سوره توبه: تفاوت میان نسخه‌ها

* «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» آیه رحمت و امان، ولى سوره برائت براى برداشتن امان و رفع آن است؛ به همین دلیل بسم اللَّه در آغاز اين سوره نیامده است.<ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان، ۱۳۷۶ش، ج۹، ص۱۶۳.</ref>

حدود ۱۵ [[آیه]] از آیات سوره توبه را جزو [[آیات الاحکام]] برشمرده‌اند.<ref>ر.ک: ایروانی، دروس تمهیدیه فی تفسیر آیات الاحکام، ۱۴۲۳ق، ج۱ و ۲، فهرست مطالب؛ مقدس اردبیلی، زبدة البیان فی أحکام القرآن، فهرست مطالب؛ فاضل مقداد، کنز العرفان فی فقه القرآن، فهرست مطالب.</ref> از جمله [[احکام عملی|احکام]] مشهوری که [[مجتهد|فقیهان]] از این آیات برداشت کرده‌اند، این موارد است: حکم [[زکات]] و محل مصرف آن (آیه ۶۰ و ۱۰۳)،<ref>ایروانی، دروس تمهیدیه فی تفسیر آیات الاحکام، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۱۷۳-۱۷۷. مقدس اردبیلی، زبدة البیان فی أحکام القرآن، ص۱۸۳.</ref> حکم [[جهاد]] و برداشته‌شدن [[واجب|وجوب]] آن از سه گروه (آیات ۶، ۲۹، ۴۱، ۸۱، ۱۲۳ و ۹۱)<ref>ر.ک: ایروانی، دروس تمهیدیه فی تفسیر آیات الاحکام، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۲۲۵-۲۴۳؛ فاضل مقداد، کنز العرفان فی فقه القرآن، ج۱، ص۲۲۸.</ref> و نجاست [[شرک|مشرکان]] (آیه ۲۸).<ref>ر.ک: ایروانی، دروس تمهیدیه فی تفسیر آیات الاحکام، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۹۵. مقدس اردبیلی، زبدة البیان فی أحکام القرآن، ص۳۷.</ref> همچنین گفته شده به کمک این آیات می‌توان به قواعدی در [[علم فقه]] و [[علم اصول]] دست یافت؛ مثلا از [[آیه نفر|آیه نفْر]] (آیه ۱۲۲) معتبر بودن [[خبر واحد]]<ref>آخوند خراسانی، کفایه الاصول، ۱۳۷۳ش، ص۲۹۸و۲۹۹.</ref> و از آیه ۱۱۵، معتبربودن [[اصل برائت]]<ref>ر.ک: ایروانی، دروس تمهیدیه فی تفسیر آیات الاحکام، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۶۹۱.</ref> و از آیه ۹۱، [[قاعده احسان]]<ref>ر.ک: ایروانی، دروس تمهیدیه فی تفسیر آیات الاحکام، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۷۱۹.</ref> برداشت می‌شود.