کاربر ناشناس
سوره توبه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←آیه لا تحزن: افزود مطلب
imported>Salvand جز (←آیه لا تحزن: افزودن منبع ومطلب) |
imported>Salvand جز (←آیه لا تحزن: افزود مطلب) |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
ترجمه: اگر او را یاری نکنید، خداوند او را یاری کرد؛ آن هنگام که کافران او را (از مکّه) بیرون کردند، در حالی که دوّمین نفر بود (و یک نفر بیشتر همراه نداشت)؛ در آن هنگام که آن دو در غار بودند، و او به همراه خود می‌گفت: «غم مخور، خدا با ماست!» در این موقع، خداوند سکینه (و آرامش) خود را بر او فرستاد؛ و با لشکرهایی که مشاهده نمی‌کردید، او را تقویت نمود. | ترجمه: اگر او را یاری نکنید، خداوند او را یاری کرد؛ آن هنگام که کافران او را (از مکّه) بیرون کردند، در حالی که دوّمین نفر بود (و یک نفر بیشتر همراه نداشت)؛ در آن هنگام که آن دو در غار بودند، و او به همراه خود می‌گفت: «غم مخور، خدا با ماست!» در این موقع، خداوند سکینه (و آرامش) خود را بر او فرستاد؛ و با لشکرهایی که مشاهده نمی‌کردید، او را تقویت نمود. | ||
این آیه به [[هجرت پیامبر]] از [[مکه]] به [[مدینه]] اشاره می‌کند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۷، ص۴۱۹.</ref> وقتی که پیامبر(ص) از طریق [[وحی]] از توطئه قتل خود آگاه شد، با [[ابوبکر]] از مکه خارج شدند و از بیراهه به سوی [[یثرب]] رفتند تا به [[غار ثور]] رسیدند و در آنجا مخفی شدند.<ref>ابن هشام، ۲، ص۱۲۶تا۱۲۹؛ ابن سعد، ۱، ص۲۲۷تا۲۲۹.</ref> برخی از اهل سنت نزول سکینه را (که در آیه آمده) بر قلب ابوبکر دانسته‌اند یعنی ضمیر در «علیه» را به ابوبکر برگردانه‌اند و این اتفاق را جزو فضایل او برشمرده‌اند.<ref>میبدی، ۴، ص۱۳۴، ۱۳۸؛ نویری، ۱۹، ص۱۴؛ نک: ابوالفتوح، ج۲، ص۵۹۲ - ۵۹۳؛؛ بخاری، ۵، ص۲۰۴؛ میبدی، ۴، ص۱۳۴، ۱۳۸، ۱۳۹؛ نویری، ۱۹، ص۱۴-۱۵؛ نک: ابوالفتوح، ۲، ص۵۹۲-۵۹۳</ref> اما گفته شده است چنین سخنی صحیح نیست چراکه تمام ضمیرها در «تَنْصُروهُ»، «نَصَرَهُ»، «اَخْرَجَهُ»، «یقولُ»، «لِصاحِبِهِ» و «أَیدَهُ»، همه راجع به پیامبر است. | این آیه به [[هجرت پیامبر]] از [[مکه]] به [[مدینه]] اشاره می‌کند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۷، ص۴۱۹.</ref> وقتی که پیامبر(ص) از طریق [[وحی]] از توطئه قتل خود آگاه شد، با [[ابوبکر]] از مکه خارج شدند و از بیراهه به سوی [[یثرب]] رفتند تا به [[غار ثور]] رسیدند و در آنجا مخفی شدند.<ref>ابن هشام، ۲، ص۱۲۶تا۱۲۹؛ ابن سعد، ۱، ص۲۲۷تا۲۲۹.</ref> برخی از اهل سنت نزول سکینه را (که در آیه آمده) بر قلب ابوبکر دانسته‌اند یعنی ضمیر در «علیه» را به ابوبکر برگردانه‌اند و این اتفاق را جزو فضایل او برشمرده‌اند.<ref>میبدی، ۴، ص۱۳۴، ۱۳۸؛ نویری، ۱۹، ص۱۴؛ نک: ابوالفتوح، ج۲، ص۵۹۲ - ۵۹۳؛؛ بخاری، ۵، ص۲۰۴؛ میبدی، ۴، ص۱۳۴، ۱۳۸، ۱۳۹؛ نویری، ۱۹، ص۱۴-۱۵؛ نک: ابوالفتوح، ۲، ص۵۹۲-۵۹۳</ref> اما گفته شده است چنین سخنی صحیح نیست چراکه تمام ضمیرها در «تَنْصُروهُ»، «نَصَرَهُ»، «اَخْرَجَهُ»، «یقولُ»، «لِصاحِبِهِ» و «أَیدَهُ»، همه راجع به پیامبر است و اینکه این آیه بنا دارد یاری خداوند به پیامبر و تأیید پیامبر را بیان کند.<ref>ر.ک: طباطبایی، المیزان، ترجمه، ۱۳۷۴ش، ج۹، ص۳۷۵.</ref> | ||
===آیه صادقین=== | ===آیه صادقین=== | ||