کاربر ناشناس
عبیدالله بن زیاد: تفاوت میان نسخهها
←نسب و ویژگیهای رفتاری
جز (←نقش ابن زیاد در واقعه کربلا: ویکیسازی) |
imported>Alikhosravi |
||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
==نسب و ویژگیهای رفتاری== | ==نسب و ویژگیهای رفتاری== | ||
ابو حفص عبیدالله بن زیاد بن ابیه، از کنیزی به نام مرجانه زاده شد.<ref> | ابو حفص عبیدالله بن زیاد بن ابیه، از کنیزی به نام مرجانه زاده شد.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۴، ص۷۵.</ref> برخی ابن زیاد را به طعنه به مادرش منسوب کرده و «ابن مرجانه» خواندهاند که اشاره به اتهام ناپاکی تولد عبیدالله دارد و در برخی منابع، به بدنام و [[زنا|زناکار]] بودن او تصریح شده است.<ref>مفید، الاختصاص، ۱۳۷۹ق، ص۷۳.</ref> | ||
پدرش [[زیاد بن ابیه]]، از سرداران و حکمرانان اموی بود که در سرکوب شورشها در مناطق اسلامی، به قساوت و بیرحمی شهرت داشته است. در نسب زیاد بن ابیه نیز اختلاف است و مشخص نیست پدر او کیست. از این رو، وی را ابن ابیه (یعنی پسرِ پدرش) خواندهاند. گفته شده [[ابوسفیان]]، زیاد را حاصل زنای خود با سمیه، مادر زیاد میدانست و بدین رو، [[معاویه]]، زیاد را برادر خویش میخواند.<ref>نک: الاستیعاب، ج ۲، ص۵۲۵.</ref> | پدرش [[زیاد بن ابیه]]، از سرداران و حکمرانان [[بنیامیه|اموی]] بود که در سرکوب شورشها در مناطق اسلامی، به قساوت و بیرحمی شهرت داشته است. در نسب زیاد بن ابیه نیز اختلاف است و مشخص نیست پدر او کیست. از این رو، وی را ابن ابیه (یعنی پسرِ پدرش) خواندهاند. گفته شده [[ابوسفیان]]، زیاد را حاصل زنای خود با سمیه، مادر زیاد میدانست و بدین رو، [[معاویه]]، زیاد را برادر خویش میخواند.<ref>نک: الاستیعاب، ج ۲، ص۵۲۵.</ref> | ||
گفتهاند که ابن زیاد، بسیار خشن، بیرحم و بی پروا بوده و برخی از زندگینامهنویسان از او با عنوان «جبّار» یاد کردهاند<ref>زرکلی، الاعلام، ج۴، ص۱۹۳.</ref> چنان که نقل کردهاند، در سرکوب [[خوارج]] در [[بصره]]، خشونتی شگفتانگیز از خود نشان داد.<ref>دینوری، اخبار، الاخبار الطوال، ص۲۶۹-۲۷۰؛ طبری، تاریخ، ج۷، ص۱۸۵-۱۸۷.</ref> این خصلت عبیدالله باعث شد در جنگ با غیرمسلمانان در فتوحات نیز موفقیتهایی به دست آورد.<ref>نک: زرکلی، الاعلام، ج۴، ص۱۹۳.</ref> | گفتهاند که ابن زیاد، بسیار خشن، بیرحم و بی پروا بوده و برخی از زندگینامهنویسان از او با عنوان «جبّار» یاد کردهاند<ref>زرکلی، الاعلام، ج۴، ص۱۹۳.</ref> چنان که نقل کردهاند، در سرکوب [[خوارج]] در [[بصره]]، خشونتی شگفتانگیز از خود نشان داد.<ref>دینوری، اخبار، الاخبار الطوال، ص۲۶۹-۲۷۰؛ طبری، تاریخ، ج۷، ص۱۸۵-۱۸۷.</ref> این خصلت عبیدالله باعث شد در جنگ با غیرمسلمانان در فتوحات نیز موفقیتهایی به دست آورد.<ref>نک: زرکلی، الاعلام، ج۴، ص۱۹۳.</ref> |