صاحب فخ: تفاوت میان نسخه‌ها

صاحب فخ را فردی شجاع و کریم معرفی کرده<ref>ابن‌اثیر، الکامل، ۱۳۸۵ق، ج۶، ص۹۴؛ هارونی، الافادة فی تاریخ الأئمة السادة، ۱۳۸۷ش، ص۲۶.</ref>، در سخاوتش روایت‌های مختلفی بیان کرده‌اند.<ref>ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ۱۴۰۸ق، ص۳۶۸-۳۷۱.</ref> شیخ طوسی وی را در زمرۀ اصحاب امام صادق(ع) برشمرده است.<ref>طوسی، الرجال، ص۱۸۲.</ref> از او فرزندی به جای نمانده است.<ref>بخاری، سرّ السلسلة العلویة، ۱۹۶۳م، ص۱۵.</ref> بر اساس روایتی که ابوالفرج اصفهانی، از [[پیامبر(ص)]] و [[امام صادق(ع)]] نقل کرده است، آن دو از کشته شدن حسین بن علی در فخ پیشگویی کرده و از بهشتی بودن او خبر داده‌اند.<ref>ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبین، ۱۴۰۸ق، ص۳۶۶-۳۶۷.</ref>

صرف نظر از صحت و سقم این روایات، برخی شواهد بر محتمل بودن تحرکات سیاسی وی پیش از قیام ۱۶۹ق، صحه می‌گذارند که از آن جمله‌اند: تعلق او به خاندانی با پیشینۀ قیامهای ضدعباسی، احضار وی به بغداد در روزگار [[مهدی عباسی]] به سبب نگرانی دستگاه خلافت از فعالیت او، شدت عمل هادی عباسی و عامل او در مدینه با علویان، متهم شدن حسین به درسرداشتن هوای امارت، و بالاخره عملکرد و سخنان حسین در حین قیام.<ref>رجوع کنید به طبری، ج ۸، ص۲۰۰؛ رازی، ص۱۵۳ ۱۵۴؛ ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ۱۴۰۸ق، ص۳۷۲؛ آملی، تتمة مصابیح ابی العباس، ص۴۶۵، ۴۶۷.</ref> حتی به روایتی<ref>رجوع کنید به ابن تغری بردی، ج ۲، ص۵۹</ref> حسین یک بار پیش از سال ۱۶۹ قیام کرده بود.