کاربر ناشناس
سید محمدباقر خوانساری: تفاوت میان نسخه‌ها
←استادان
imported>Mashg بدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Mashg |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
*'''در خوانسار''' | *'''در خوانسار''' | ||
تحصیلات ابتدائی را پیش از مهاجرت به اصفهان، در زادگاه خویش و از جدّش [[جعفر بن حسین خوانساری (میر صغیر)|سید ابوالقاسم جعفر]] (د۱۲۴۰) فرا گرفت.<ref> حبیب‌آبادی، مکارم الاثار٬ ۱۳۵۱ش٬ ج۳، ۸۰۳.</ref> | تحصیلات ابتدائی را پیش از مهاجرت به اصفهان، در زادگاه خویش و از جدّش [[جعفر بن حسین خوانساری (میر صغیر)|سید ابوالقاسم جعفر]] (د۱۲۴۰) فرا گرفت.<ref> حبیب‌آبادی، مکارم الاثار٬ ۱۳۵۱ش٬ ج۳، ۸۰۳.</ref> | ||
*'''در اصفهان''' | *'''در اصفهان''' | ||
سید محمد باقر پس از وفات جدش همراه با پدر و برادرانش به اصفهان کوچ کرد<ref> خوانساری، روضات الجنات، ج۲، ص۱۰۶.</ref> و در محضر شیخ [[محمد تقی ایوانکیفی طهرانی]] معروف به اصفهانی، [[محمد باقر شفتی]] معروف به حجت الاسلام، [[محمد ابراهیم کرباسی]]، [[سید محمد بن عبدالصمد شهشهانی]] به فراگیری علوم حوزوی پرداخت.<ref> خوانساری، روضات الجنات، ج۲، ص۱۰۵-۱۰۷ ؛ حبیب‌آبادی، مکارم الاثار٬ ۱۳۵۱ش٬ ج۳، ص۸۰۰ ؛ مهدوی، تذکرة القبور یا دانشمندان و بزرگان اصفهان، ۱۳۴۸ش٬ ص۱۷۶.</ref> | سید محمد باقر پس از وفات جدش همراه با پدر و برادرانش به اصفهان کوچ کرد<ref> خوانساری، روضات الجنات، ج۲، ص۱۰۶.</ref> و در محضر شیخ [[محمد تقی ایوانکیفی طهرانی]] معروف به اصفهانی، [[محمد باقر شفتی]] معروف به حجت الاسلام، [[محمد ابراهیم کرباسی]]، [[سید محمد بن عبدالصمد شهشهانی]] به فراگیری علوم حوزوی پرداخت.<ref> خوانساری، روضات الجنات، ج۲، ص۱۰۵-۱۰۷ ؛ حبیب‌آبادی، مکارم الاثار٬ ۱۳۵۱ش٬ ج۳، ص۸۰۰ ؛ مهدوی، تذکرة القبور یا دانشمندان و بزرگان اصفهان، ۱۳۴۸ش٬ ص۱۷۶.</ref> | ||
*'''در کربلا''' | |||
او در ۱۲۵۳ برای [[زیارت]] [[عتبات عالیات]] به [[عراق]] سفر کرد و در [[کربلا]]، از محضر [[سید ابراهیم موسوی قزوینی]]، صاحب [[ضوابط الاصول]]، استفاده کرد.<ref> خوانساری، روضات الجنات، ج۱۰، ص۳۹.</ref> سید محمد باقر با این استادش مؤانستی شایسته داشت، به طوری که حتی پس از مراجعت به اصفهان، میان آنها نامه‌نگاری برقرار بود.<ref> خوانساری، روضات الجنات، ج۱۰، ص۴-۴۲.</ref> | |||
==اجازه روایت== | ==اجازه روایت== | ||
او از پدر و برخی بزرگان و استادانش [[اجازه روایت]] و [[اجتهاد]] داشت<ref> خوانساری، روضات الجنات، ج۲، ص۱۰۶- ۱۰۸ ؛ گزی برخواری، تذکرة القبور، ص۵۶ ؛ مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ۱۳۶۹ش٬ ج۳، ص۳۶۶</ref> و ریاست علمی و مذهبی در اصفهان به او منتهی می‌شد و حوزه درسش محل حضور اهل علم بود.<ref> حبیب آبای، مکارم الاثار٬ ۱۳۵۱ش٬ ج۳، ص۸۰۲-۸۰۴.</ref> | او از پدر و برخی بزرگان و استادانش [[اجازه روایت]] و [[اجتهاد]] داشت<ref> خوانساری، روضات الجنات، ج۲، ص۱۰۶- ۱۰۸ ؛ گزی برخواری، تذکرة القبور، ص۵۶ ؛ مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ۱۳۶۹ش٬ ج۳، ص۳۶۶</ref> و ریاست علمی و مذهبی در اصفهان به او منتهی می‌شد و حوزه درسش محل حضور اهل علم بود.<ref> حبیب آبای، مکارم الاثار٬ ۱۳۵۱ش٬ ج۳، ص۸۰۲-۸۰۴.</ref> | ||