شهریار پرهیزکار: تفاوت میان نسخه‌ها

این بخش از سخنان آیت الله خامنه‌ای که ۳۱ مرداد ۱۳۸۸، همزمان با اول ماه رمضان در جمع قاریان بیان شده، در [http://farsi.khamenei.ir/ پایگاه دفتر حفظ و نشر آثار]، اینچنین آمده است: «بنده طبق معمول، به قرّاء عزیزمان توصیه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هائی می‌کنم. یک توصیه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ دیگری هم که امسال می‌خواهم عرض بکنم، این است که این لحن‌ها و آهنگ‌ها خوب است؛ اینها چیزهایی است که قرآن را در گوش و دل شیرین می‌کند و در نفوذ قرآن تأثیر می‌گذارد؛ منتها دو جور می‌شود این آهنگ‌های گوناگون را با این صداهای خوب ادا کرد: یکی اینکه صرفا کسی خوانندگی می‌کند؛ این یک جور است؛ داریم توی این قرّاء معروف مصری - که حالا برجستگان قرّاء هستند -، بعضی اینجوری‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند؛ صرفا خوانندگی است؛ خوب هم می‌خوانند، صداها هم خوب است، لحن‌ها و آهنگ‌ها هم خوب است. یک جور دیگر این است که قرآن را به نحوی بخوانند - با همین صوت‌ها، با همین لحن‌ها و آهنگ‌ها - که خشوع در دل ایجاد کند، دل را به یاد خدا بیندازد: «و اذا تلیت علیهم ایاته زادتهم ایمانا»(1) این، حاصل بشود. انسان را به حالت خشوع و تضرع نزدیک کند؛ اینجوری هم داریم. در همین قرّاء معروفی که هستند، بعضی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شان اینجوری‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند؛ خواندنشان، خواندن خشوع است. باید این را رعایت کنند، بخصوص شما جوان‌ها که بحمداللَّه هم صداهای خوبی دارید، هم تسلط خوبی، هم می‌فهمم که این آیاتی را که می‌خوانید با معانی و مفاهیم آن آشنا هستید. قبل‌ها اینجور نبود؛ سال‌های دهه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ اول انقلاب اینجور نبود؛ صداهای خوبی هم بود، می‌خواندند، اما توجه به معانی و مفاهیم غالبا نداشتند. بحمداللَّه حالا این پیشرفت‌ها جوان‌ها را پیش آورده. اینها خوب است؛ منتها این را هم رعایت کنید و در ضوابط تلاوت خودتان بگنجانید، تا این خشوع به وجود بیاید.»<ref>[http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=7872 خامنه‌ای، سید علی، سخنان در جمع قاریان قرآن در روز اول ماه رمضان‌، پایگاه دفتر حفظ و نشر آثار آیت الله خامنه‌ای.]</ref>