل با نظریات [[معتزله (اصول مذهب)|معتزله]] و هم داستانی وی با [[نظریه کسب]] [[اشعری]] است.<ref>مرزبانی، کتاب نورالقبس المختصر من المقتبس، ص۶۵</ref> در میان متقدمان، مرزبانی نخستین فردی است که گفتگوی یونس و خلیل را درباره [[امام علی(ع)]] نقل کرده است. خلیل در این گفتگو علی را از تمام صحابه برتر دانسته است. همچنین، نشانه‌هایی از [[تشیع]] خلیل در این سخنان مشاهده می‌شود. مهم‌تر این که خلیل به یونس گفته است که «‌تا وقتی من زنده‌ام این سخن را پنهان نگه دار‌»<ref>مرزبانی، کتاب نورالقبس المختصر من المقتبس، ص۵۷؛ شوشتری، مجالس المؤمنین، ص۵۵۴</ref> این گفته، با آموزه [[تقیه]] در نزد [[شیعیان]] کاملاً همخوانی دارد.

مخزومی که تحقیقات بسیاری درباره خلیل انجام داده است، معتقد است که آثار خلیل از تشیع وی حکایت دارد و آرای کلامی او برگرفته از تعالیم [[امام جعفر صادق]] است.<ref>مخزومی، الخلیل بن احمد الفراهیدی: اعماله و منهجه، ص۴۸ - ۴۹</ref> در کتب متأخر نیز او شیعه و از اصحاب امام جعفر صادق(ع) دانسته شده است.<ref>برای نمونه: افندی اصفهانی، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ج۲، ص۲۴۹؛ آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۲، ص۳۲۵؛ قس مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۷، ص۱۸۵، که پدر خلیل را از اصحاب امام جعفر صادق دانسته است.</ref>