Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۳٬۹۳۰
ویرایش
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
به گفته مفسران لغو یکجانبه پیمان با مشرکان، بدون مقدمه نبوده؛ بلکه نقض پیمان ابتدا از سوی [[مشرکان]] صورت گرفته بود؛ به همین دلیل پیمان با مشرکانی که عهد خود را نقض نکرده بودند، طبق همین آیات تا آخر مدت آن توسط مسلمانان محترم شمرده میشد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۹، ص۱۴۷؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۷، ص۲۸۳.</ref> همچنین گفته شده این پیمانها از ابتدا به صورت موقت بسته شده بود.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۵.</ref> | به گفته مفسران لغو یکجانبه پیمان با مشرکان، بدون مقدمه نبوده؛ بلکه نقض پیمان ابتدا از سوی [[مشرکان]] صورت گرفته بود؛ به همین دلیل پیمان با مشرکانی که عهد خود را نقض نکرده بودند، طبق همین آیات تا آخر مدت آن توسط مسلمانان محترم شمرده میشد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۹، ص۱۴۷؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۷، ص۲۸۳.</ref> همچنین گفته شده این پیمانها از ابتدا به صورت موقت بسته شده بود.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۵.</ref> | ||
به باور [[محمدجواد مغنیه]] تأکید آیات برائت | به باور [[محمدجواد مغنیه]] تأکید آیات برائت بر اجبار مشرکان [[جزیرةالعرب]] به پذیرش [[دین اسلام]] یا آماده شدن آنان برای جنگ، با [[عدم اکراه در دین|اختیاری بودن پذیرش دین]] که در دیگر آیات بر آن تصریح شده، در تعارض نیست؛ چراکه مشرکان جزیرةالعرب دائما پیمانهای خود را نقض و جامعه نوپای اسلامی را نیز تهدید میکردند؛ از این رو این حکم فقط به آنان اختصاص داشت.<ref>مغنیه، الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۴، ص۹-۱۰.</ref> | ||
===آیه سقایة الحاج=== | ===آیه سقایة الحاج=== |