سوره توبه: تفاوت میان نسخه‌ها

[[مفسران]] درباره اینکه منظور از «صادقین» چه کسانی هستند، دیدگاه‌های مختلفی دارند. برخی از مفسران [[اهل سنت]] گفته‌اند منظور از آن [[پیامبر اسلام]] و [[اصحاب|اصحابش]] هستند؛ اما مفسران [[شیعه]] با استناد به روایات، منظور از صادقان را [[امامان معصوم]] می‌دانند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۸، ص۱۸۱-۱۸۳.</ref>

{{اصلی|آیه نفر}}

'''وَمَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنفِرُ‌وا كَافَّةً ۚ فَلَوْلَا نَفَرَ‌ مِن كُلِّ فِرْ‌قَةٍ مِّنْهُمْ طَائِفَةٌ لِّيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَلِيُنذِرُ‌وا قَوْمَهُمْ إِذَا رَ‌جَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُ‌ونَ''' (آیه ۱۲۲) ترجمه: و شايسته نيست مؤمنان همگى [براى جهاد] كوچ كنند. پس چرا از هر فرقه‌اى از آنان، دسته‌اى كوچ نمى‌كنند تا [دسته‌اى بمانند و] در دين آگاهى پيدا كنند و قوم خود را -وقتى به سوى آنان بازگشتند بيم دهند- باشد كه آنان [از كيفر الهى] بترسند؟