عقیقه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''عَقیقه'''، به سنت [[قربانی]] کردن در روز هفتم ولادت فرزند، برای حفظ او از بلاها گفته می‌شود، عقیقه، از [[مستحبات|مستحباتی]] است که در روایات به آن سفارش شده است هرچند برخی به [[وجوب]] آن نیز قائل بوده‌اند. بنابر احادیث عقیقه از سنت‌ها و سیره مورد تأکید [[معصومین]] بوده است چنان که[[پیامبر اکرم(ص)]] برای [[حسنین]](ع) و [[ابوطالب]] برای آن حضرت قربانی کرده‌اند. عقیقه احکام و آدابی در زمینه نحوه انتخاب حیوان، چگونگی ذبح و شرایط مصرف گوشت آن دارد.

== مفهوم ==

عققیه از ''عقّ یعقُّ عقّاً'' به معنای قطع کرد یا موی آغازین سر نوزاد را تراشید<ref> طریحی، مجمع البحرین، ج۵، ص۲۱۵</ref> عقیقه از ماده عقّ، به معنای شکافته شدن چیزی است. به سرزمین [[عقیق]] از این‌رو عقیق گفته می‌شود که سیل، باعث شکاف و وسعت این محل گردیده است<ref> طریحی، مجمع البحرین، ج۵، ص۲۱۶</ref> و به موی نوزاد نیز عقیقه گفته می‌شود؛ زیرا که پوست او را می‌شکافد.<ref> ابن منظور، لسان العرب، ج۱۰، ص۲۵۸</ref>

در برخی روایت عقیقه و تراشیدن سر [[حسنین]](ع) به [[حضرت زهرا(س)]] نسبت داده شده است.<ref>بحارالانوار، ج ۱۰۴، ص ۱۱۲</ref>{{سخ}}

در برخی روایات آمده است که [[پیامبر(ص)]] هنگامی که به [[رسالت]] [[بعثت|مبعوث]] شد برای خودش عقیقه کرد.<ref>وسایل الشیعه، ج ۱۵، ص۱۴۵، ح۳</ref>{{سخ}}

[[شیخ صدوق]] در کتاب [[کمال الدین]] نقل کرده است که [[امام حسن عسکری]] گوسفند ذبح شده‌ای را برای کسی فرستاد و فرمود: این عقیقه فرزندم (''م ح م د'') است.<ref>وسائل الشیعه، ج۱۵، ص ۱۷۲، ح۳</ref>

== آدب عقیقه ==

*مستحب است که، برای نوزاد پسر، حیوان نر و برای نوزاد دختر، حیوان ماده، قربانی شود.<ref> شیخ بهائی، جامع عباسی، ص۳۰۳</ref>

*عقیده مشهور فقهای شیعه [[استحباب]] عقیقه است.<ref> شیخ طوسی، خلاف، ج۶، ص۶۷؛ نجفی، جواهر، ج۳۱، ص۲۶۷</ref> اما [[سید مرتضی]] و به گفته [[صاحب جواهر]] [[ابن جنید اسکافی]] عقیقه را [[واجب]] می‌دانسته‌اند.<ref> سید مرتضی، الانتصار، ص۴۰۶؛ محقق داماد، إثنا عشر رسالة، ص۱۲۱؛ نجفی، جواهر، ج۳۱، ص۲۶۶</ref> احادیثی نیز در [[وجوب]] آن وارد شده است<ref> نک:کلینی، کافی، ج۶، ص۲۴-۳۶؛ نجفی، جواهر، ج۳۱، ص۲۶۵-۲۶۶</ref> که از نظر دیگر فقها بر [[استحباب]] مؤکد حمل می‌شوند.

== احکام و شرایط عقیقه ==