کاربر ناشناس
حرم امام حسین(ع): تفاوت میان نسخهها
←پنجمین بنا
imported>Pourghorbani (←مدفونان در حرم امام حسین(ع): اصلاح تاریخ بر اساس مدخل اصلی) |
imported>Bahadori |
||
خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
===پنجمین بنا=== | ===پنجمین بنا=== | ||
در دوران خلافت طائع پسر مطیع عبّاسی، عضد الدوله بویهی حکمرانی [[بغداد]] را در دست گرفت. او در پنج سال دوره حکمرانیاش یک بار در [[جمادی الاول]] در سال ۳۷۱ق کربلا را زیارت کرد، اوقافی به مرقد امام(ع) اختصاص داد و فرمان داد تا آن را نوسازی کنند. همچنین در زیارت خود به مردمان و زائران امام(ع) عطایایی بخشید و مبالغی هم به صندوق حرم اهدا کرد. | در دوران خلافت طائع پسر مطیع عبّاسی، عضد الدوله بویهی حکمرانی [[بغداد]] را در دست گرفت. او در پنج سال دوره حکمرانیاش یک بار در [[جمادی الاول]] در سال ۳۷۱ق کربلا را زیارت کرد، اوقافی به مرقد امام(ع) اختصاص داد و فرمان داد تا آن را نوسازی کنند. همچنین در زیارت خود به مردمان و زائران امام(ع) عطایایی بخشید و مبالغی هم به صندوق حرم اهدا کرد. عضدالدوله افزون بر نوسازی بنا، به تزیین آن نیز پرداخت، رواقهایی بر اطراف ضریح امام ساخت. ضریح را به ساج و دیبا تزیین کرد و روکشی از چوب برایش ساخت و چراغدانها و شمعدانهایی برای روشن کردن حرم اهدا نمود. این توجّهِ عضد الدوله، رونق و شکوفایی و پیشرفت کربلا در زمینههای دینی، اجتماعی و تجاری را در پی آورد. رواق معروف به [[مسجد عمران بن شاهین|رواق عمران بن شاهین]] در [[حرم حضرت علی(ع)|مرقد امام علی(ع)]] در [[نجف]] و همچنین مسجدی که در سمت غرب [[حائر حسینی]] بنا شده، در همین دوران ساخته شده است. | ||
معزالدوله بویهی در سال ۳۶۹ق فرمانروایی بطیح جایی در نزدیکی واسط را به [[عمران بن شاهین]] واگذاشت و عمران دست به کار ساختن مسجد و رواقی در نجف و همچنین مسجد و رواقی دیگر در کربلا و [[کاظمین]] شد. رواقی که ابن شاهین بنا کرد، به رواق «سید ابراهیم مجاب» مشهور شد، و مسجدی که در جوار رواق ساخته بود تا دوران حکومت شاهان صفوی برپا ماند و در این دوره بنا به فتوایی که ضمیمه کردن مسجد به صحن حرم امام حسین(ع) را مجاز اعلام میکرد، در توسعه و نوسازی حرم، آن را جزو صحن قرار دادند. البته قسمتی از این مسجد همچنان جزو بناهای حرم امام(ع) مانده و امروزه مخزن فرشهای حرم و در پشت ایوانِ معروف به ایوان ناصری واقع است. | معزالدوله بویهی در سال ۳۶۹ق فرمانروایی بطیح جایی در نزدیکی واسط را به [[عمران بن شاهین]] واگذاشت و عمران دست به کار ساختن مسجد و رواقی در نجف و همچنین مسجد و رواقی دیگر در کربلا و [[کاظمین]] شد. رواقی که ابن شاهین بنا کرد، به رواق «سید ابراهیم مجاب» مشهور شد، و مسجدی که در جوار رواق ساخته بود تا دوران حکومت شاهان صفوی برپا ماند و در این دوره بنا به فتوایی که ضمیمه کردن مسجد به صحن حرم امام حسین(ع) را مجاز اعلام میکرد، در توسعه و نوسازی حرم، آن را جزو صحن قرار دادند. البته قسمتی از این مسجد همچنان جزو بناهای حرم امام(ع) مانده و امروزه مخزن فرشهای حرم و در پشت ایوانِ معروف به ایوان ناصری واقع است. |