سید عبدالرزاق موسوی مقرم: تفاوت میان نسخه‌ها

آل مقرم همگی اهل علم بودند. پدرش سید محمد بن سید عباس بود که بسیاری از اوقات خود را به [[اعتکاف|اعتکاف]] در [[مسجد کوفه|مسجد کوفه]] می‌گذراند و [[نماز جماعت]] را در آن برپا می‌داشت. مادرش هم که از [[سادات]] بود از قاریان [[قرآن]] به شمار می‌رفت. عموی او سید مهدی بن سید عباس در بین شهرها رفت و آمد زیادی داشتند و این رفت و آمد به خاطر خویشاوندانی بود که در میان [[نعمانیه|نعمانیه]] و [[دیوانیه|دیوانیه]]، [[هند]] و سایر اماکن پراکنده شده بودند و او دشمن [[عثمانی|عثمانی ها]] بود و همیشه آنها را به خاطر اذیت‌ها و ستمهای‌شان سرزنش میکرد تا اینکه در مکانی بنام «الکوت» بر او دست یافتند و او را در سال ۱۳۳۴ق به‌دار آویختند.

جدّ مادری سید عبدالرزاق، سید حسین [متوفای ۱۳۳۴ ق] امام جماعت بود و به تدریس نیز اشتغال داشت. دائی مقرم، سید احمد بن سید حسین که ایشان هم در [۱۳۳۴ ق] از دنیا رفت. سید احمد چهار فرزند داشت که معروف‌ترین آنها سید ابراهیم بن سید احمد بود و در ۱۳۵۸ق از دنیا رفت. ایشان هم صاحب نظر بودند و تسلّط فقهی وسیعی داشت و بسیاری از ره یافتگان به مقامهای علمی در محضر وی حاضر میشدند و زمان‌های طولانی در مدرسه شیخ [[محمد حسین کاشف الغطاء|محمد حسین کاشف الغطاء]] تدریس می‌کرد.<ref>ترجمه مقتل مقرم، ص۲۹ و ۳۰.</ref>

مقرّم با این که در زمان خود از چهره‌های مشهور بود و از طرف مراجع عصرش پیشنهادهایی مبنی بر نمایندگی آنان در شهرها به او داده می‌شد ـ در صورت قبول به طور قطع در زندگی دنیوی ایشان تغییراتی به وجود می‌آمد ـ هرگز آن‌ها را قبول نکرد و در ردّ این پیشنهادات می‌گفت: «اگر برای نفس آدمی در زندگی وفور و آسایش فراهم شود، نفس از بوالهوسی‌ها دست برنمی دارد و چه بسا انسان را در چیزهای دیگری فرو برد.»<ref>[http://nbo.ir/fa-ir/%D8%B2%D9%87%D8%AF-%D9%88-%D9%BE%D8%B1%D9%87%D9%8A%D8%B2%D9%83%D8%A7%D8%B1%D9%89__o-v-0-0-475.aspx سایت فرهیختگان.]</ref>

از فعالیتهای سیاسی وی می‌توان به همراهی با علمای نجف در اعتراض به دولت [[پهلوی]] در حمله به [[مدرسه فیضیه]] [[قم]] و قتل و جرح برخی از طلاب علوم دینی دانست. متن نامه بدین شرح است:

فعالیتهای علمی مقرم در آثار وی بروز و ظهور دارد. مقرّم معتقد بود برای خدمت به اهل بیت(ع)، تنها گفتار و سخنرانی کافی نیست ؛ بلکه باید با نوشتن و انتشار سخنان، زندگینامه و فضایل آنان به آن‌ها خدمت کرده و روش زندگی و علوم آن‌ها را در جامعه نشر داد، بنابراین در این رابطه اقدام به تألیف نمود و با این که جوّ حاکم بر حوزویان آن زمان، تألیف در قسمت [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] بود، ایشان این جوّ را شکست و اکثر تألیفاتش را در فضیلت و زندگی فرزندان رسول خدا(ص) و یارانشان نگاشت. مجموعه آثار مقرّم به سه دسته تقسیم می‌شود که عبارتند از: آثار چاپ شده، مقدمه و آثار خطی.<ref>[http://nbo.ir/fa-ir/%D8%AA%D8%A7%D9%84%D9%8A%D9%81%D8%A7%D8%AA__a-v-0-0-163-8.aspx سایت فرهیختگان.]</ref>

{{ستون-شروع}}