مشهد النقطة: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مسجدالنقطه یا مشهدالنقطه و یا مشهدالحسین''' از زیارتگاه‌های شیعیان در شهر [[حلب]] [[سوریه]] است. این زیارتگاه در مکانی ساخته شده است که گفته می‌شود سر امام حسین به هنگام انتقال از [[کربلا]] به [[دمشق]] در آن مکان، بر سنگی قرار داده شده است و چند قطره از خون سر حضرت بر آن سنگ جاری شده است.

گفته شده است هنگامی که کاروان [[اسرای کربلا|اسرا]] و سرهای [[شهدای کربلا]] از [[عراق]] به [[حلب]] رسیدند، در غرب این شهر در کنار کوه جوشن و معبد «مارت مروثا» منزل کردند. آنان سر امام حسین را بر صخره‌ای گذاشتند هنگامی که آن را برداشتند، چند قطرۀ از خون آن بر صخره جاری شده بود.<ref>خامه یار، آثار پيامبر عليه السلام و زيارتگاه‌های اهل بيت عليهم السلام در سوريه، ص۱۴۰.</ref> پس از آن اهل حلب بر روی آن سنگ زیارتگاهی ساختند.<ref>نهرالذهب، ج۲، ص۲۱۲. </ref>  

در برخی منابع برای پیدایش این بنا عوامل و انگیزه‌های دیگری بیان شده است<ref>نهرالذهب، فی تاریخ حلب، ج۲، ص۴۱۱.</ref>؛ ابن عدیم علت بنای این زیارتگاه را دیدن شدن امام حسین<ref>بغیه الطلب، ج۱، ص۴۱۲.</ref> یا [[امام علی]]<ref>بغیه الطلب، ج۱، ص۲۸۴.</ref> در خواب در این محل دانسته است. برخی از پژوهشگران متأخر زیارتگاه را مکان دیر راهب مسیحی دانسته‌اند که یک شب سر امام را نزد خود نگهداری کرد. اما ابن عدیم میان دیر و زیارتگاه تمایز قائل شده و مکان دیر را در شمال این زیارتگاه ذکر کرده است.<ref> ابن عدیم، بغیه الطلب، ج۱، ص۴۱۲-۴۱۳.</ref>

[[سیف الدوله حمدانی]] در سال ۳۵۰ق بر مکان سنگی که خون سر امام جاری شده بود، حجره و جامعی ساخت و آن را مسجدالنقطه نامید.<ref>حسینی جلالی، مزارات اهل البیت و تاریخها، ص۲۳۶-۲۳۷.</ref> اما برخی از پژوهشگران تاریخچه این بنا را به قرن اول قمری -دوران عبدالعزیز اموی- بر گردانده‌اند. آنان گزارش‌های مربوط به احداث آن در دوران سیف الدوله حمدانی-قرن چهارم- و ملک صالح اسماعیل -قرن ششم- را ناظر بر توسعه و بازسازی آن دانسته‌اند.

در سال ۶۵۸ق مغولان به این زیارتگاه حمله کردند و اموال وقفی آن را بردند. پس از این حادثه سلطان ملک الظاهر بیبرس مملوکی آن را بازسازی کرد و برای آن [[امام جماعت]]، مؤذن و متولی قرار داد.

در دوره [[عثمانی]] مدتی به این زیارتگاه توجهی نشد. اما از نیمه دوم قرن سیزدهم قمری در ایام [[عاشورا]] اهالی حلب در این زیارتگاه مراسمی برگزار می‌کردند و در این مراسم داستان ولادت پیامبر اکرم خوانده و نذری پخش می‌شد سلطان عبدالحمید عثمانی بخش‌هایی از آن را بازسازی کرد و هزینه‌های آن را از صندوق املاک سلطان عبدالحمید تآمین می‌شد. در جنگ جهانی اول (۱۹۱۴-۱۹۱۸م) مشهدالحسین به انبار سلاح و مهمات جنگی تبدیل شد. در سال ۱۳۳۷ق برابر با ۱۹۱۸م بر اثر انفجاری ساختمان زیارتگاه تخریب شد اما سنگی که حاوی آثار خون سر امام حسین بود در این حادثه آسیبی ندید و به مشهدالمحسن منتقل شد.  

در سال ۱۹۶۰م مؤسسه بازسازی و احسان اسلامی جعفری برای برای بازسازی مشهدالنقطه تأسیس شد. این مؤسسه طی سال های ۱۹۶۱م تا ۱۹۶۷م کار بازسازی زیارتگاه را انجام داد و در سال ۱۹۷۹م ده اتاق در صحن خارجی آن ساخت و در سال ۱۹۹۰ م برابر با ۱۴۱۰ق سنگی که خون سر امام بر آن جاری شده بود به محل اصلی خود بازگردانده شد.<ref>خامه یار، آثار پيامبر عليه السلام و زيارتگاه‌های اهل بيت عليهم السلام در سوريه، ص۱۴۲-۱۴۹.</ref>

این زیارتگاه در دامنۀ کوه جوشن در غرب [[حلب]] قرار دارد<ref>معجم البلدان، ج۲، ص۱۸۶.</ref> در نزدیکی آن، [[مشهدالسقط]] و قبور برخی علمای شیعه مانند [[ابن زهره]] (۵۸۵ق)، [[ابن شهرآشوب]] و [[احمد بن منیر طرابلسی]] (۵۴۸ق) قرار دارد.<ref>حسینی جلالی، مزارات اهل البیت و تاریخها، ص۲۳۴-۲۳۵.</ref> برخی مورخان، علت نام‌گذاری کوه جوشن را منزل کردن [[شمر بن ذی الجوشن]] همراه [[اسیران کربلا|اسیران]] و سرهای [[شهدای کربلا]] در آنجا ذکر کرده‌اند.<ref> حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۱۸۶.</ref>

منطقه مسجدالنقطه در حلب به «حی الانصاری» مشهور است. این مکان در نزدیکی [[مشهدالسقط]] قرار دارد.<ref>حسینی جلالی، مزارات اهل البیت و تاریخ‌ها، ص۲۳۴-۲۳۵.</ref>

* خامه یار، احمد، آثار پيامبر عليه السلام و زيارتگاه‌های اهل بيت عليهم السلام در سوريه، نشر مشعر،