پرش به محتوا

صاحب سر: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۷ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۰ ژانویهٔ ۲۰۱۹
جز
ادغام دو بخش در یک بخش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جز (ادغام دو بخش در یک بخش)
خط ۱: خط ۱:
'''صاحب سِرّ''' عنوان برخی از یاران [[پیامبر اسلام(ص)]] و [[امام علی(ع)]] که مورد اطمینان آنان بوده و برخی از اخبار غیبی و یا معارف الهی را در سطحی بالاتر از دیگران از ایشان دریافت کرده‌اند. از [[حذیفه بن یمان|حذیفه]] به عنوان صاحب سر [[پیامبر(ص)]] و از افرادی چون [[کمیل بن زیاد]] و [[رشید هجری]] به عنوان اصحاب سر [[امیرمؤمنان(ع)]] یاد شده است. این اصطلاح در مورد معلی بن خنیس از اصحاب [[امام صادق(ع)]] و مسافر خادم [[امام رضا(ع)]] نیز به کار رفته است.
'''صاحب سِرّ''' عنوان برخی از یاران [[پیامبر اسلام(ص)]] و [[امام علی(ع)]] که مورد اطمینان آنان بوده و برخی از اخبار غیبی و یا معارف الهی را در سطحی بالاتر از دیگران از ایشان دریافت کرده‌اند. از [[حذیفه بن یمان|حذیفه]] به عنوان صاحب سر [[پیامبر(ص)]] و از افرادی چون [[کمیل بن زیاد]] و [[رشید هجری]] به عنوان اصحاب سر [[امیرمؤمنان(ع)]] یاد شده است. این اصطلاح در مورد معلی بن خنیس از اصحاب [[امام صادق(ع)]] و مسافر خادم [[امام رضا(ع)]] نیز به کار رفته است.


==معنای اصطلاح==
==معنا و ارزش رجالی اصطلاح==
صاحب سر فردی است که امام، اسرار خویش را برای وی بازگو نموده است..<ref>مرعی، منتهی المقال فی الدرایه و الرجال، ۱۴۱۷ق، ص۹۹.</ref>  
صاحب سر فردی است که امام، اسرار خویش را برای وی بازگو نموده است..<ref>مرعی، منتهی المقال فی الدرایه و الرجال، ۱۴۱۷ق، ص۹۹.</ref>  
این اصطلاح از الفاظی است که چنانچه برای یک راوی به کار برود دلالت بر [[وثاقت]] وی دارد.<ref>مرعی، منتهی المقال فی الدرایه و الرجال، ۱۴۱۷ق، ص۹۹.</ref> برخی هم گویا معتقدند که این لفظ فقط بر مدح راوی دلالت دارد.<ref> کاظمی، تکملة الرجال، ۱۴۲۵ق، ج‌۱، ص۱۳۳.</ref>


== صاحب سر پیامبر ==
== صاحب سر پیامبر ==
خط ۱۶: خط ۱۷:
===اصحاب سر دیگر امامان===
===اصحاب سر دیگر امامان===
این اصطلاح در مورد [[معلی بن خنیس]]<ref>کاظمی، تکملة الرجال، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۱۳۳.</ref> از اصحاب [[امام صادق]] و [[مسافر خادم امام رضا(ع)]]<ref>نمازی شاهرودی، مستطرفات المعالی،، ۱۴۲۲ق، ص۳۲۱.</ref> به کار رفته است.
این اصطلاح در مورد [[معلی بن خنیس]]<ref>کاظمی، تکملة الرجال، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۱۳۳.</ref> از اصحاب [[امام صادق]] و [[مسافر خادم امام رضا(ع)]]<ref>نمازی شاهرودی، مستطرفات المعالی،، ۱۴۲۲ق، ص۳۲۱.</ref> به کار رفته است.
==ارزش رجالی اصطلاح==
این اصطلاح از الفاظی است که چنانچه برای یک راوی به کار برود دلالت بر [[وثاقت]] وی دارد.<ref>مرعی، منتهی المقال فی الدرایه و الرجال، ۱۴۱۷ق، ص۹۹.</ref> برخی هم گویا معتقدند که این لفظ فقط بر مدح راوی دلالت دارد.<ref> کاظمی، تکملة الرجال، ۱۴۲۵ق، ج‌۱، ص۱۳۳.</ref>


== پانویس==
== پانویس==